Ενα άδικο τέλος...

Θέλουμε να νιώσουμε πως είναι να μας κοιτάς από εκεί ψηλά...

η ζωή φιλαράκι κυλά και εμείς ψάχνουμε να βρούμε κάτι να μας γυρίζει πίσω... πίσω στις στιγμές που περάσαμε μαζί...

στις στιγμές που ήσουν ακόμα κοντά μας...

όμως μόνο οι φωτογραφίες και οι αναμνήσεις τώρα μπορούν να το κάνουν αυτό... ήσουν ο φίλος μας από παντα... 

ακόμα και τώρα... σε σκεφτόμαστε σα να είσαι εδώ...

 

σα να μην έφυγες πότε... μας πονάει που δεν μπορούμε να σε δούμε... 

χωρίς εσένα όλα είναι διαφορετικά... έρημα...

Ήθελες να τα ζήσεις όλα άλλα δυστυχώς δεν πρόλαβες...

κάτι ανώτερο από εσένα είχε αποφασίσει για σένα...

Μπορεί να έφυγες αλλά κάποιοι σε θυμούνται...

Γιατί για κάποια άτομα είσαι ακόμα στην ζωή τους...

Και ένα από αυτά είμαι σίγουρα και εγώ...

Άντιο φιλαράκι... αργά ή γρήγορα θα τα ξαναπούμε...