Plan b από την κυβέρνηση για την αμυντική βιομηχανία

Στο τέλος του μήνα θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις για ΕΑΣ, ΕΛΒΟ και ΛΑΡΚΟ 

Η περίπτωση της ΛΑΡΚΟ


Η ΛΑΡΚΟ θεωρείται «μαχητή», καθώς η νομική βάση των επιχειρημάτων που έχει επικαλεστεί η Κομισιόν θεωρείται ότι σχοινοβατεί στα όρια της νομιμότητας, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις άλλες δύο κρατικές επιχειρήσεις. «Με βάση το κοινοτικό δίκαιο, μια επιχείρηση που τελεί υπό εκκαθάριση δεν μπορεί να βαρύνεται με ζητήματα κρατικών ενισχύσεων», παρατηρούσε στέλεχος του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων.



Για την αξιοποίηση της ΛΑΡΚΟ, το ΤΑΙΠΕΔ πρότεινε τη συνδυασμένη πώληση του εργοστασίου παραγωγής νικελίου που βρίσκεται στη Λάρυμνα και των ορυχείων και τη διατήρηση του προσωπικού της εταιρείας με οριζόντια περικοπή μισθών. Την πρόταση αυτή απορρίπτει η Κομισιόν χαρακτηρίζοντάς τη ως συνέχεια της σημερινής ΛΑΡΚΟ και σαν συνέπεια αποδέκτη των κρατικών ενισχύσεων που έχει λάβει μέχρι σήμερα. Επιπλέον αντιδρά στη διατήρηση του «υπεράριθμου» - όπως το χαρακτηρίζει η ίδια- προσωπικού της. Σύμφωνα με στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ, η ΛΑΡΚΟ είναι ο ακριβότερος παραγωγός νικελίου στον πλανήτη, έχοντας κόστος 20.000 δολ. ΗΠΑ ανά παραγόμενο τόνο νικελίου, όταν η τιμή πώλησής του, η οποία καθορίζεται χρηματιστηριακά, βρίσκεται στα 14.000 δολάρια. Το υπέρογκο κόστος παραγωγής αποδίδεται στην υψηλή μισθοδοσία, στο υψηλό κόστος ενέργειας αλλά και στο μετάλλευμα που επεξεργάζεται και το οποίο είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε νικέλιο. Σαν συνέπεια, η εταιρεία εμφανίζει την τελευταία τετραετία συσσωρευμένες ζημίες 150 εκατ. ευρώ.
Σχετικά με το προσωπικό, βασική επιδίωξη της ελληνικής πλευράς είναι η πώληση του εργοστασίου στη Λάρυμνα εν λειτουργία και σε περιβάλλον εργασιακής ειρήνης. Η τελευταία χαρακτηρίζεται αναγκαία, καθώς τυχόν «σβήσιμο» της υψικαμίνου θα έχει μεγάλο κόστος, καθιστώντας έτσι λιγότερο ελκυστική την πώληση του συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου. Τώρα στο νέο σχέδιο που θ’ αποστείλει η κυβέρνηση, αντί της οριζόντιας μείωσης, θα προβλέπει τη μείωση του προσωπικού σε διοικητικές υπηρεσίες και διατήρηση των αποδοχών των εργαζομένων στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Αξιοσημείωτο, πάντως, είναι ότι οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ δεν έχουν υποστεί από το 2008 καμία μείωση μισθών. Επίσης, βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης στις κοινοτικές αιτιάσεις θα αποτελέσει το γεγονός ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας ενδιαφερόμενος επενδυτής (Cunico Resources) για τα δύο περιουσιακά στοιχεία. Τέλος, θα υπογραμμισθεί ο εξαγωγικός χαρακτήρας της επιχείρησης.



 
Του Βαγγελη Μανδραβελη


Απο:  kathimerini.gr