Καληνύχτα και καλή τύχη

Γιώργος Λακόπουλος στο protagon.gr

 Αυτές τις ημέρες δόθηκαν στη δημοσιότητα δυο κείμενα - εμφανώς συμπληρωματικά μεταξύ τους. Το ένα ήταν το κείμενο των 58 για την Κεντροαριστερά. Το άλλο ήταν η περιβόητη Προγραμματική Συμφωνία της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ. Για την ακρίβεια, της ΝΔ με τον Βενιζέλο, γιατί αυτά που αναφέρονται κάθε άλλο παρά από το ΠΑΣΟΚ προέρχονται.

Είναι δυο κείμενα, πίσω από τα οποία βρίσκονται περισσότερο...

ατομικές φιλοδοξίες, παρά συλλογικές επιδιώξεις. Είναι δυο κείμενα που κατασκευάστηκαν για να αποτελέσουν οχήματα ικανοποίησης προσωπικών στόχων - είτε το διαισθάνονται είτε όχι, όσοι τα αποδέχονται - έστω και αν είναι λίγοι όσοι τα αποδέχονται. Το πρώτο κείμενο αργά ή γρήγορα θα αποδειχθεί περιθωριακή υπόθεση, παρά την επικοινωνιακή στήριξη που της παρέχεται. Πρωταγωνιστούν άνθρωποι γνωστοί από χρόνια για την πολιτεία τους. Στην πραγματικότητα διατυπώνουν απλώς τη βουλιμία τους να βρίσκονται επί σκηνής. Ενδιαφέρονται περισσότερο για την εξουσία και λιγότερο για την πολιτική. Γι' αυτό είναι περίεργο ότι υπάρχουν και αξιοπρεπείς υπογραφές - όπως είναι φυσιολογικό ότι λείπουν και αξιοπρεπείς υπογραφές.

  Για κάποιους από τους 58 -που έχουν τάση να συναλλάσσονται με το κράτος- η καλύτερη εποχή ήταν εποχή Σημίτη. Ότι ο πρώην πρωθυπουργός έσπευσε να τους υιοθετήσει, μόνο αυθόρμητο και τυχαίο δεν είναι. Γι' αυτόν δουλεύουν- εκτός από τον εαυτό τους. Τι μπορεί, άραγε, αυτοί να συνεισφέρουν στην εγχώρια Κεντροαριστερά περισσότερο από ό,τι έχουν συνεισφέρει ως τώρα - δηλαδή, από κοπανιστό αέρα; 

  Ακόμη και κάποια σοβαρά πρόσωπα που ενεπλάκησαν στο εγχείρημα, αν ήθελαν πράγματι να υπάρξει ισχυρός πολιτικός φορέας της Κεντροαριστεράς, ιδού η Ρόδος: δεν είχαν παρά να προσχωρήσουν στο σχήμα που δημιουργούν ο Φώτης Κουβέλης με τον Ανδρέα Λοβέρδο. Η ΔΗΜΑΡ και η ΣΥΝΕΛ είναι η μόνη υπαρκτή Κεντροαριστερή δύναμη αυτή τη στιγμή. Καλή ή κακή, αυτή είναι. Ας προσχωρήσουν και άλλοι για να γίνει καλύτερη. Ούτε ο Βενιζέλος μπορεί να παριστάνει τον κεντροαριστερό υπογράφοντας στρατηγικές συμφωνίες με τον Σαμαρά και εκφραζόμενος από τον δημόσιο λόγο του Κεδίκογλου. Ούτε ο Τσίπρας που κατέχει μεγάλο χώρο στο φάσμα της Κεντροαριστεράς, αλλά δεν κατανοεί τις επιδιώξεις της και προσπαθεί να ισορροπήσει με τον -έντιμο, κατά τα λοιπά- Λαφαζάνη και τους αρλουμπολόγους από τις πρώην συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.

  Σε κάθε περίπτωση, το μόνο που κάνουν οι 58 είναι να δημιουργούν αναμπουμπούλα και να διασπούν τις προσπάθειες για τη συγκρότηση ενός φορέα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Αν εννοούν ότι αυτός ο φορές μπορεί να είναι το σημερινό ΠΑΣΟΚ, ας διαβάσουν τι ακριβώς έχει συμφωνήσει ο Βενιζέλος με τον Σαμαρά - και τι κάνει, βέβαια, στην πράξη. Το κείμενο της Προγραμματικής Συμφωνίας της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κείμενο που θα έπρεπε να ξεσηκώσει θύελλα στο ΠΑΣΟΚ. Αν υπήρχε τέτοιο κόμμα, τουλάχιστον με την έννοια που το δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου και με βάση τις αρχές που διατυπώνονται στις ιδρυτικές διακηρύξεις και το καταστατικό του. Μέχρι που, άραγε, μπορεί να φτάσει ένα κόμμα; Πόσο μακριά μπορεί να βρεθεί από τη φυσιογνωμία του;

  Στην πραγματικότητα η συμφωνία είναι ένα κείμενο παράδοσης του ΠΑΣΟΚ από τον Βενιζέλο στον Σαμαρά. Ο αρχηγός της ΝΔ τη δουλειά του κάνει - στην ουσία επιχειρεί μια διεύρυνση του κόμματός του. Αλλά ο Βενιζέλος; Με ποια κομματική -και ιστορική- εξουσιοδότηση αποφασίζει να προχωρήσουν μαζί για πάντα και όχι ως το τέλος της τετραετίας - όπως λένε, κοροϊδεύοντας τους πάντες. Γιατί αυτά που διατυπώνονται ως στόχοι στο κείμενο δεν είναι υπόθεση τριών χρόνων που απομένουν, αν υποτεθεί ότι η παρούσα Βουλή θα εξαντλήσει τη θητεία της. Είναι υπόθεση πολλών τετραετιών.

  Άραγε, γιατί γίνονται όλα αυτά; Υπάρχει ανάγκη να στηρίξει το ΠΑΣΟΚ την κυβέρνηση Σαμαρά; Να τη στηρίξει και καλά θα κάνει; Τα κείμενα ταυτότητας στους στόχους και τις επιδιώξεις σε τι εξυπηρετούν; Και τι νόημα έχει να παριστάνει τον συν-πρωθυπουργό ο Βενιζέλος; Είναι άλλο πράγμα να βάζεις το κόμμα σου να στηρίξει μια κυβέρνηση από ανάγκη -και σε αυτό ορθά πράττει ο Βενιζέλος- και να χρησιμοποιείς την ανάγκη για να οδηγήσεις το κόμμα που σου ανέθεσαν ως πρόβατο επί σφαγή. Βγες και πες το τουλάχιστον: ο κύκλος του ΠΑΣΟΚ έκλεισε, να πάμε όλοι στη ΝΔ. Μην τους κοροϊδεύεις.

  Πόσο συμβατό είναι αυτό το κείμενο συνεργασίας… μακράς πνοής με τη Δεξιά, με το δήθεν ενδιαφέρον του Βενιζέλου για την Κεντροαριστερά; Και αν είναι, γιατί το υπογράφει ο Σαμαράς; Έγινε και αυτός Κεντροαριστερός; Θα μας τρελάνουν στο τέλος. Η ρητορική αυτού του κειμένου - που κάνει μπαμ για τον συγγραφέα του, σε πολλά σημεία του - είναι παραπλανητική. Στην πράξη συμβαίνουν και θα συμβαίνουν εντελώς τα αντίθετα από αυτά που λέει η συμφωνία. Και στην ουσία το ΠΑΣΟΚ μετά από αυτό το κείμενο καθίσταται γνήσιο υποσύνολο της ΝΔ. Με ποιο αντάλλαγμα; Το μόνο που προκύπτει είναι να έχει κυβερνητικό αξίωμα ο σημερινός πρόεδρός του. Ή να αξιοποιεί τα προσόντα του υπέρ της χώρας, αντί να τα βάζει στον τόκο κατά τη δική του ορολογία. Τι άλλο κερδίζει το πάλαι ποτέ ισχυρό κόμμα από αυτή τη συμφωνία εκτός του ότι σταδιοδρομεί ο αρχηγός του; Και ποιος πιστεύει ότι με αυτή τη συμφωνία αυτό το κόμμα θα έχει ποσοστά που δεν θα το κάνουν να ντρέπεται στις Ευρωεκλογές;

  Συμπέρασμα. Έχουμε δυο ψευδεπίγραφα κείμενα. Το ένα υποκρύπτει τη φιλοδοξία του Κώστα Σημίτη να εγκατασταθεί στο προεδρικό Μέγαρο το 2015. Το άλλο, τη φιλοδοξία του Βαγγέλη Βενιζέλου να υπάρχει στην πολιτική μετά την ανατίναξη του ΠΑΣΟΚ. Και για τα δυο στη ΝΔ έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι. Κρίμα που στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει κάποιος να πει τη μόνη κουβέντα που μπορεί να ειπωθεί πλέον: Καληνύχτα και καλή τύχη!.
 

Υ.Γ.: Το κείμενο αυτό είχε γραφεί όταν στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας σχεδόν το ένα τρίτο των βουλευτών με «επικεφαλής» τον Κώστα Σκανδαλίδη και τον Νίκο Σηφουνάκη έδειξαν ότι υπάρχει ακόμη ένα ζωντανό κύτταρο στο ΠΑΣΟΚ.
 

 photo: nchazarra@Flickr