Το πρόβλημα των εργαζομένων στην «Ελληνική Χαλυβουργία» είναι πρόβλημα όλης της εργατικής τάξης.

Αποφασισμένοι να γυρίσουν στη δουλειά «με ψηλά το κεφάλι» δηλώνουν οι εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», που μπαίνουν στην 24η μέρα των απεργιακών τους κινητοποιήσεων. 

Οχι μόνο δεν υποκύπτουν στις εργοδοτικές απειλές, στην τρομοκρατία και τις διασπαστικές της τακτικές, αλλά, αντιθέτως, δυναμώνουν τον αγώνα τους.
 

Γνωρίζουν πως από αυτήν την απεργία κρίνεται η ίδια τους η ζωή, το σήμερα και το αύριο των παιδιών τους. 

Γνωρίζουν πως αν υποκύψουν στην εργοδοτική πίεση και αποδεχτούν το 5ωρο, την εκ περιτροπής εργασία, τη μείωση μισθών και τις απολύσεις, η εργοδοσία θα γίνει ανελέητη. Θα συντρίψει κάθε εργατικό δικαίωμα. 

Ολοι οι εργάτες, μια γροθιά, αγωνίζονται σε ταξική κατεύθυνση για την υπεράσπιση των συλλογικών τους συμβάσεων, το 8ωρο, να ανακληθούν όλες οι απολύσεις.

Η επίθεση όμως της εργοδοσίας στην «Ελληνική Χαλυβουργία» αφορά και το σύνολο της εργατικής τάξης. Η κατάργηση του 8ωρου, η εκ περιτροπής εργασία, η μείωση του εργάσιμου χρόνου με μείωση μισθών, η υπογραφή ειδικών επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων κάτω από τις κλαδικές, είναι ζητήματα που η εργοδοσία θα τα ξετυλίξει σε κάθε χώρο δουλειάς. 

Τα μέτρα αυτά αποτελούν ανάγκη της ίδιας της μεγαλοεργοδοσίας, και στόχο έχουν την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου, όπως αυτή περιγράφεται στο Μεσοπρόθεσμο και επανέλαβε ο Λ. Παπαδήμος στις προγραμματικές δηλώσεις της συγκυβέρνησης. Η επίθεση στην «Ελληνική Χαλυβουργία» δηλώνει ταυτόχρονα και την ετοιμότητα των επιχειρηματιών να αξιοποιήσουν μέχρι τέλους το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει ψηφιστεί όλο το προηγούμενο διάστημα. 

Αλλωστε, καθόλου τυχαία, και η εργοδοσία στο ξενοδοχείο «ΛΗΔΡΑ ΜΑΡΙΟΤ», απ' την πρώτη στιγμή, απαίτησε την υπογραφή ειδικής επιχειρησιακής κάτω απ' την κλαδική σύμβαση.

Τα αιτήματα, λοιπόν, που προβάλλουν οι χαλυβουργοί, αφορούν όλους τους εργαζόμενους. 

Το πρόβλημα των εργαζομένων στην «Ελληνική Χαλυβουργία» είναι πρόβλημα όλης της εργατικής τάξης και για το λόγο αυτό η 24ήμερη απεργία δεν είναι υπόθεση μόνο των χαλυβουργών. 

Αυτό το μεγαλειώδες κίνημα αλληλεγγύης, που αναπτύχθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα - με την ηθική και υλική συμπαράσταση να καταφθάνει από κάθε εργοστάσιο, αλλά και από κάθε εργάτη ξεχωριστά - αποκτά, λοιπόν, ένα επιπλέον στοιχείο: Είναι, ταυτόχρονα, κίνημα αλληλεγγύης που υπερασπίζεται τα αιτήματα του αγώνα των χαλυβουργών. Η εργατιά σταδιακά, όλο και περισσότερο, κατανοεί πως αυτός ο αγώνας είναι δικός της αγώνας, διότι τα ίδια τα αιτήματα των χαλυβουργών είναι και δικά της αιτήματα.

Κανείς εργάτης, καμιά εργάτρια, δεν μπορεί να μένει ασυγκίνητος απ' αυτόν το μεγαλειώδη αγώνα. 

Οι ίδιοι οι απεργοί το έχουν συνειδητοποιήσει και ήδη το λένε στα «πηγαδάκια» έξω απ' την πύλη: Αν νικήσει η εργοδοσία στη «Χαλυβουργία», τότε ανοίγει ένας δρόμος για τη συνολικότερη επίθεση στα εργοστάσια όχι μόνο του Θριασίου, αλλά όλης της Ελλάδας. 

Αυτό το γνωρίζει και η εργοδοσία και γι' αυτό επιχειρεί με κάθε μέσο, με τρομοκρατία, με απειλές, ακόμη και με απεργοσπασίες, να κάμψει τους απεργούς. Γι' αυτό το λόγο, το κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να φουντώσει ακόμη περισσότερο. Σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε λαϊκή γειτονιά, όλη η εργατιά, σπίτι το σπίτι, να στείλει μήνυμα: Ολοι για έναν και ένας για όλους!

Απο: tasosnastos