Η νέα τεχνολογία μπορεί να «απογειώσει» την παλαιά «ναυαρχίδα» του ομίλου Μποδοσάκη

Μεγάλη ευκαιρία η υδρομεταλλουργία

 Το 2010 και το 2011 καταφέραμε να αυξήσουμε την παραγωγή και να εμφανίσουμε μικρά κέρδη» αναφέρει στο «Βήμα» ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΛΑΡΚΟ κ. Αν. Μπαράκος και προσθέτει: «Η εταιρεία λόγω των ανελαστικών εξόδων που έχει μπορεί να αναπτυχθεί μόνο αν αυξήσει την παραγωγική της δυνατότητα. Στο πλαίσιο αυτό, εφαρμόζουμε πιλοτικά τη μέθοδο
της υδρομεταλλουργίας από την οποία μπορεί να αντληθεί

σιδηρονικέλιο από ''φτωχά'' πετρώματα. Με τη μέθοδο αυτή ουσιαστικά πολλαπλασιάζεται το προς εκμετάλλευση εθνικό απόθεμα που αξιοποιεί η ΛΑΡΚΟ. Βεβαίως, χρειάζονται επενδύσεις αλλά έτσι μπορεί το κόστος παραγωγής να περιοριστεί στα 9.000 δολάρια ο τόνος και μαζί με την υφιστάμενη μέθοδο της πυρόλυσης να μην ξεπερνά τα 74.000 δολάρια εξασφαλίζοντας έτσι υψηλή κερδοφορία δεδομένου ότι οι τιμές του νικελίου δεν προβλέπεται στο απώτερο μέλλον να πέσουν κάτω από τα τρέχοντα επίπεδα».
Τη μέθοδο της υδρομεταλλουργίας ακολουθεί σε ένα μέρος της παραγωγής της η Glencore που είχε ενδιαφερθεί και το 2009
για την εξαγορά της ΛΑΡΚΟ.
 
Η ΛΑΡΚΟ ήταν για πολλές δεκαετίες η «ναυαρχίδα» του ομίλου
Μποδοσάκη και το νικέλιο, τις δεκαετίες του '60 και του 70,
εθεωρείτο ένας από τους «πυλώνες» της ελληνικής βιομηχανίας.
Η εταιρεία πέρασε στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ) στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η νέα ΛΑΡΚΟ ιδρύθηκε το 1989, μετά την εκκαθάριση της παλαιάς εταιρείας, και σήμερα ελέγχεται από το Δημόσιο κατά 55,2%, την Εθνική κατά 33,4% και τη ΔΕΗ κατά 11,4%.
Θεωρείται σίγουρο ότι στον διαγωνισμό και οι άλλοι δύο μέτοχοι
θα πωλήσουν τη συμμετοχή τους. 

Σύμβουλοι του Δημοσίου είναι η HSBC και η PwC. Σήμερα οι παραγωγοί ανοξείδωτου χάλυβα, όπως οι: Thyssen-Krupp, OutokumpuΟΥ & ΑΒ, Acerinox, Glencore, Avesrapolarit, χρησιμοποιούν στα εργοστάσια τους κοκοποιημένο σιδηρονικέλιο της ΛΑΡΚΟ.


Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ 6/11/2011