Βίαιη ανατροπή στην Ελλάδα του θεσμού συλλογικής διαπραγμάτευσης που κατοχυρώνεται από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχετικό ψήφισμά του από το 2008 (22/10/2008) είχε τονίσει μεταξύ άλλων ότι «…δεν πρέπει να τεθεί σε κίνδυνο η άσκηση θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως αναγνωρίζονται στα κράτη-μέλη, στις συμβάσεις της ΔΟΕ και στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος διαπραγμάτευσης, σύναψης και εφαρμογής συλλογικών συβάσεων και του δικαιώματος των εργατικών κινητοποιήσεων..». Στην Ελλάδα, όμως, δρομολογείται κρατική παρέμβαση -μέσω νομοθετημάτων- τόσο στη διαδικασία των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων

 

 (θεσπίζεται μέγιστη διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων ενώ παράλληλα αποφασίζεται ο χρόνος κατάλυσης αυτών που βρίσκονται ήδη σε ισχύ), όσο και στις επίσημες -ως αποτέλεσμα κοινωνικής συμφωνίας- αποφάσεις των κοινωνικών εταίρων, σε βάρος μάλιστα των εργαζομένων, με συνέπεια να απειλείται ο πυρήνας των βασικών κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων, τα οποία κατοχυρώνονται στην ΕΕ από τις Συνθήκες της, το παράγωγο δίκαιο και τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ε.Ε.

Σε αυτό το πλαίσιο ερωτάται η Επιτροπή:

• Στο κείμενο του σχετικού νομοσχεδίου (εγκρίθηκε στις 12.02.2012 από την Ελληνική Βουλή) εννοείται ότι υπάρχουν ήδη ειλημμένες αποφάσεις αναφορικά με ζητήματα που καθορίζονται από τη συλλογική διαπραγμάτευση (όπως ο κατώτατος μισθός), και στην ουσία εκβιάζονται συγκεκριμένες αποφάσεις από τους κοινωνικούς εταίρους. Παράδειγμα αποτελεί η αναφορά συγκεκριμένων χωρών ως προτύπων για το μισθολογικό κόστος. Συνάδει η εν λόγω πρακτική με τις αρχές και την ουσία του κοινωνικού διαλόγου καθώς και με την αυτονομία των συλλογικών διαπραγματεύσεων;
• Οι χώρες της ευρωζώνης που έχουν κατώτερο μισθό μικρότερο σε σχέση με την Ελλάδα διαθέτουν σύστημα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος; Πώς επηρεάζει η μη ύπαρξή του την καταπολέμηση του φαινομένου των φτωχών εργαζομένων, όπου η Ελλάδα παρουσιάζει ήδη ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά;
• Η κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ελλάδα θέτει υπό αμφισβήτηση το θεμελιώδες δικαίωμα στη διαπραγμάτευση, σύναψη και εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων. Δεδομένου ότι υπάρχει ρητή δέσμευση της Επιτροπής για την προαγωγή και τη διαφύλαξη του κοινωνικού διαλόγου, ποιές δράσεις πρόκειται να υιοθετήσει προκειμένου να τιμήσει τη δέσμευσή της στην περίπτωση της Ελλάδας;
•  
•  
•  
•  
  Κώστας Πουπάκης
  
  
  
  
  Γραφείο Ευρωβουλευτή Κώστα Πουπάκη
•  
•  
•  
•