Τα
τελευταία γεγονότα σχετικά με την μετατροπή των εργασιακών σχέσεων σε
εργασιακό «Νταχάου», με την πλήρη τουλάχιστον παθητικότητα των
συνδικαλιστικών ηγεσιών, βάζουν επιτακτικά το ζήτημα της συνδικαλιστικής
εκπροσώπησης των εργαζομένων.
Όλα
αυτά που βλέπουμε να εξελίσσονται δείχνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο
και στον πιο δύσπιστο, ότι το συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας θα
πρέπει να....
απαλλαγεί από τις κομματικές ηγεσίες και να μείνει ελεύθερο και ακηδεμόνευτο.
Βλέπουμε
εξάλλου την αντίφαση μεταξύ των συνδικαλιστικών ενώσεων των εργοδοτών
και εκείνων των εργαζομένων. Οι μεν συνδικαλιστικοί φορείς των εργοδοτών
κινούνται αυτόνομα με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα των εργοδοτών, οι
δε συνδικαλιστικοί φορείς των εργαζομένων κινούνται με γνώμονα τα
συμφέροντα των κομματικών ηγεσιών. Ούτε καν των κομμάτων ως συνόλων,
αλλά μόνο των εκάστοτε ηγεσιών και των συμφερόντων που κρύβονται πίσω
τους.
Επομένως,
η μοναδική λύση για το συνδικαλιστικό κίνημα είναι να ξεσηκωθεί και να
αποτινάξει τις κομματικές συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου