ΑΒΕΒΑΙΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ

Σαν κεραυνός εν αιθρία, που τινάζει στον αέρα τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για τη ΛΑΡΚΟ, έσκασε η πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού να διατάξει την επιστροφή, ως παράνομων, κρατικών ενισχύσεων ύψους 136. εκατ. ευρώ προς τη ΛΑΡΚΟ. 
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “ΚΕΦΑΛΑΙΟ”, η απόφαση εκτιμάται ότι καθιστά εξαιρετικά δυσχερή, εάν όχι ανέφικτη, την πώληση της ΛΑΡΚΟ ως ενιαίας εταιρείας, σενάριο που αποτελούσε τον βασικό κορμό του σχεδιασμού της κυβέρνησης.
 Πλέον, το μέλλον φαντάζει πιο αβέβαιο από ποτέ, ενώ ήδη έχει αρχίσει η αντίστοφη μέτρηση ενόψει των ασφυκτικών προθεσμιών που έχουν τεθεί από την Ε.Ε. ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα της βιομηχανίας νικελίου. 

 
Σε κάθε περίπτωση, το ύψος του προστιμου (θα προσβληθεί με στόχο να μειωθεί) σε συνδυασμό με τα υπολοιπα βάρη και προβλήματα φαίνεται να δημιουργούν συνθήκες αδιεξόδου. 

 
Αυτή τη στιγμή, οι οφειλές της παλιάς ΛΑΡΚΟ ανέρχονται στα 40 εκατ. ευρώ, οι οφειλές προς την Εθνική Τράπεζα σε ακόμα 40 εκατ. ευρώ, ενώ τα χρέη από την κατανάλωση ρεύματος κυμαίνονται μεταξύ 120 και 170 εκατ. ευρώ, ανάλογα με το τιμιλόγιο χρέωσης (υπάρχει διαφωνία μεταξύ της ΔΕΗ και της ΛΑΡΚΟ για το ζήτημα).

 
 Σε αυτές τις υποχρεώσεις θα πρέπει να προστεθούν και ακόμα 90 εκατομμύρια ευρώ που είναι το μίνιμουμ ποσό που θα χρειαστεί ο νέος επενδυτής να καταβάλει για περιβαλλοντικές επενδύσεις, χωρίς τις οποίες η συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας δεν είναι εφικτή.  Πάντως, η κυριότερη εκκρεμότητα, ίσως πιο σημαντική ακόμα και από την υπόθεση της κρατικής ενίσχυσης, αφορά την τιμολόγηση του ρεύματος, όπου έχουν συσσωρευτεί τεράστιες οφειλές, με το κόστος να καθιστά μη βιώσιμη την παραγωγική διαδικασία. 

  Σε αυτήν την κατεύθυνση δεν βοηθά ούτε η διεθνής τιμή του νικελίου, η οποία από τις αρχές του 2013 και τα υψηλά των 18.400 δολαρίων ο τόνος βρίσκεται σε πτωτική τροχιά, φτάνοντας μέχρι και τα 13.500 δολάρια. 
Αυτή τη στιγμή οι τιμές κυμαίνονται στα 16.200 δολάρια ο τόνος, όταν το κόστος παραγωγής, ελέω ρεύματος είναι 20 με 22 χιλιάδες δολάρια.

 

Το σχέδιο

 
Με βάση την απόφαση της Κομισιόν, πηγές της αγοράς εκτιμούν πλέον ότι το σενάριο της ενιαίας πώλησης φεύγει οριστικά από το τραπέζι.  Εκείνο που παραμένει ως option είναι να δημιουργηθούν εκείνες οι συνθήκες πώλησης ώστε να υπάρχει ένας τελικός αγοραστής για τα πάγια και τα ορυχεία που απαιτούνται για να συνεχίσει τη λειτουργία της η βιομηχανία.  Όπως αναφέρει ρητά η απόφάση της Κομισιόν, η υποχρεώση επιστροφής των ενισχύσεων δεν βαρύνει τον αγοραστή.

 
 Τί σημαίνει αυτό πρακτικά;

 
 Σε πιθανό σενάριο χωρισμού μεταξύ «καλής» και «κακής» ΛΑΡΚΟ, οι υποχρεώσεις κατο πρόστιμο μεταφέρονται στην «κακή», στην οποία θα παραμείνει πιθανό ένα ιδιωτικό ορυχείο (Σέρβια Κοζάνης), ενώ στην «καλή» ΛΑΡΚΟ θα παραμείνουν τα ιδιωτικά ορυχεία, 5 στην Εύβοια και 3 στην Καστοριά.  Τα ορυχεια αυτά θα παραχωρηθούν με διαγωνισμό.  Με χωριστή διαγωνιστική διαδικασία θα επιχειρηθεί να μισθωθούν το εργοστάσιο της Λάρυμνας και το ορυχείο του Αγίου Ιωάννη, που διαθέτει υψηλότατης ποιότητας μετάλλευμα, με περιεκτικότητα νικελίου 1,2% - 1,3%. 

 
Όλα αυτά, βεβαίως, θα πρέπει να γίνουν με διαδικασίες - εξπρές, γεγονός που καθιστά το όλο εγχείρημα εξαιρετικά επισφαλές.  Η Κομισιόν έχει θέσει ως αυστηρό χρονικό όριο για την πώληση της εταιρείας το τέλος του έτους, όταν λείγει και η νομοθετική προστασία της διοίκησης.