Γράφει: Βαγγέλης Λιακόγκονας Μετά τις 40 μέρες επιμελούς –για πολλούς- και ανύπαρκτης –για εξίσου πολλούς- εγκράτειας έναντι σε οτιδήποτε θεωρείται αμαρτία, ακολουθεί μια «μικρότερη Σαρακοστή» ή αλλιώς μια περίοδος πολιτικού προεκλογικού οργασμού με αποκορύφωμα τη νύχτα της 6ης Μαΐου, οπότε και θα κριθεί αν η «σχέση» εκλογικού – βουλευτικού σώματος είναι «ωμά σαρκική», «βαθιά πελατειακή» ή κάτι άλλο.
Στο διάστημα μέχρι την πρώτη Κυριακή του Μαΐου, καιρού -και τρόικας- επιτρέποντος, ο Έλλην που δεν μπορεί να αντισταθεί στις εκάστοτε πολιτικές «σειρήνες ηδονής», οφείλει, αν μη τι άλλο, να τις επισκεφθεί, να τις δοκιμάσει, και αναλόγως να πορευτεί.
Προς Θεού, όμως, ας μην δεσμευτεί!
Τα γνώριμα σε χιλιάδες άνδρες στέκια αγοραίου έρωτα, από την διάσημη οδό Φυλής έως τα βρώμικα σοκάκια του Μεταξουργείου και από τα πιο περιποιημένα studios της Πειραιώς έως τα μασατζίδικα της οδού Πιπίνου, το προσεχές δεκαπενθήμερο έρχονται να αντικατασταθούν από προσωρινές πιάτσες – στέκια πολιτικού προσηλυτισμού σε Ιπποκράτους, λεωφόρο Συγγρού, Περισσό, πλατεία Κουμουνδούρου, Καλλιρόης, Αγίου Κωνσταντίνου, Πανεπιστημίου, Χαροκόπου, κ.λ.π. που, φυσικά, απευθύνονται και στα δύο φύλα. Εξάλλου, ως γνωστόν, η πολιτική χειραγώγηση είναι όπως οι άγγελοι κατά την Τζένη Χειλουδάκη: ούτε η μεν ούτε οι δε έχουν φύλο.
Ο πολιτικός ναός του ΠΑΣΟΚ (και όχι του έρωτα), άλλοτε ήταν η πρώτη προτίμηση. Ουρές πελατών ανέμεναν στο σαλόνι του «μεγάλου δημοκρατικού σπιτιού». Μετά την είσοδό τους στα δωμάτια –πολλές φορές με εκτονώσεις ‘κερασμένες’ από τη διοίκηση του κόμματος- αρκετοί εκ των ψηφοφόρων «ξεχαρμάνιαζαν» ανακουφισμένοι και βολεμένοι. Κανείς, όμως, δεν τους ενημέρωσε ότι, αφενός αυτό δεν θα συμβαίνει ες αεί, αφετέρου το ποσόν της βίζιτας τελικά δεν χαρίζεται αλλά ούτε διαγράφεται, παρά πιστώνεται στο λογαριασμό των επόμενων γενιών. Παρεχόμενα προγράμματα: Εκσυγχρονιστικό, φιλοτραπεζικό, μνημονιακό, κ.λ.π..
Η γοητευτική μεζονέτα της ΝΔ (και όχι της ηδονής), άλλοτε θεωρείτο η ευρωπαϊκή δυναμική σίγουρη απόλαυση. Σωρεία στερημένων συνέρεαν στον χώρο αναμονής του «ελπιδοφόρου πολλά υποσχόμενου φρουρίου». Μετά την επίσκεψη οι περισσότεροι από τους –ανανεωμένους πλέον- υποστηρικτές ένιωθαν ότι έχουν αλλάξει τον κόσμο, για να διαπιστώσουν λίγο αργότερα ότι το μόνο που άλλαξαν είναι το όνομα της οικογένειας που «τους δεξιώθηκε» (από Μητσοτάκη σε Καραμανλή) αλλά και την εντολή για διακυβέρνηση από ημιμαθείς κουμανταδόρους. Παρεχόμενα προγράμματα: Φιλευρωπαϊκό, μνημονιακό, κ.λ.π..
Το ξεπερασμένο και ντεμοντέ δυαράκι του ΚΚΕ (και όχι του λαϊκού σεξ), διαφημιζόταν από στόμα σε στόμα ως η απόλυτη αταξική επιλογή για έρωτα χωρίς ανταπόδοση. Πληθώρα παρορμητικών και -τίγκα στις ορμές- νεαρών ονειροπόλων, στήριζαν το «σπίτι του διψασμένου εργάτη». Όλοι οι καλοί χωράνε, όλοι έχουν δικαίωμα στην απόλαυση, αρκεί να μην ζητήσουν κάτι το διαφορετικό από το ήδη προκαθορισμένο που οφείλουν να τηρούν χωρίς ουδεμία απόκλιση. Παρεχόμενα προγράμματα: Απλό αντικαπιταλιστικό, αυστηρά αντιμνημονιακό, περίτρανα αντιευρωπαϊκό.
Το τολμηρό και εναλλακτικό τριαράκι του ΛΑΟΣ (και όχι του ρωμαϊκού σεξ), ήρθε αρχικά να ικανοποιήσει τους όποιους απογοητευμένους θαμώνες της μεζονέτας παραπάνω. Αναζητούντες την παρόμοια και ακόμα δεξιότερη απόλαυση, στήριξαν το «στέκι του περήφανου Έλληνα». Σχεδόν όλοι χωράνε, αφού οι αλλοδαποί δεν έχουν καν το δικαίωμα να περνούν έξω από την είσοδό του. Κατά τ’ άλλα οι πόρτες είναι ανοιχτές για κάθε περαστικό φέρελπι πολιτικάντη που θα γίνει ξάφνου από ψηφοφόρος… υποψήφιος! Παρεχόμενα προγράμματα: Απλό φιλελληνικό, αυστηρά αντιμεταναστευτικό, σαφώς ιεραποστολικό.
Επειδή, όμως, οι επιλογές είναι πολλές και οι συγκεκριμένες βόλτες εξοντωτικές, οι επισκέψεις στα «σπίτια» του πολιτικού έρωτα μοιράστηκαν σε δύο βραδιές, η δεύτερη εκ των οποίων θα ακολουθήσει λίαν συντόμως.
Έως τότε, να θυμάστε: Απολαύστε, δοκιμάστε, πειραματιστείτε, αλλά κυρίως: προφυλαχτείτε.
Και, προφανώς, επιχειρήστε το προτιμότερο, δηλαδή να ερωτευτείτε.
Κόστος; Ανύπαρκτο (τουλάχιστον αρχικά).
Αξία; Ανεκτίμητη (όχι μόνο πολιτικά).
| μέρος Α΄
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου