Απο: Eφημ. ΑΠΟΨΗ
Γράφαμε σε προηγούμενο δημοσίευμά μας («ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ & ΛΑΡΚΟ: Βαδίζουν χέρι-χέρι (στα φέσια προς τη ΔΕΗ)») για τον περίεργο συντονισμό τα τελευταία χρόνια μεταξύ των δύο εταιρειών όσον αφορά τα χρέη τους προς τη ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να έχουν καταστεί πια –με μεγάλη διαφορά– οι μεγαλύτεροι οφειλέτες της.
Σύμφωνα λοιπόν με τα πιο πρόσφατα στοιχεία που περιήλθαν σε γνώση της «Α», φαίνεται ότι στο θέμα του χρέους ο εμφανιζόμενος ως «μαθητής» τα τελευταία χρόνια (ΛΑΡΚΟ) ξεπέρασε τον «δάσκαλο» (ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ), αφού στα τέλη Απριλίου το χρέος της ΛΑΡΚΟ προς τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ανερχόταν στα 161,3 εκατ. ευρώ, έναντι 140,3 εκατ. ευρώ της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ.
Το παράξενο της υπόθεσης είναι ότι η ΛΑΡΚΟ εδώ και σχεδόν...
ενάμιση χρόνο ουσιαστικά δεν πληρώνει τους λογαριασμούς κατανάλωσης ρεύματος, ούτε καν αυτούς με την προσωρινά χαμηλή τιμή που είχε καθορίσει η ΡΑΕ, με μια απόφασή της ανάλογη με αυτήν της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ.
Το ακόμη πιο παράξενο είναι ότι σύμφωνα με πρόσφατη ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Σερρών κ. Μάρκου Μπόλαρη, την ίδια στιγμή που χρωστάει το ιλιγγιώδες αυτό ποσό στη ΔΕΗ, η ΛΑΡΚΟ εμφανίζεται να είναι συνεπής στις πληρωμές της προς τους άλλους μεγάλους ιδιώτες προμηθευτές της (υγρά καύσιμα, άνθρακας, κ.λπ.) και προς τους εργολάβους της, όπως επίσης και προς την παλαιά ΛΑΡΚΟ.
Τα δύο ενδεχόμενα
Οπωσδήποτε η υπόθεση απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση, μια και πρέπει να διευκρινιστεί πώς είναι δυνατόν η ΛΑΡΚΟ, μια δημόσια επιχείρηση, να μην πληρώνει επιλεκτικά έναν και μόνο προμηθευτή της, ο οποίος επίσης τυγχάνει να είναι μια δημόσια επιχείρηση (ΔΕΗ). Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
Η μια περίπτωση είναι να υπάρχει ένα σχέδιο απαξίωσης και τελικά κλεισίματος του εργοστασίου μεταλλουργίας της ΛΑΡΚΟ, για να πουληθούν εν συνεχεία μόνο τα μεταλλεία της (για τα οποία, όπως είχαμε αποκαλύψει σε προηγούμενο φύλλο μας, υπάρχουν ενδιαφερόμενοι από Σκόπια, Ρωσία, κ.λπ.) για ένα κομμάτι ψωμί.
Η άλλη περίπτωση είναι όλα αυτά να κινούνται στο πλαίσιο μιας συντονισμένης προσπάθειας εξασθένησης του οπλοστασίου της ΔΕΗ απέναντι στους μεγαλοοφειλέτες της, συμπεριλαμβάνοντας ανάμεσά τους σε περίοπτη θέση και μια εταιρεία που ανήκει στο Δημόσιο. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ερευνηθεί, κυρίως δικαστικά, η όλη αυτή υπόθεση, που προκαλεί ουσιαστικά –και ίσως τυπικά– ζημία στο Δημόσιο.
H ερώτηση Μπόλαρη
«Τις οφειλές μεγαλοκαταναλωτών προς τη ΔΕΗ θα πληρώσουν πάλι οι μικρομεσαίοι; Τι κρύβεται πίσω από την πολιτική της ΛΑΡΚΟ για επιλεκτική μη καταβολή τεράστιων ποσών προς τη ΔΕΗ;» διερωτάται στην ερώτησή του ο πρώην υπουργός κ. Μπόλαρης απευθυνόμενος στους κ.κ. Στουρνάρα, Λιβιεράτο και Χατζηδάκη.
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ με σκληρά λόγια σημειώνει πως «η Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Εταιρεία ΛΑΡΚΟ Α.Ε. συνιστά ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποτυχίας του διοικητικού και παραγωγικού προτύπου με το οποίο πορεύτηκε η χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες. Αφού αφενός η ΛΑΡΚΟ είναι η μόνη εταιρεία που παράγει νικέλιο σε όλη την Ευρώπη, που σημαίνει ότι διαθέτει τεράστιες παραγωγικές και εξαγωγικές δυνατότητες και ταυτόχρονα αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για θετική συμβολή στην ανάπτυξη της χώρας, που όμως εμποδίζεται ή υποβαθμίζεται από κρατικοδίαιτες λογικές και ό,τι συνεπάγονται αυτές».
Συνεχίζοντας ο βουλευτής τονίζει το γεγονός πως ένας από τους ιδιοκτήτες της είναι με 11% και η ίδια η ΔΕΗ. «Η εταιρεία παράγει περί τους 20.000 τόνους νικελίου ετησίως και έχει έσοδα περί τα 300-350 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με τις τιμές του νικελίου διεθνώς. Το προϊόν της εταιρείας πωλείται σε κορυφαίες εταιρείες παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα της Ευρώπης», σημειώνει.
Σύμφωνα με την ερώτηση του βουλευτή, κάθε χρόνο τα έξοδα για τις κυριότερες προμήθειες κυμαίνονται περίπου ως εξής:
- Υγρά καύσιμα: 40-50 εκατ. ευρώ.
- Γαιάνθρακας: 15-25 εκατ. ευρώ (ποσότητα 250.000 t).
- Εργολάβοι-μεταφορείς ορυχείων: 40-60 εκατ. ευρώ.
- Ηλεκτρική ενέργεια: 60-90 εκατ. ευρώ (ποσότητα 1.200.000 MWh).
«Επειδή το κόστος παραγωγής της εταιρείας είναι αρκετά υψηλό, όταν η τιμή του νικελίου διεθνώς είναι, για παράδειγμα, κάτω των 19.000 δολαρίων ανά τόνο, η εταιρεία παρουσιάζει ζημιές. Όταν η εταιρεία έχει αδυναμία πληρωμών, αρχίζει να έχει χρέη προς τη ΔΕΗ, τα οποία δεν αποπληρώνει υπολογίζοντας εκβιαστικά ότι η τελευταία δεν θα της κόψει την παροχή της ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι σήμερα η εταιρεία φέρεται να χρωστάει στη ΔΕΗ περίπου 135.000.000 ευρώ, ενώ λέγεται πως είναι συνεπέστατη στις πληρωμές της με τους άλλους ιδιώτες προμηθευτές», λέει ο Μάρκος Μπόλαρης για να συνεχίσει:
«Η ΛΑΡΚΟ βρίσκεται στα πρόθυρα ιδιωτικοποίησής της, η οποία σύμφωνα με δημοσιεύματα έχει προγραμματισθεί να γίνει εντός του 2013. Επειδή το τίμημα που θα προσφερθεί εξαρτάται κυρίως από τα αποτελέσματα χρήσεως της εταιρείας, τα οποία δεν είναι τα αναμενόμενα για μία εταιρεία που είναι η μοναδική που παράγει νικέλιο σε όλη την Ευρώπη, γεννώνται μια σειρά από εύλογα ερωτήματα, κυρίως ως προς την επάρκεια και νομιμότητα των ενεργειών της μόνιμης “διοικητικής ομάδας” της εταιρείας».
Ο βουλευτής ζητά να μάθει:
1. Σε ποιο ακριβώς χρηματικό ύψος ανέρχονται οι οφειλές της Γενικής Μεταλλευτικής και Μεταλλουργικής Εταιρείας ΛΑΡΚΟ Α.Ε., την πλειοψηφία των μετοχών της οποίας κατέχει το Ελληνικό Δημόσιο, προς τη ΔΕΗ για παροχή ηλεκτρικού ρεύματος; Από πότε οφείλονται τα ποσά αυτά;
2. Υπάρχει πραγματική αδυναμία καταβολής των υποχρεώσεων της ΛΑΡΚΟ Α.Ε. προς τη ΔΕΗ;
3. Υπάρχει επιλεκτική πολιτική στην εξόφληση των εταιρικών υποχρεώσεων της ΛΑΡΚΟ Α.Ε. σε βάρος της ΔΕΗ; Ελέγχεται για την ανωτέρω επιλεκτική πολιτική η Διοίκηση της εταιρείας ΛΑΡΚΟ Α.Ε. που ζημιώνει τη ΔΕΗ και μεταφέρει το βάρος στους μικροκαταναλωτές και από ποιους;
4. Ποια είναι η πολιτική είσπραξης των οφειλών προς τη ΔΕΗ από μεγαλοοφειλέτες, σε αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη εποχή όπου η ΔΕΗ προβαίνει σε διακοπές ρευματοδότησης προς μικροκαταναλωτές και νοικοκυριά;
5. Έχει εκπονηθεί από την κυβέρνηση συγκεκριμένο σχέδιο για την πολιτική τιμών ρεύματος σε σχέση με τις παραγωγικές και εξαγωγικές επιχειρήσεις, που θα σήμαινε σχεδιασμό ανάπτυξης, στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας, στήριξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας; Και αν ναι, ποιο είναι αυτό;
Τα επίσημα χρέη
Σε επιστολή της ΔΕΗ προς τον κ. Κωνσταντίνο Μπομπή, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΛΑΡΚΟ, με ημερομηνία 10/5/2013, ενημερώνεται η επιχείρηση για τα χρέη της. Πόσα είναι αυτά; «Το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών της εταιρείας σας προς τη ΔΕΗ ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 161,4 εκατ. ευρώ πλέον οφειλόμενων τόκων υπερημερίας», σημειώνεται χαρακτηριστικά. Και όλα αυτά «σε μια περίοδο μάλιστα που η οικονομική συγκυρία έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα ρευστότητος στη ΔΕΗ».
Εκείνο που προκαλεί οργή είναι το γεγονός πως «όπως σας είναι επίσης γνωστό, η εταιρεία σας εξακολούθησε να μην εξοφλεί τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος ακόμη και κατά την περίοδο της χαμηλότερης τιμολόγησης».
Η ΔΕΗ προειδοποιεί πως «θα πρέπει να προβεί σε διακοπή της προμήθειας της εταιρείας σας προκειμένου να παύσει η σώρευση των χρεών της εις βάρος της ΔΕΗ».
Η απάντηση της ΛΑΡΚΟ
Παρά το γεγονός ότι η ΔΕΗ έδωσε περιθώριο δεκαπέντε ημερών στη ΛΑΡΚΟ να τακτοποιήσει την εκκρεμότητα, η διοίκηση της εταιρείας με επιστολή που υπογράφει ο κ. Μπομπής ούτε λίγο ούτε πολύ εκβιάζει ότι θα βρει άλλον… προμηθευτή.
«Η ΛΑΡΚΟ προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία της, να διασώσει τις θέσεις εργασίας της και να εξασφαλίσει πολύτιμο συνάλλαγμα (περίπου 300 εκατ. ευρώ ετησίως) ως αμιγώς εξαγωγική για την εθνική οικονομία και τη χώρα, θα ευρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αναζητήσει εναλλακτικές πηγές προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω εισαγωγών. Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι θα ευρεθεί μια συμφέρουσα και αποδεκτή λύση που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα και το αμοιβαίο όφελος και των δύο μερών».
Τι λέει, δηλαδή; Ότι θα αρχίσει εισαγωγές ρεύματος, με την ελπίδα ότι θα πετύχει καλύτερη τιμή. Είναι αυτό εφικτό; Μάλλον όχι!
Σημαντικό είναι επίσης πως η απάντηση της ΛΑΡΚΟ αποστέλλεται με ημερομηνία 24/05/2013, μία ημέρα δηλαδή πριν εκπνεύσει η περίοδος χάριτος της ΔΕΗ οπότε και θα διέκοπτε την ηλεκτροδότηση.
Ο κ. Μπομπής φυσικά στην επιστολή του αμφισβητεί τα ποσά με τον ισχυρισμό πως «η ΔΕΗ μονομερώς καθορίζει την τιμή με την οποία τιμολογεί», ενώ αποδίδει το «υπερβολικό αυτό μέγεθος (σ.σ.: του ποσού) στις υπερτιμολογήσεις».
Ο διευθύνοντας σύμβουλος της ΛΑΡΚΟ δεν είναι ικανοποιημένος ούτε με την τιμή που είχε ορίσει η ΡΑΕ την οποία θεωρεί «πολύ υψηλή». Μάλιστα, ενίσταται και των χρεώσεων προς τρίτους που πληρώνει ο κάθε ένας απλός πολίτης! Απειλεί εκ νέου τη ΔΕΗ σημειώνοντας πως αν προχωρήσει στη διακοπή ρεύματος «θα οδηγήσει σε διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου μας και ως εκ τούτου σε περαιτέρω ανεργία πάνω από 2.000 εργαζομένους άμεσα και έμμεσα». Αντιπροτείνει δε να συνεχισθούν οι… διαπραγματεύσεις για να καθορισθεί μια οριστική τιμή, εναλλακτικά να παραπεμφθεί σε διαιτησία και ενδεχομένως να συνδεθεί με την εκάστοτε ισχύουσα χρηματιστηριακή τιμή του νικελίου. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητά να πληρώνει όταν η επιχείρηση κερδίζει, αλλιώς ουκ αν λάβει (η ΔΕΗ) παρά του μη έχοντος…
Απο: Eφημ. ΑΠΟΨΗ
Γράφαμε σε προηγούμενο δημοσίευμά μας («ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ & ΛΑΡΚΟ: Βαδίζουν χέρι-χέρι (στα φέσια προς τη ΔΕΗ)») για τον περίεργο συντονισμό τα τελευταία χρόνια μεταξύ των δύο εταιρειών όσον αφορά τα χρέη τους προς τη ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να έχουν καταστεί πια –με μεγάλη διαφορά– οι μεγαλύτεροι οφειλέτες της.
Σύμφωνα λοιπόν με τα πιο πρόσφατα στοιχεία που περιήλθαν σε γνώση της «Α», φαίνεται ότι στο θέμα του χρέους ο εμφανιζόμενος ως «μαθητής» τα τελευταία χρόνια (ΛΑΡΚΟ) ξεπέρασε τον «δάσκαλο» (ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ), αφού στα τέλη Απριλίου το χρέος της ΛΑΡΚΟ προς τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ανερχόταν στα 161,3 εκατ. ευρώ, έναντι 140,3 εκατ. ευρώ της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ.
Το παράξενο της υπόθεσης είναι ότι η ΛΑΡΚΟ εδώ και σχεδόν...
ενάμιση χρόνο ουσιαστικά δεν πληρώνει τους λογαριασμούς κατανάλωσης ρεύματος, ούτε καν αυτούς με την προσωρινά χαμηλή τιμή που είχε καθορίσει η ΡΑΕ, με μια απόφασή της ανάλογη με αυτήν της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ.
Το ακόμη πιο παράξενο είναι ότι σύμφωνα με πρόσφατη ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Σερρών κ. Μάρκου Μπόλαρη, την ίδια στιγμή που χρωστάει το ιλιγγιώδες αυτό ποσό στη ΔΕΗ, η ΛΑΡΚΟ εμφανίζεται να είναι συνεπής στις πληρωμές της προς τους άλλους μεγάλους ιδιώτες προμηθευτές της (υγρά καύσιμα, άνθρακας, κ.λπ.) και προς τους εργολάβους της, όπως επίσης και προς την παλαιά ΛΑΡΚΟ.
Τα δύο ενδεχόμενα
Οπωσδήποτε η υπόθεση απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση, μια και πρέπει να διευκρινιστεί πώς είναι δυνατόν η ΛΑΡΚΟ, μια δημόσια επιχείρηση, να μην πληρώνει επιλεκτικά έναν και μόνο προμηθευτή της, ο οποίος επίσης τυγχάνει να είναι μια δημόσια επιχείρηση (ΔΕΗ). Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
Η μια περίπτωση είναι να υπάρχει ένα σχέδιο απαξίωσης και τελικά κλεισίματος του εργοστασίου μεταλλουργίας της ΛΑΡΚΟ, για να πουληθούν εν συνεχεία μόνο τα μεταλλεία της (για τα οποία, όπως είχαμε αποκαλύψει σε προηγούμενο φύλλο μας, υπάρχουν ενδιαφερόμενοι από Σκόπια, Ρωσία, κ.λπ.) για ένα κομμάτι ψωμί.
Η άλλη περίπτωση είναι όλα αυτά να κινούνται στο πλαίσιο μιας συντονισμένης προσπάθειας εξασθένησης του οπλοστασίου της ΔΕΗ απέναντι στους μεγαλοοφειλέτες της, συμπεριλαμβάνοντας ανάμεσά τους σε περίοπτη θέση και μια εταιρεία που ανήκει στο Δημόσιο. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ερευνηθεί, κυρίως δικαστικά, η όλη αυτή υπόθεση, που προκαλεί ουσιαστικά –και ίσως τυπικά– ζημία στο Δημόσιο.
H ερώτηση Μπόλαρη
«Τις οφειλές μεγαλοκαταναλωτών προς τη ΔΕΗ θα πληρώσουν πάλι οι μικρομεσαίοι; Τι κρύβεται πίσω από την πολιτική της ΛΑΡΚΟ για επιλεκτική μη καταβολή τεράστιων ποσών προς τη ΔΕΗ;» διερωτάται στην ερώτησή του ο πρώην υπουργός κ. Μπόλαρης απευθυνόμενος στους κ.κ. Στουρνάρα, Λιβιεράτο και Χατζηδάκη.
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ με σκληρά λόγια σημειώνει πως «η Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Εταιρεία ΛΑΡΚΟ Α.Ε. συνιστά ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποτυχίας του διοικητικού και παραγωγικού προτύπου με το οποίο πορεύτηκε η χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες. Αφού αφενός η ΛΑΡΚΟ είναι η μόνη εταιρεία που παράγει νικέλιο σε όλη την Ευρώπη, που σημαίνει ότι διαθέτει τεράστιες παραγωγικές και εξαγωγικές δυνατότητες και ταυτόχρονα αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για θετική συμβολή στην ανάπτυξη της χώρας, που όμως εμποδίζεται ή υποβαθμίζεται από κρατικοδίαιτες λογικές και ό,τι συνεπάγονται αυτές».
Συνεχίζοντας ο βουλευτής τονίζει το γεγονός πως ένας από τους ιδιοκτήτες της είναι με 11% και η ίδια η ΔΕΗ. «Η εταιρεία παράγει περί τους 20.000 τόνους νικελίου ετησίως και έχει έσοδα περί τα 300-350 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με τις τιμές του νικελίου διεθνώς. Το προϊόν της εταιρείας πωλείται σε κορυφαίες εταιρείες παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα της Ευρώπης», σημειώνει.
Σύμφωνα με την ερώτηση του βουλευτή, κάθε χρόνο τα έξοδα για τις κυριότερες προμήθειες κυμαίνονται περίπου ως εξής:
- Υγρά καύσιμα: 40-50 εκατ. ευρώ.
- Γαιάνθρακας: 15-25 εκατ. ευρώ (ποσότητα 250.000 t).
- Εργολάβοι-μεταφορείς ορυχείων: 40-60 εκατ. ευρώ.
- Ηλεκτρική ενέργεια: 60-90 εκατ. ευρώ (ποσότητα 1.200.000 MWh).
«Επειδή το κόστος παραγωγής της εταιρείας είναι αρκετά υψηλό, όταν η τιμή του νικελίου διεθνώς είναι, για παράδειγμα, κάτω των 19.000 δολαρίων ανά τόνο, η εταιρεία παρουσιάζει ζημιές. Όταν η εταιρεία έχει αδυναμία πληρωμών, αρχίζει να έχει χρέη προς τη ΔΕΗ, τα οποία δεν αποπληρώνει υπολογίζοντας εκβιαστικά ότι η τελευταία δεν θα της κόψει την παροχή της ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι σήμερα η εταιρεία φέρεται να χρωστάει στη ΔΕΗ περίπου 135.000.000 ευρώ, ενώ λέγεται πως είναι συνεπέστατη στις πληρωμές της με τους άλλους ιδιώτες προμηθευτές», λέει ο Μάρκος Μπόλαρης για να συνεχίσει:
«Η ΛΑΡΚΟ βρίσκεται στα πρόθυρα ιδιωτικοποίησής της, η οποία σύμφωνα με δημοσιεύματα έχει προγραμματισθεί να γίνει εντός του 2013. Επειδή το τίμημα που θα προσφερθεί εξαρτάται κυρίως από τα αποτελέσματα χρήσεως της εταιρείας, τα οποία δεν είναι τα αναμενόμενα για μία εταιρεία που είναι η μοναδική που παράγει νικέλιο σε όλη την Ευρώπη, γεννώνται μια σειρά από εύλογα ερωτήματα, κυρίως ως προς την επάρκεια και νομιμότητα των ενεργειών της μόνιμης “διοικητικής ομάδας” της εταιρείας».
Ο βουλευτής ζητά να μάθει:
1. Σε ποιο ακριβώς χρηματικό ύψος ανέρχονται οι οφειλές της Γενικής Μεταλλευτικής και Μεταλλουργικής Εταιρείας ΛΑΡΚΟ Α.Ε., την πλειοψηφία των μετοχών της οποίας κατέχει το Ελληνικό Δημόσιο, προς τη ΔΕΗ για παροχή ηλεκτρικού ρεύματος; Από πότε οφείλονται τα ποσά αυτά;
2. Υπάρχει πραγματική αδυναμία καταβολής των υποχρεώσεων της ΛΑΡΚΟ Α.Ε. προς τη ΔΕΗ;
3. Υπάρχει επιλεκτική πολιτική στην εξόφληση των εταιρικών υποχρεώσεων της ΛΑΡΚΟ Α.Ε. σε βάρος της ΔΕΗ; Ελέγχεται για την ανωτέρω επιλεκτική πολιτική η Διοίκηση της εταιρείας ΛΑΡΚΟ Α.Ε. που ζημιώνει τη ΔΕΗ και μεταφέρει το βάρος στους μικροκαταναλωτές και από ποιους;
4. Ποια είναι η πολιτική είσπραξης των οφειλών προς τη ΔΕΗ από μεγαλοοφειλέτες, σε αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη εποχή όπου η ΔΕΗ προβαίνει σε διακοπές ρευματοδότησης προς μικροκαταναλωτές και νοικοκυριά;
5. Έχει εκπονηθεί από την κυβέρνηση συγκεκριμένο σχέδιο για την πολιτική τιμών ρεύματος σε σχέση με τις παραγωγικές και εξαγωγικές επιχειρήσεις, που θα σήμαινε σχεδιασμό ανάπτυξης, στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας, στήριξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας; Και αν ναι, ποιο είναι αυτό;
Τα επίσημα χρέη
Σε επιστολή της ΔΕΗ προς τον κ. Κωνσταντίνο Μπομπή, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΛΑΡΚΟ, με ημερομηνία 10/5/2013, ενημερώνεται η επιχείρηση για τα χρέη της. Πόσα είναι αυτά; «Το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών της εταιρείας σας προς τη ΔΕΗ ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 161,4 εκατ. ευρώ πλέον οφειλόμενων τόκων υπερημερίας», σημειώνεται χαρακτηριστικά. Και όλα αυτά «σε μια περίοδο μάλιστα που η οικονομική συγκυρία έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα ρευστότητος στη ΔΕΗ».
Εκείνο που προκαλεί οργή είναι το γεγονός πως «όπως σας είναι επίσης γνωστό, η εταιρεία σας εξακολούθησε να μην εξοφλεί τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος ακόμη και κατά την περίοδο της χαμηλότερης τιμολόγησης».
Η ΔΕΗ προειδοποιεί πως «θα πρέπει να προβεί σε διακοπή της προμήθειας της εταιρείας σας προκειμένου να παύσει η σώρευση των χρεών της εις βάρος της ΔΕΗ».
Η απάντηση της ΛΑΡΚΟ
Παρά το γεγονός ότι η ΔΕΗ έδωσε περιθώριο δεκαπέντε ημερών στη ΛΑΡΚΟ να τακτοποιήσει την εκκρεμότητα, η διοίκηση της εταιρείας με επιστολή που υπογράφει ο κ. Μπομπής ούτε λίγο ούτε πολύ εκβιάζει ότι θα βρει άλλον… προμηθευτή.
«Η ΛΑΡΚΟ προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία της, να διασώσει τις θέσεις εργασίας της και να εξασφαλίσει πολύτιμο συνάλλαγμα (περίπου 300 εκατ. ευρώ ετησίως) ως αμιγώς εξαγωγική για την εθνική οικονομία και τη χώρα, θα ευρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αναζητήσει εναλλακτικές πηγές προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω εισαγωγών. Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι θα ευρεθεί μια συμφέρουσα και αποδεκτή λύση που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα και το αμοιβαίο όφελος και των δύο μερών».
Τι λέει, δηλαδή; Ότι θα αρχίσει εισαγωγές ρεύματος, με την ελπίδα ότι θα πετύχει καλύτερη τιμή. Είναι αυτό εφικτό; Μάλλον όχι!
Σημαντικό είναι επίσης πως η απάντηση της ΛΑΡΚΟ αποστέλλεται με ημερομηνία 24/05/2013, μία ημέρα δηλαδή πριν εκπνεύσει η περίοδος χάριτος της ΔΕΗ οπότε και θα διέκοπτε την ηλεκτροδότηση.
Ο κ. Μπομπής φυσικά στην επιστολή του αμφισβητεί τα ποσά με τον ισχυρισμό πως «η ΔΕΗ μονομερώς καθορίζει την τιμή με την οποία τιμολογεί», ενώ αποδίδει το «υπερβολικό αυτό μέγεθος (σ.σ.: του ποσού) στις υπερτιμολογήσεις».
Ο διευθύνοντας σύμβουλος της ΛΑΡΚΟ δεν είναι ικανοποιημένος ούτε με την τιμή που είχε ορίσει η ΡΑΕ την οποία θεωρεί «πολύ υψηλή». Μάλιστα, ενίσταται και των χρεώσεων προς τρίτους που πληρώνει ο κάθε ένας απλός πολίτης! Απειλεί εκ νέου τη ΔΕΗ σημειώνοντας πως αν προχωρήσει στη διακοπή ρεύματος «θα οδηγήσει σε διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου μας και ως εκ τούτου σε περαιτέρω ανεργία πάνω από 2.000 εργαζομένους άμεσα και έμμεσα». Αντιπροτείνει δε να συνεχισθούν οι… διαπραγματεύσεις για να καθορισθεί μια οριστική τιμή, εναλλακτικά να παραπεμφθεί σε διαιτησία και ενδεχομένως να συνδεθεί με την εκάστοτε ισχύουσα χρηματιστηριακή τιμή του νικελίου. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητά να πληρώνει όταν η επιχείρηση κερδίζει, αλλιώς ουκ αν λάβει (η ΔΕΗ) παρά του μη έχοντος…
Απο: Eφημ. ΑΠΟΨΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου