Τι σημαίνει μια Αριστερά 42% για την Ελλάδα;

«Ο τολμών νικά» και στην πολιτική! 


Με αυτό το μότο των ειδικών δυνάμεων μόνο μπορούν να παρομοιαστούν τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της Public Issue του Ιανουαρίου, ίσως της εγκυρότερης και πιο συγκεκριμένης που γίνεται από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων αφού αποτυπώνει τις τελικές προτιμήσεις με ειδικό μοντέλο αναγωγής των αναποφάσιστων που αποδεικνύεται αλάνθαστο μέχρι στιγμής σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της τελευταίας οκταετίας.

Έτσι βλέπουμε τα δύο κόμματα της Αριστεράς...

τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΔΗΜΑΡ να επελαύνουν, τη Νέα Δημοκρατία και το ΚΚΕ να είναι «βαλτωμένα» στα ίδια ποσοστά με το ΚΚΕ να είναι βέβαια σημαντικά ανεβασμένο σε σχέση με τα ποσοστά του 2009, το ΛΑΟΣ να έχει ξεφουσκώσει τελείως με ποσοστά στα επίπεδα του 2009, το ΠΑΣΟΚ απλά να μην υπάρχει πλέον με 14%.

Και όσοι νομίζουν ότι η πτώση αυτή είναι συγκυριακή και θεωρούν ότι μπορεί το κόμμα του εθνοκτόνου Μνημονίου να «αναστηθεί» στα επόμενα χρόνια σε ποσοστά πάνω από 25% πλανώνται πλάνην οικτράν, αφού τα ποιοτικά στοιχεία της δημοσκόπησης, άλλα δείχνουν.

Η Δημοκρατική Συμμαχία να λαμβάνει 2,5% και να φαίνεται ότι θα δώσει σκληρή μάχη για το αν θα μπει ή όχι στην Βουλή και τους Οικολόγους Εναλλακτικούς με την εξαιρετικά αμφιβόλου εθνικής κατεύθυνσης πολιτική τους γραμμήνα λαμβάνουν περί το 4% και να μπαίνουν στην Βουλή αξιοποιώντας την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ.

Κύριο χαρακτηριστικό του πρώτου Βαρόμετρου του 2012 για τον ΣΚΑΪ και την Καθημερινή της Κυριακής, είναι η εκρηκτική άνοδος της Αριστεράς γενικά που φτάνει το 42% ή και παραπάνω. Ο Φώτης Κουβέλης τόλμησε και έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ όταν κανένας δεν του έδινε πάνω από 1%. 

Τώρα, αξιοποιώντας το γεγονός ότι δεν έγινε «παραμάγαζο» του ΠΑΣΟΚ όπως πολλοί πρόβλεψαν και έμεινε και μακριά από την κυβέρνηση των τραπεζιτών, παίρνει την Τρίτη θέση της δημοσκοπήσεις και μπορεί να κινηθεί μεταξύ του 80-120% αυτού του εκλογικού ποσοστού στις εκλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει το ίδιο ποσοστό με το ΚΚΕ. Αν δεν ήταν η εντυπωσιακή επίδοση της «Δημοκρατικής Αριστεράς» του Φώτη Κουβέλη σίγουρα θα είχε μονοπωλήσει τις εντυπώσεις. 

Αν τα δύο κόμματα δεν είχαν προέλθει από διάσπαση, υπό συνθήκες θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την πρώτη θέση στις εκλογές, αλλά θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Φ.Κουβέλης είναι πιο συμπαθής στους πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ απ’ότι ο Α.Τσίπρας, ο οποίος πάντως «σαρώνει» σε ηλικίες μέχρι 30 ετών και βάζει υποθήκη για το μέλλον.

Με ποσοστό 13,5% το νεοσύστατο κόμμα του Φώτη Κουβέλη αναδεικνύεται σε τρίτη δύναμη στην εκτίμηση της εκλογικής επιρροής, στέλνοντας το ΚΚΕ στην τέταρτη θέση με ποσοστό 12,5%.

Πρώτη στην πρόθεση ψήφου έρχεται η ΝΔ με ποσοστό 30,5%, ενώ στον αντίποδα εικόνα αποσύνθεσης παρουσιάζει το ΠΑΣΟΚ που έρχεται δεύτερο, με την εκλογική επιρροή του να περιορίζεται πλέον στο 14%, απειλούμενο από «Δημοκρατική Αριστερά», ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο αναδεικνύεται σε πέμπτη δύναμη με ποσοστό 12%. 

Ακολουθεί ο ΛΑ.Ο.Σ. με ποσοστό 5,5%. Σταθεροί στο 4% παραμένουν οι Οικολόγοι, ενώ οριακά εκτός Βουλής εμφανίζεται η «Δημοκρατική Συμμαχία» της Ντόρας Μπακογιάννη με ποσοστό 2,5%.

Σε σχέση με τον Δεκέμβριο τις μεγαλύτερες απώλειες στην εκλογική επιρροή καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ με πτώση 2 ποσοστιαίων μονάδων και ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ, καταγράφοντας περαιτέρω βύθιση από το Δεκέμβριο κατά μιάμιση μονάδα. 

Αποδυναμωμένο κατά 1 μονάδα εμφανίζεται και το ΚΚΕ, ενώ στα ίδια επίπεδα είναι η ΝΔ. Πτώση μισής μονάδας σημειώνουν το ΛΑΟΣ και Δημοκρατική Συμμαχία.

Σύμφωνα με το βαρόμετρο της Public Issue σε μία επτακομματική Βουλή η ΝΔ θα εξασφαλίσει από 127 έως 138 έδρες μένοντας μακριά από το όριο της αυτοδυναμίας, ενώ το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει από 32 έως 43 βουλευτές.. 

Τριάντα έως 38 έδρες θα αναλογούν στο ΚΚΕ και 12 έως 18 έδρες θα καταλάβει το ΛΑ.Ο.Σ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκλέξει 30 έως 35 βουλευτές, με 8 έως 13 βουλευτές θα εκπροσωπούνται στη Βουλή οι Οικολόγοι και 28 με 45 έδρες θα καταλάβει η Δημοκρατική Αριστερά.

Στην περίπτωση σχηματισμού Βουλής με τη συμμετοχή οκτώ κομμάτων (με είσοδο της Δημοκρατικής Συμμαχίας)οι έδρες της ΝΔ θα κυμαίνονται από 125 έως 136 και του ΠΑΣΟΚ από 32 έως 42. Το ΚΚΕ θα εξασφαλίσει από 29 έως 37 έδρες και ο ΛΑ.Ο.Σ από 12 έως 17. 

Το ΣΥΡΙΖΑ θα εκλέξει 29 έως 34 βουλευτές και από 8 έως 13 βουλευτές θα εκλέξουν οι Οικολόγοι. Η Δημοκρατική Αριστερά θα καταλάβει 28 έως 43 έδρες και η Δημοκρατική Συμμαχία θα εκπροσωπείται με 8 έως 9 βουλευτές.

Μετά την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία η δημοτικότητα του Γιώργου Παπανδρέου πήρε μία ανάσα 2 ποσοστιαίων μονάδων από τον προηγούμενο μήνα φτάνοντας στο 14%. Είναι ο μοναδικός πολιτικός αρχηγός που ανεβάζει τα ποσοστά του, ενώ όλοι οι υπόλοιποι δείχνουν σημάδια φθοράς.

Πλέον δημοφιλής αρχηγός με ποσοστό θετικών απόψεων 56% εμφανίζεται ο Φώτης Κουβέλης, ενώ ακολουθούν ο Αλέξης Τσίπρας με 36%, ο Αντώνης Σαμαράς με 30%, η Αλέκα Παπαρήγα με ποσοστό 28%, ο Γιώργος Καρατζαφέρης με 26% και η Ντόρα Μπακογιάννη με 23%. (κάρτα

Τον Λ.Παπαδήμο δεν τον εμπιστεύεται το 63% των ερωτηθέντων…)

Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η «δεξιά πολυκατοικία» έχει σοβαρό πρόβλημα και σοβαρότερο το έχει ο ΛΑΟΣ. 

Ο Γ.Καρατζαφέρης θα πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να είναι «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ». Και να απολαμβάνει τα προνόμια ενός συμβιβασμένου με το σύστημα κόμματος που πριν ακόμα ενηλικιωθεί, δείχνει σημάδια γήρανσης. Οι πολίτες φαίνεται ότι του συγχώρησαν το πρώτο «ΝΑ» στο Μνημόνιο, αλλά δεν τους συγχωρούν πλέον τις συνεχείς πολιτικά ανάστροφες κινήσεις, λαϊκιστί «κωλοτούμπες».

Στη Ν.Δ. το ότι μέσα σε αυτή την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ λαμβάνει 2-3 μονάδες κάτω από το ποσοστό του 2009, (ακόμα και αν προστεθεί το ποσοστό της ΔΗΣΥ, αποσπά τις ίδιες ακριβώς προτιμήσεις), σημαίνει απλά ότι στην αρχική τολμηρή πολιτική κατά του Μνημονίου και της γλώσσας της ειλικρίνειας στον κόσμο της κεντροδεξιάς, τον διαδέχθηκε ο συμβιβασμός και ο εναγκαλισμός με το σύστημα.

Το ποσοστό της είναι εξαιρετικά εύθραυστο. Σε περίπτωση που κυβερνήσει θα καταρρεύσει σε ελάχιστους μήνες αν θελήσει να εφαρμόσει έστω και κατά ένα ποσοστό την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Θα πάθει ζημιά αν κάτι δεν πάει καλά και στην προεκλογική περίοδο και όσο παρατείνεται η κυβέρνηση Παπαδήμου. Η συμμετοχή στην κυβέρνηση του Μνημονίου του κόστισε ελάχιστα σε ποσοστά, αλλά πολλά σε δυναμική.

Για το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει λόγος να ασχολείται κανένας μέχρι τις εκλογές, απλά για να απολαμβάνει ή να πληρώνεται, ανάλογα με την πολιτική του τοποθέτηση για τον άλλοτε πολιτικό σχηματισμό που κυριαρχούσε επί 30 χρόνια στην Ελλάδα. Το αστείο είναι ότι πιστεύουν πως με αλλαγή προέδρου θα κερδίσουν κάτι παραπάνω…

Μια Αριστερά της τάξεως το 42 ή 45% αν περιλάβουμε και τα μικρά κόμματα που θα εμίνυο εκτός Βουλής, κατά πόσο μπορεί να δώσει λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα; Είναι πολυδιασπασμένη, κάποιο κομμάτι της έχει "παντρευτεί" τον Στάλιν και τον Ζαχαριάδη (ΚΚΕ), ένα άλλο "αγαπά αντιεξουσιαστές" και πάσης φύσεως τέτοια "φυντάνια" (ΣΥΡΙΖΑ), η ΔΗΜΑΡ έχει να αντιμετωπίσει πολιτικές "παιδικές ασθένειες", οι "Οικολόγοι" είναι ένα συνονθύλευμα εναλλακτικών, κάποιο κομμάτι φιλοσκοπιανοί και πάει λέγοντας. Το ερώτημα είναι που θα οδηγηθεί μια τέτοια Βουλή...

defencenet.gr