"Μνημόνιο και χρεοκοπία η νέα πραγματικότητα"

Την εκτίμησή του πως οι λαϊκές - κοινωνικές αντιδράσεις δεν έχουν σταματήσει ούτε κάμφθηκαν οι αντιστάσεις, καταθέτει ο γνωστός δημοσιογράφος και αρθρογράφος αναλυτής της Καθημερινής Σταύρος Λυγερός.

Στέλιος Μπαμιατζής.

Γνωστός από την κριτική που ασκεί στο υπάρχον σύστημα μέσα από τα άρθρα τις αναλύσεις του αλλά και τις εμφανίσεις του στην τηλεόραση, ο Σταύρος Λυγερός είναι από τις φωνές εκείνες που υψώνουν σοβαρό αντίλογο στον καταιγισμό της υπέρ μνημονίου και αυτού πολιτικών πληροφόρηση.
 

Το News 247 τον συνάντησε ώστε, μεταξύ άλλων, να απαντηθεί το ερώτημα, γιατί οι πολίτες έπαψαν να διαμαρτύρονται και εάν μπαίνουμε σε νέα φάση στην πολιτική σκηνή του τόπου. Ο ίδιος πάντως δηλώνει απαισιόδοξος.

"Οι κοινωνικές αντιδράσεις υπάρχουν επειδή οι πολίτες βλέπουν τις σταθερές του βίου τους, τη ζωή τους να αλλάζει δραματικά". Για αυτό και θα εξακολουθήσει να αντιδρά ο κόσμος", λέει ο κ. Λυγερός.
Ευνόητα το πρώτο ερώτημα που γεννάται είναι το γιατί τότε υπάρχει ξαφνικά μία παγωμάρα, θα την λέγαμε, στους πολίτες. ..
Γιατί ξαφνικά σταμάτησαν οι αντιδράσεις;
Είναι επειδή έγινε η κυβέρνηση συνεργασίας, κάτι το οποίο ήθελε η μεγαλύτερη πλειοψηφία των πολιτών;
Ο κ. Λυγερός δεν το αποδέχεται πλήρως αυτό:
"Δεν θα έλεγα ότι είναι αποτέλεσμα λαϊκού αιτήματος. Πρόκειται ουσιαστικά για πιεστικό αίτημα του ιερατείου της Ευρώπης.
Από τον προηγούμενο Ιούλιο είχαν ξεκινήσει την πίεση να συνεννοηθούν τα δύο μεγάλα κόμματα, με το επιχείρημα πως δεν θα παίρναμε την έκτη δόση.
Εγώ ρωτώ όμως, γιατί αυτή η επιμονή; Γιατί η επιμονή με την υπογραφή έγγραφων εγγυήσεων τόσο της κυβέρνησης όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από τη στιγμή που έχουν συμφωνήσει;
Πιστεύουν ανόητα ότι εάν ρυμουλκήσουν το Σαμαρά στις όχθες του μνημονίου θα ταπωθεί η αντιμνημονιακή του πολιτική, ευρύτερα θα περιοριστούν οι αντιδράσεις.
Καμία σχέση δεν έχει αυτό με την πραγματικότητα.
Οι αντιδράσεις υπάρχουν λόγω της δραματικής αλλαγής του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.
Επομένως αυτή η σκέψη είναι τόσο βλακώδης όσο και τυχοδιωκτική.
Σιγά μη σταματήσουν οι αντιδράσεις αν ο Σαμαράς πει ναι και πάει εντελώς υπέρ του μνημονίου".
"Ωστόσο", συνεχίζει ο Σ. Λυγερός, "να σημειωθεί πως δεν είναι η ιδεολογική - κοινωνική ταύτιση αυτή που περιβάλλει τον κόσμο που αντιδρά", δίνοντας ένα στίγμα γιατί έχουν καμφθεί οι αντιδράσεις.
Δηλώνοντας ξεκάθαρα απαισιόδοξος, σημειώνει πως τώρα, ακόμα και με τον Λουκά Παπαδήμο έχουμε μπει σε φάση αδιεξόδου, καθώς οδηγούμαστε στα χειρότερα.


Ο Σταύρος Λυγερός για την κρίση στο News247 by News247
"Ξέρετε πως φτάσαμε ως εδώ; Στην κυβέρνηση συνεργασίας; Και στον Παπαδήμο; Γιατί η λύση αυτή έχει προσφέρει μία προσωρινή ανακούφιση;
Πρώτον, διότι έφυγε ο Παπανδρέου. Έκλεισε μαζί του μία δύσκολη περίοδος. Έτσι φαντάζει αυτή τη στιγμή στα μάτια των πολιτών.
Δεύτερον, διότι θέλουμε να πιστέψουμε οι Έλληνες σε κάτι καλύτερο. Πως κάτι θα αλλάξει.
Σε αυτό έπαιξαν όμως και βασικό ρόλο τα μίντια, κι όταν λέω μίντια εννοώ αυτό που ονομάζω κόμμα μνημονίου, δηλαδή κάποιοι συγκεκριμένοι πόλοι μαζί με τα μίντια, έφτιαξαν μία αγιογραφία του Παπαδήμου και της νέας κυβέρνησης.
Η κοινή γνώμη άλλωστε είχε ανάγκη να πατήσει σε κάτι το ελπιδοφόρο, να βασιστεί κάπου.
Όμως, όσοι παρακολούθησαν τις προγραμματικές δηλώσεις κατάλαβαν πως ο Παπαδήμος θα εφαρμόσει την ίδια ακριβώς πολιτική και μάλιστα χωρίς ενδοιασμούς.
Αυτό που γίνεται όμως με τους δημοσιονομικούς στόχους είναι σαν το σκύλο με την ουρά του. Που όλο την κυνηγάει και ποτέ δεν την πιάνει τελικά.
Δεν φταίει ο μάγειρας! Ο Παπανδρέου δηλαδή νωρίτερα κ.λπ. Δεν είναι καλή η συνταγή! Η ύφεση προήρθε από τη συνταγή".
Ποιο το μέλλον λοιπόν, ρωτάται ο κ. Λυγερός, ειδικά από τη στιγμή που μέσα από τα λεγόμενά του, αυτό προβάλλεται ως αρκετά ζοφερό.
"Οι μεγάλες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν θα έχουν άσχημη κατάληξη και μάλιστα πολύ γρήγορα. Η ζωή όχι μόνο δεν θα βελτιωθεί αλλά θα επιδεινωθεί. Απλώς κερδήθηκε χρόνος. Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για κυβέρνηση δύο κομμάτων. Επειδή θέλει να ελπίζει, περιμένει".


Ο Σταύρος Λυγερός για την κρίση στο News247 2 by News247
Πάνω σε αυτή την ελπίδα φαίνεται πως στηρίχθηκε το "ευρωπαϊκό ιερατείο", όπως το ονομάζει ο κ. Λυγερός ώστε να δημιουργηθεί τελικά η σημερινή κυβέρνηση συνεργασίας ή εθνικής ενότητας όπως την αποκαλούν κάποιοι.
"Η κυβέρνηση δημιουργήθηκε αφενός διότι πίεζαν κάποιοι απέξω και γι αυτό θέλουν τώρα την υπογραφή του Σαμαρά. Τον θέλουν μέσα ολόκληρο όχι το μισό, όπως είναι τώρα. Ο Σαμαράς είχε αντιμνημονιακή πολιτική. Δέχτηκε όμως αφόρητες πιέσεις, ειδικά την περίοδο στις Κάννες και τον έσυραν μέχρι εδώ που είναι σήμερα".
- Παρατηρείται πως πέρα από τα δύο κόμματα, τα λεγόμενα και εξουσίας, η Αριστερά δεν μπορεί όχι μόνο να αποκομίσει σημαντικά οφέλη μα κυρίως να δημιουργήσει ένα σοβαρό πλατύ ρεύμα στους πολίτες. Γιατί συμβαίνει αυτό;
"Είναι σχετικά απλό. Το ΚΚΕ πατάει με το ένα πόδι στην νομιμότητα και τον κοινοβουλευτισμό αλλά με το άλλο είναι εκτός. Πρόκειται για ένα κόμμα το οποίο είναι από τη μία νόμιμο από την άλλη όχι κατά μία έννοια.
Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ, πρόκειται για κόμμα διαμαρτυρίας. Δεν πιστεύουν οι πολίτες ότι είναι η λύση στο πρόβλημα της χώρας. Δεν βλέπουν να υπάρχει πρόταση εξουσίας. Υπάρχουν οργή και απόγνωση η οποία δίνει ψήφους στο συγκεκριμένο χώρο αλλά δεν το βλέπουν ως λύση".
"Το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ θα είναι πολύ χαμηλό, θα έχει κατρακύλισμα. Θα σημειωθεί μία κατακρήμνιση.
Η Νέα Δημοκρατία από την άλλη, όποιο και να ναι το ποσοστό της, δεν θα αντανακλά την πραγματική επιθυμία του λαού, ότι αυτό το κόμμα θα δώσει λύση.
Άρα υπάρχει πρόβλημα στη σχέση πολιτικού συστήματος με την κοινωνία.
Μπορεί να δούμε μία κυβέρνηση Σαμαρά να πέφτει μέσα σε έξι μήνες.
- Επομένως κ. Λυγερέ έχουμε ξεκάθαρα αυτό που ονομάζεται συστημική κρίση. Θέλω λοιπόν να ρωτήσω, θεωρείτε πως πρόκειται για μία κρίση η οποία θα ξεπεραστεί έστω και δύσκολα ή αντιμετωπίζουμε το ενδεχόμενο κατάρρευσης του έστω υπάρχοντος πλασίου του καπιταλισμού;
Υπάρχει εκφυλισμός. Το σύστημα έχει πλέον μεταλλαχθεί στον καπιταλισμό του τζόγου. Είναι πρωτόγνωρο αυτό που συμβαίνει. Το χρηματοοικονομικό σύστημα έχει μεταφέρει όλη την παραγωγή στην Ασία στην Αφρική και αλλού, αλλά η κατανάλωση έχει παραμείνει κυρίως στη δύση.
Το πρόβλημα στις τράπεζες είναι ιδιαίτερα μεγάλο.
Σκεφτείτε! Μόνο ένα στα 15 ευρώ είναι πραγματικός πλούτος! Το άλλο είναι αέρας!
Επιβάλλεται να διαχωριστεί ο ρόλος των τραπεζών και των επενδυτικών οίκων. Δεν μπορούν να παίζουν παιχνίδια με τις οικονομίες του κοσμάκη.
Αυτό το επέτρεψε ο Κλίντον να γίνεται. Είχε απαγορευθεί μετά την κρίση του 1929, το κραχ. Δηλαδή, άλλη είναι η δουλειά της τράπεζας και άλλη αυτή των επενδυτικών οίκων.
Αν θέλουμε να σωθεί η διεθνής οικονομία!
Δεν νομίζω πάντως να μπορούν να δώσουν λύση οι οικονομικές ελίτ, η αυτοκρατορία του χρήματος.
Ως φάρμακο τι προτείνουν; την λιτότητα!
Θα αντέξουν οι δυτικές κοινωνίες τη συρρίκνωση του βασικού επιπέδου;
 

Η χώρα μας είναι και πειραματόζωο ως το κακό παράδειγμα, το παράδειγμα που όλοι πρέπει να αποφεύγουν αλλά και ως η χώρα που ίσως βάλει φωτιά στα τόπια.
 

Με την ευκαιρία της συνέντευξης να σημειωθεί πως κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Σταύρου Λυγερού "Από την κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία" (εκδόσεις Πατάκη) και μάλιστα ήδη σε δεύτερη έκδοση.
 

Πρόκειται για μία ακριβή, διεισδυτική και ευκολοδιάβαστη αφήγηση για τις ρίζες, τα χαρακτηριστικά, τις πτυχές και τις προοπτικές της κρίσης.
Παράλληλα προσφέρονται απόλυτα τεκμηριωμένες απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα για τις αιτίες που ανατρέπουν τις σταθερές του βίου εκατομμυρίων Ελλήνων.
Ο συγγραφέας υποστηρίζει και εξηγεί πως η κρίση χρέους σηματοδοτεί την κατάρρευση ενός μοντέλου πλασματικής ανάπτυξης, το οποίο, όπως εξελίχθηκε, είχε ως χαρακτηριστικά του την κλεπτοκρατία, τη σπατάλη, τον ανορθολογισμό, τον παρασιτισμό, την αυθαιρεσία και την ατιμωρησία.
Μαζί μ’ αυτό το μοντέλο καταρρέει και το ανομολόγητο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στην άρχουσα τάξη και στα μικρομεσαία στρώματα, το οποίο αποτέλεσε το υπόβαθρο αυτού του μοντέλου.
 

Το βιβλίο έχει αρθρωθεί στα εξής επτά μέρη:
Ο κύκλος της μεταπολίτευσης
Η βαριά σκιά της κλεπτοκρατίας
Το ανομολόγητο κοινωνικό συμβόλαιο
Ο πρόδρομος Δεκέμβρης
Το πορτρέτο του καπετάνιου
Το μετέωρο βήμα της Ευρώπης

Μνημόνιο και χρεοκοπία

 
Αναρτήθηκε από Καπέλλας