ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

Μετά από 3,5 χρόνια άγριας «μνημονιακής» λιτότητας η κοινωνία και η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια καταστροφική πορεία.  

Τελικός στόχος της μνημονιακής κυβέρνησης είναι ένας λαός χωρίς δικαιώματα, ένας λαός φτωχός και «φθηνός», ένας λαός χωρίς δημόσια αγαθά, ένας λαός γονατισμένος προς όφελος των οικονομικών ελίτ και των δανειστών.

Έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια. Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο, δεν υπάρχει τήρηση του συντάγματος, δεν υπάρχει όριο στο πού μπορούν να οδηγήσουν τον ελληνικό λαό. ΄Εχουν μετατρέψει τη χώρα του απέραντου γαλάζιου σε απέραντο μαύρο .

Ιδιωτικοποιήσεις με συνοπτικές διαδικασίες, και με ξεδιάντροπες επεμβάσεις της τρόϊκας, ιδιαίτερα οργανισμών κερδοφόρων π.χ. Ο.Π.Α.Π. (ουσιαστικά ξεπουλήθηκε) ή οργανισμών με μεγάλη στρατηγική ή κοινωνική σημασία, όπως η ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΕΑΣ και η ΛΑΡΚΟ.

Ιδιαίτερα για τη ΛΑΡΚΟ, το μόνο που φαίνεται να μην απασχολεί την κυβέρνηση είναι η επιβίωση και ανάπτυξη της εταιρείας προς όφελος της οικονομίας. Αντίθετα το κύριο ενδιαφέρον της κυβέρνησης προσανατολίζεται στη παράδοση της σε ιδιώτες με τους καλύτερους όρους για τους αγοραστές.

  

Η Λάρκο είναι μια εμβληματική βιομηχανία. Φυσικά με προβλήματα εξαιτίας της κακοδιαχείρισης, για την οποία ευθύνονται αυτοί που κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά με τρομακτικές, τεράστιες δυνατότητες. Είναι μια ιστορική βιομηχανία. Έχει συνδέσει την παρουσία της με τις όποιες δυνατότητες και πρωτοβουλίες-παρεμβάσεις παραγωγικής και βιομηχανικής ανασυγκρότησης. Κυρίως γιατί είναι μια μεταλλευτική βιομηχανία που παράγει αξιοποιώντας δική της πρώτη ύλη. Εθνική πρώτη ύλη, εθνικό πλούτο. 

Θέση μας είναι πως η ΛΑΡΚΟ μπορεί και πρέπει να συνεχίσει να συμβάλλει στην σημαντική  παραγωγική της  δραστηριότητα , στην απασχόληση και λόγω της εξαγωγικής της φύσης στην ενίσχυση του ισοζυγίου συναλλαγών.

Η επίκληση προβλημάτων δεν είναι τίποτα άλλο παρά στάχτη στα μάτια   για  την παράδοσή της στους ιδιώτες.

Ο αγώνας των εργαζόμενων της ΛΑΡΚΟ στους οποίους συμπαραστεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις δεν μπορεί μα μείνει μόνο μέσα στα στενά όρια του εργοστασίου. Μπορεί και πρέπει συνενωθεί με τους αγώνες των εργαζομένων σε άλλους κλάδους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (παιδεία , Υγεία , Τοπική αυτοδιοίκηση κλπ). Μπορεί να γίνει αγώνας όλων των σωματείων , των φορέων του Νομού μας, όλων των τοπικών κοινωνιών και κινημάτων της περιοχής μας, με στόχο την ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης, για να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων την καταστροφική πολιτική της και να οργανώσουμε όλοι μαζί την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας προς όφελος των εργαζομένων και του λαού μας.

  

Σήμερα το σύνθημα «ή εμείς ή αυτοί» εκφράζει τον αγώνα για ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Δεν μπορεί να τους αφήσουμε να καταδικάσουν την κοινωνία στην καταστροφή, την ανεργία, τα λουκέτα και την φτώχεια. Δεν μπορεί να τους αφήσουμε να στερήσουν την πρόσβαση των παιδιών μας στην γνώση και του λαού στην υγεία. Δεν μπορεί να τους αφήσουμε να πάρουν τα σπίτια μας, να πουλήσουν το νερό, να ζουν οι πολίτες χωρίς πρόσβαση στα βασικά αγαθά.