Οι τελευταίες εξελίξεις διαμορφώνουν μια ανησυχητική κατάσταση για το
μέλλον και την προοπτική μιας από τις ελάχιστες εναπομείνασες βαριές
βιομηχανίες της χώρας...
μας πουέχει στηρίξει τις τοπικές κοινωνίες και
την εθνική οικονομία για πάνω από 2 γενιές και μόνο τα εξερευνημένα
κοιτάσματα φθάνουν για μια γενιά ακόμη.
Με Ανεκτίμητη και Ανυπολόγιστη αξία. Είναι δημόσια Γη. Είναι ο ορυκτός πλούτος της χώρας μας. που φέρνει 1 εκατομμύριο δολάρια την ημέρα στην Εθνική Οικονομία που έχει στην κατοχή της ένα εκατομμύριο στρέμματα ελληνικής γης και με
εξερευνημένη αξία Νικελιούχων κοιτασμάτων της τάξεως των 20 δις
€, με ένα εργοστάσιο τεραστίων εγκαταστάσεων και μοναδικής τεχνογνωσίας,
με ιδιόκτητο λιμάνι, 3 μεταλλεία και ένα Λιγνιτωρυχείο.
Μια εταιρία που είναι διαχρονικά κερδοφόρα, δεν επιχορηγείται από τον
κρατικό προϋπολογισμό, ζει αποκλειστικά από την παραγωγή της και
απασχολεί σε μόνιμο και εργολαβικό προσωπικό περί τα 1500 άτομα δίνοντας
εισόδημα συνολικά σε 20.000 ανθρώπους.
Μια εταιρία που σήμερα αν ζει και υπάρχει εδώ και 30 χρόνια που την
εγκατέλειψε ο ιδιώτης, το οφείλει στην κρατική παρέμβαση και τον δημόσιο
έλεγχο που διασφάλιζε την ορθολογική διαχείριση του ορυκτού πλούτου.
Δυστυχώς αυτός ο ιστορικά βιομηχανικός κολοσσός έχει εγκαταλειφθεί
στην τύχη του και από την μεριά της Κυβέρνησης αντιμετωπίζεται
απαξιωτικά.
Αν δεν παρθούν άμεσα
πολιτικές αποφάσεις στήριξης της ΛΑΡΚΟ υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την
βιωσιμότητα της με ότι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους τις
τοπικές κοινωνίες και την εθνική οικονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου