Δικηγόρου – Καθηγητή Εγκληματολογίας
Η ανασφάλεια των πολιτών έχει φτάσει σε ανησυχητικούς δείκτες. Οι Έλληνες αισθάνονται απροστάτευτοι.
Το έγκλημα στη χώρα μας αυξάνει με δραματικούς ρυθμούς. Η Ελλάδα, τα τρία τελευταία χρόνια, παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ποσοστιαία ετήσια αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας στα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Το έγκλημα στη χώρα μας αυξάνει με δραματικούς ρυθμούς. Η Ελλάδα, τα τρία τελευταία χρόνια, παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ποσοστιαία ετήσια αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας στα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Η επιχειρησιακή ετοιμότητα της Ελληνικής Αστυνομίας φθίνει καθημερινά. Τα περιπολικά δεν έχουν βενζίνη και ελαστικά. Οι ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα είναι πλέον ασφυκτικές.
Οι μισθοί των αστυνομικών δέχθηκαν νέες περικοπές, γεγονός που θα καταστήσει το έγκλημα ανεξέλεγκτο, αφού κανένας δεν θα διακινδυνεύει τη ζωή του υπό αυτές τις συνθήκες.
Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, κλείνουν και οι παραγωγικές σχολές (αστυφυλάκων και αξιωματικών) της Ελληνικής Αστυνομίας, αφού δεν θα προσλαμβάνονται νέοι αστυνομικοί, τουλάχιστον τα επόμενα δύο χρόνια.
Και όλα αυτά ενώ οι διαρρήξεις και οι ληστείες έγιναν
καθημερινότητα ακόμη και στα χωριά. Η ασφάλεια της ζωής και της
περιουσίας των πολιτών τελεί σε απόλυτη διακινδύνευση. Οι Έλληνες
αυτο-οργανώνονται δημιουργώντας ομάδες αυτοπροστασίας. Η αυτοδικία
αρχίζει να υποκαθιστά τη δημόσια τάξη και το κράτος, αφού χάθηκε ακόμη
και η στοιχειώδης εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτό.
Για το σχεδιασμό μιας ορθολογικής αντεγκληματικής πολιτικής είναι απαραίτητος ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας ως κατεξοχήν φορέα παροχής ασφάλειας. Η μεταρρύθμιση στη δομή και την οργάνωσή της. Η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τους πολίτες. Η ποσοτική και ποιοτική καταγραφή της εγκληματικότητας στις πραγματικές της διαστάσεις.
Προκειμένου να μπορέσει η Ελληνική Αστυνομία να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις νέες προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών πρέπει άμεσα να υιοθετηθούν τα παρακάτω:
1. Η προσαρμογή των διεθνών προτύπων και τάσεων της αντεγκληματικής πολιτικής στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής περίπτωσης.
2. Η αλλαγή της νομοθεσίας αναφορικά με τη χρήση των όπλων από τους αστυνομικούς.
3. Η δημιουργία ειδικών ομάδων δίωξης με εξειδίκευση σε ιδιαίτερα εγκλήματα.
4. Η εντατικοποίηση και ενίσχυση των πεζών και εποχούμενων αστυνομικών περιπολιών.
5. Η πάταξη της διαφθοράς στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ.
6. Η ενίσχυση των μηχανισμών αυτοκάθαρσης των διωκτικών αρχών.
7. Η πρόσληψη επιστημονικού προσωπικού.
8. Η ορθολογική κατανομή του έμψυχου δυναμικού της ΕΛ.ΑΣ. στην Επικράτεια, με βάση τις ανάγκες της κάθε περιφέρειας για αστυνόμευση.
9. Η ανανέωση και ο εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής.
10. Η εκπαίδευση του προσωπικού στις νέες τεχνολογίες και στις σύγχρονες κατευθύνσεις της αντεγκληματικής πολιτικής.
11. Η συνεργασία των επιμέρους υπηρεσιών δίωξης της εγκληματικότητας (Ελληνική Αστυνομία, Λιμενικό Σώμα, Οικονομική Αστυνομία, Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, Τελωνεία).
12. Η δημιουργία κοινού θαλάμου επιχειρήσεων που θα λειτουργεί σε 24ωρη βάση.
13. Η ίδρυση συντονιστικού οργάνου διαχείρισης κρίσεων.
14. Η διασφάλιση του ύψους των αποδοχών του προσωπικού.
Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση της διαρκώς αυξανόμενης ανομίας στη χώρα μας.
Απαιτείται, όμως, βαθιά γνώση του προβλήματος, βούληση και συγκροτημένο σχέδιο.
Για το σχεδιασμό μιας ορθολογικής αντεγκληματικής πολιτικής είναι απαραίτητος ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας ως κατεξοχήν φορέα παροχής ασφάλειας. Η μεταρρύθμιση στη δομή και την οργάνωσή της. Η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τους πολίτες. Η ποσοτική και ποιοτική καταγραφή της εγκληματικότητας στις πραγματικές της διαστάσεις.
Προκειμένου να μπορέσει η Ελληνική Αστυνομία να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις νέες προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών πρέπει άμεσα να υιοθετηθούν τα παρακάτω:
1. Η προσαρμογή των διεθνών προτύπων και τάσεων της αντεγκληματικής πολιτικής στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής περίπτωσης.
2. Η αλλαγή της νομοθεσίας αναφορικά με τη χρήση των όπλων από τους αστυνομικούς.
3. Η δημιουργία ειδικών ομάδων δίωξης με εξειδίκευση σε ιδιαίτερα εγκλήματα.
4. Η εντατικοποίηση και ενίσχυση των πεζών και εποχούμενων αστυνομικών περιπολιών.
5. Η πάταξη της διαφθοράς στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ.
6. Η ενίσχυση των μηχανισμών αυτοκάθαρσης των διωκτικών αρχών.
7. Η πρόσληψη επιστημονικού προσωπικού.
8. Η ορθολογική κατανομή του έμψυχου δυναμικού της ΕΛ.ΑΣ. στην Επικράτεια, με βάση τις ανάγκες της κάθε περιφέρειας για αστυνόμευση.
9. Η ανανέωση και ο εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής.
10. Η εκπαίδευση του προσωπικού στις νέες τεχνολογίες και στις σύγχρονες κατευθύνσεις της αντεγκληματικής πολιτικής.
11. Η συνεργασία των επιμέρους υπηρεσιών δίωξης της εγκληματικότητας (Ελληνική Αστυνομία, Λιμενικό Σώμα, Οικονομική Αστυνομία, Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, Τελωνεία).
12. Η δημιουργία κοινού θαλάμου επιχειρήσεων που θα λειτουργεί σε 24ωρη βάση.
13. Η ίδρυση συντονιστικού οργάνου διαχείρισης κρίσεων.
14. Η διασφάλιση του ύψους των αποδοχών του προσωπικού.
Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση της διαρκώς αυξανόμενης ανομίας στη χώρα μας.
Απαιτείται, όμως, βαθιά γνώση του προβλήματος, βούληση και συγκροτημένο σχέδιο.
Απο: xespao
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου