Τα επαναστατικά τα λόγια τα μεγάλα

                                                              Tου Πασχου Mανδραβελη
Ακούσαμε μεγάλα λόγια αυτές τις μέρες σχετικά τα επείγοντα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν στη Βουλή. Κουβέντες βαριές, που όμως δεν εκπλήσσουν κανέναν. «Δεν θα συμβάλω σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα», δήλωσε δανειζόμενος την κομμουνιστική ορολογία ο κ. Αντώνης Σαμαράς. «Δεν θα γίνω νεκροθάφτης της κοινωνίας», αποκρίθηκε ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης. «Τώρα αρχίζει ο πόλεμος», σάλπισε η κ. Αλέκα Παπαρήγα. «Νομοσχέδιο εργασιακής, εθνικής και κοινωνικής ταπείνωσης» χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας τα επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης. Σιμά κοντά και κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σαν τον κ. Ευάγγελο Παπαχρήστο, ο οποίος αναφερόμενος στο Μνημόνιο είπε: «Αλλο να δεχθείς τους όρους του τοκογλύφου και άλλο τη λειτουργία του τοκογλύφου». Η κ. Σοφία Σακοράφα μίλησε για «δοτούς του ΔΝΤ» και γενικώς είχαμε μια ωραία ατμόσφαιρα για τα κανάλια, τα οποία ως γνωστόν λατρεύουν τις εντάσεις.
Αν βέβαια όλα αυτά θυμίζουν κάτι, είναι γιατί έχουν ειπωθεί πολλάκις. Σε κρίσιμες στιγμές πάντα οι πολιτικοί παίζουν τα πιο βαριά λαϊκά άσματα. Αυτή που παίζεται στον χώρο της Αριστεράς, περνάει στο ΠΑΣΟΚ για να καταλήξει στη Νέα Δημοκρατία. Ετσι, όταν το 2001 υπήρξε η πρόταση Γιαννίτση για αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος, ο τότε βουλευτής του ΣΥΝ κ. Δημήτρης Στρατούλης δήλωνε ότι «οι προτάσεις της κυβέρνησης δεν αποτελούν βάση κοινωνικού διαλόγου, αλλά βάση κοινωνικού πολέμου».
Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Νόρα Κατσέλη (σ. σ.: αδελφή της ημέτερης Λούκας) δήλωνε: «Με τέτοιες προτάσεις στραγγαλίζεται το κοινωνικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ». Η κ. Βάσω Παπανδρέου ανησυχούσε: «Η επιβίωση του ασφαλιστικού συστήματος πρέπει να συνδυαστεί με την επιβίωση της κυβέρνησης».
Ο κ. Χρήστος Πολυζωγόπουλος, πρόεδρος τότε της ΓΣΕΕ, τα είχε βάλει με το οικονομικό επιτελείο: «Ολα τα προβλήματα ξεκινούν από το οικονομικό επιτελείο. Αν δεν αντιληφθεί ο κ. Παπαντωνίου πως πρέπει να χρηματοδοτήσει την κοινωνική ασφάλιση, οι ευθύνες του θα είναι ιστορικές». Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρου δήλωνε: «Δεν θα περάσουν τα μέτρα. Αυτή η κυβέρνηση δεν διαθέτει την απαραίτητη κοινωνική νομιμοποίηση για τέτοιου είδους ληστρικές επιδρομές ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων».
Είκοσι πέντε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ανησυχούσαν για το προοδευτικό τους προφίλ και με ανοιχτή επιστολή προειδοποιούσαν: «Η κυβέρνηση με τις επιλογές και την πρακτική της, μέσα σε έναν μόλις χρόνο, κατάφερε να δημιουργήσει κενό μεταξύ ΠΑΣΟΚ και κοινωνικής βάσης. Αλλά και να διαμορφώσει κλίμα ανησυχίας και ανασφάλειας στον λαό». Ο βουλευτής Αχαΐας Αλ. Χρυσανθακόπουλος επεσήμαινε ότι «αυτή η πολιτική δεν είναι πολιτική σοσιαλιστικής κυβέρνησης» (σ. σ.: τελικά, αναζητώντας τον σοσιαλισμό, κατέληξε να πολιτευτεί με το ΛΑΟΣ στις τελευταίες εκλογές).
Από την άλλη μεριά, ο βουλευτής της Ν. Δ. κ. Δημήτρης Σιούφας δήλωνε: «Η παρέμβαση της κυβέρνησης δηλώνει την αναξιοπιστία και την ασυνέπειά της με το να φέρει ολόκληρη την κοινωνία σε μια αναστάτωση και μια διαφαινόμενη κοινωνική έκρηξη, που ο Θεός να βάλει το χέρι του». Ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος έκανε χιούμορ: «Τα μέτρα για το ασφαλιστικό είναι στα... μέτρα Σημίτη».
Κάπως έτσι χρεοκοπήσαμε. Αλλά τουλάχιστον χορτάσαμε από μεγάλες κουβέντες...