Ίσως να
το έχετε καταλάβει, αλλά το σενάριο της αριστερής παρένθεσης, που
παίζει τόσο πολύ έξω και μέσα, έχει ένα μικρό πρόβλημα: Δεν έχει καμιά
τύχη αν δεν συρθεί, υποχρεωθεί, εξαγοραστεί να παίξει σ' αυτό η
Αριστερά.
Ή, πιο σωστά αν η Αριστερά δεν εξημερωθεί, δεν στρογγυλέψει, δεν ξεπλυθεί στον Ιορδάνη του μνημονιακού ρεαλισμού.
Ή, πιο σωστά αν η Αριστερά δεν εξημερωθεί, δεν στρογγυλέψει, δεν ξεπλυθεί στον Ιορδάνη του μνημονιακού ρεαλισμού.
Εν τέλει, δηλαδή, αν
δεν σβήσει τις κόκκινες γραμμές και δεν βάλει την τζίφρα της σε όσα
απαιτούν ο Ντάισελμπλουμ, ο Σόιμπλε, ο Ντράγκι, το ΔΝΤ. Η ωραία παρέα
των θεσμών.
Κι αυτό για τρεις πολύ σοβαρούς λόγους. Πρώτον, είναι τελειωμένος ο Σαμαράς και η Ν.Δ. έχει τα χάλια της. Δεύτερον είναι τελειωμένος ο Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ έχει καταντήσει "απόκομμα". Και τρίτον είναι πολύ ελαφρός ο Σταύρος, για να γίνει σοβαρή δουλειά μαζί του. Ακόμα και όλοι μαζί είναι για τα μπάζα κι αυτό το ξέρουν οι Επιτηρητές. Ως εκ τούτου, τίποτε δεν γίνεται χωρίς ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς ένα καλό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον.
Ροκανισμένο, γυαλισμένο, βερνικωμένο, έτοιμο να αναλάβει υπευθύνως ευθύνες.
Μπορεί να έχει από μια άποψη πλάκα, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα ο μόνος πυλώνας σταθερότητας. Η μόνη δύναμη που έχει στήριξη, αποδοχή, φρέσκα στελέχη, κοινωνικές αναφορές. Και Τσίπρα. Άρα, προσέξτε: Πρέπει να αλλάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ για να απαλλαγούν από τον ΣΥΡΙΖΑ! Τρελό, ε; Είναι δυνατόν βαριά κέντρα να είναι τόσο αλαφροΐσκιωτα; Να στηρίζουν ελπίδες σε τέτοιες μπούρδες; Να μην καταλαβαίνουν όχι μόνο τι εστί Ελλάδα, αλλά και τι εστί ΣΥΡΙΖΑ; Να επενδύουν λεφτά, προπαγάνδα και Γερούν σε τέτοιο καρνάβαλο;
Κι όμως, είναι. Γιατί δεν έχουν άλλη λύση. Τα ξεκατίνιασαν τα κόμματα και τα πρόσωπα που χρησιμοποίησαν. Έτσι που μπορεί να είναι χρήσιμα για να βρίζουν ολημερίς τη νέα κυβέρνηση, σαν κάποιες εν πολλαίς αμαρτίαις γερασμένες, που μισούν τη νεότητα. Αλλά για να κυβερνήσουν; Αυτό μόνο στις ονειρώξεις του Βενιζέλου μπορεί να υπάρξει. Άρα τους χρειάζεται ένας κάποιος ΣΥΡΙΖΑ. Λίγο αριστερά, λίγο δεξιά, λίγο φθαρμένος, λίγο υποταγμένος, λίγο βολεμένος. Να τους αλείψει με το λαδάκι της εθνικής ενότητας. Και να ζήσουμε όλοι καλά κι οι δανειστές καλύτερα.
Παρακαλούμε, μην τα βάζετε με τον ταχυδρόμο. Μιλάμε για σχέδιο σοβαρών κύκλων έξω, που συνεργάζονται με σοβαρούς κύκλους μέσα. Δεν το κρύβουν εξάλλου. Το αναλύουν με σοβαρότητα σοβαρά έντυπα. Και γελάστε όσο θέλετε, αλλά μην τους υποτιμάτε. Όχι γιατί αυτή η σαχλαμάρα δεν είναι σαχλαμάρα. Αλλά γιατί με κάτι τέτοια μυαλά διαπραγματεύονται και εκβιάζουν. Κι όταν η άγνοια συναντά την ιδεοληψία, δεν είναι απίθανο ένα ωραίο μπαμ...
Του Θανάση Καρτερού
Κι αυτό για τρεις πολύ σοβαρούς λόγους. Πρώτον, είναι τελειωμένος ο Σαμαράς και η Ν.Δ. έχει τα χάλια της. Δεύτερον είναι τελειωμένος ο Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ έχει καταντήσει "απόκομμα". Και τρίτον είναι πολύ ελαφρός ο Σταύρος, για να γίνει σοβαρή δουλειά μαζί του. Ακόμα και όλοι μαζί είναι για τα μπάζα κι αυτό το ξέρουν οι Επιτηρητές. Ως εκ τούτου, τίποτε δεν γίνεται χωρίς ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς ένα καλό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον.
Ροκανισμένο, γυαλισμένο, βερνικωμένο, έτοιμο να αναλάβει υπευθύνως ευθύνες.
Μπορεί να έχει από μια άποψη πλάκα, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα ο μόνος πυλώνας σταθερότητας. Η μόνη δύναμη που έχει στήριξη, αποδοχή, φρέσκα στελέχη, κοινωνικές αναφορές. Και Τσίπρα. Άρα, προσέξτε: Πρέπει να αλλάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ για να απαλλαγούν από τον ΣΥΡΙΖΑ! Τρελό, ε; Είναι δυνατόν βαριά κέντρα να είναι τόσο αλαφροΐσκιωτα; Να στηρίζουν ελπίδες σε τέτοιες μπούρδες; Να μην καταλαβαίνουν όχι μόνο τι εστί Ελλάδα, αλλά και τι εστί ΣΥΡΙΖΑ; Να επενδύουν λεφτά, προπαγάνδα και Γερούν σε τέτοιο καρνάβαλο;
Κι όμως, είναι. Γιατί δεν έχουν άλλη λύση. Τα ξεκατίνιασαν τα κόμματα και τα πρόσωπα που χρησιμοποίησαν. Έτσι που μπορεί να είναι χρήσιμα για να βρίζουν ολημερίς τη νέα κυβέρνηση, σαν κάποιες εν πολλαίς αμαρτίαις γερασμένες, που μισούν τη νεότητα. Αλλά για να κυβερνήσουν; Αυτό μόνο στις ονειρώξεις του Βενιζέλου μπορεί να υπάρξει. Άρα τους χρειάζεται ένας κάποιος ΣΥΡΙΖΑ. Λίγο αριστερά, λίγο δεξιά, λίγο φθαρμένος, λίγο υποταγμένος, λίγο βολεμένος. Να τους αλείψει με το λαδάκι της εθνικής ενότητας. Και να ζήσουμε όλοι καλά κι οι δανειστές καλύτερα.
Παρακαλούμε, μην τα βάζετε με τον ταχυδρόμο. Μιλάμε για σχέδιο σοβαρών κύκλων έξω, που συνεργάζονται με σοβαρούς κύκλους μέσα. Δεν το κρύβουν εξάλλου. Το αναλύουν με σοβαρότητα σοβαρά έντυπα. Και γελάστε όσο θέλετε, αλλά μην τους υποτιμάτε. Όχι γιατί αυτή η σαχλαμάρα δεν είναι σαχλαμάρα. Αλλά γιατί με κάτι τέτοια μυαλά διαπραγματεύονται και εκβιάζουν. Κι όταν η άγνοια συναντά την ιδεοληψία, δεν είναι απίθανο ένα ωραίο μπαμ...
Του Θανάση Καρτερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου