Το φιλί του Παπανδρέου

του Θανάση Καρτερού

Η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το νέο μνημόνιο οι αυτουργοί του είναι πέραν πάσης αμφιβολίας. Και δείχνει σε τι καλά χέρια βρίσκεται η οικονομία, η χώρα και η ζωή μας. Αλλά και πόσο σέβονται τη δημοκρατία, η οποία ως γνωστό δεν έχει αδιέξοδα -διαθέτει μια ποικιλία από κόλπα και κομπίνες για να εξασφαλίζεις την ψήφο των απρόθυμων.Ο προβληματισμός τους είναι άκρως ενδεικτικός: Να το πάνε στη Βουλή με ειδικής κατασκευής νομοσχέδιο ενός άρθρου ούτως ώστε να εκβιάσουν την ψήφο των απρόθυμων δικών τους -αν δεν το ψηφίσετε πάμε για εκλογές; Ή να το τεμαχίσουν σε τόσα και τέτοια άρθρα που να έχει τη δυνατότητα και η Ν.Δ. να επιδείξει την αναγκαία προθυμία συναίνεσης και να ψηφίσει μερικά απ’ αυτά;

Εδώ σε θέλω μάστορα. Διότι με το νομοσχέδιο-αμοιβάδα εξασφαλίζεται η ψήφιση, αλλά αποδεικνύονται φούμαρα τόσες ρητορείες και τόσες δραματικές συναντήσεις πολιτικών αρχηγών, με στόχο υποτίθεται τη συναίνεση. Με το αρθρόποδο νομοσχέδιο πάλι εξασφαλίζεται κάποια συναίνεση της αντιπολίτευσης, αλλά το πράγμα κινδυνεύει να εξαρθρωθεί από βουλευτές της συμπολίτευσης. Μύλος υπόθεση δηλαδή, και ο Παπανδρέου έχει δίκιο να αισθάνεται πολύ μόνος.

Οπωσδήποτε πάντως πρέπει το νομοσχέδιο να περάσει -εθνική ανάγκη σου λένε. Ας διαφωνεί με το μισό η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ας διαφωνεί με το άλλο μισό η κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ., ας διαφωνούν η αριστερά, η κοινωνία, οι Αγανακτισμένοι. Ας το θεωρεί βαρβαρότητα εις βάρος της η μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Θα βρεθεί τρόπος να γίνει νόμος του κράτους, έστω και εις πείσμα κάθε πλειοψηφίας, αφού η πλειοψηφία δεν καταλαβαίνει. Κάτι σαν το γύψο του Παπαδόπουλου δηλαδή.

Ο βάτραχος της διαφωνίας, της διαμαρτυρίας και της απόρριψης θα μεταμορφωθεί μπροστά στα μάτια μας σε κοινοβουλευτικό πρίγκιπα του Μνημονίου. Με το φιλί του Παπανδρέου αυτή τη φορά -της Χιονάτης των δανειστών. Με τη συνδρομή των πολιτικών νάνων που κηρύσσουν ότι αυτός είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος -κάθε άλλος οδηγεί στον όλεθρο. Με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο... Για να αποδειχτεί πόσο δίκιο έχουν οι διαδηλωτές του Συντάγματος όταν βάζουν πρώτο στην ατζέντα το θέμα της δημοκρατίας. Γιατί τα μνημόνια μόνο με δημοκρατίες της αμοιβάδας μπορούν να συνυπάρχουν...

Απο:Τίποτα το σημαντικό