Του Γιώργου Λακόπουλου Πρώτα λίγη θεωρία. Τι είναι η φορολογική πολιτική; Η σωστή απάντηση: δεν υπάρχει φορολογική πολιτική. Υπάρχει οικονομική πολιτική μέρος της οποίας είναι το φορολογικό σύστημα, που ορίζει τη φορολογητέα υλη και εισπράττει τους φόρους. Οι οποίοι πρέπει να είναι δίκαιοι, γνωστοί εκ των προτέρων και ανταποδοτικοί: το κράτος τους επιστρέφει στους πολίτες με την κοινωνική πολιτική και τις δημόσιες επενδύσεις. Τμήμα αυτού του συστήματος είναι η...
αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με την εγκατάσταση μηχανισμών που την αποτρέπουν, ή εντοπίζουν εισοδήματα που αποκρύπτονται. Απλό;
Τώρα να περάσουμε στην πράξη. Η κυβέρνηση δεν έχει οικονομική πολιτική, από την οποία να προκύπτει αντίστοιχο φορολογικό σύστημα και στη θέση της διατυμπανίζει ότι έχει κηρύξει πόλεμο στους φοροφυγάδες. Στην ουσία όμως έχει κηρύξει τον πόλεμο στους πολίτες. Η αναζήτηση όσων φοροδιαφεύγουν δεν δικαιολογεί την επιδρομή στο εισόδημα όσων υπήρξαν νόμιμοι. Η μεθοδολογία με την οποία οργανώνεται η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής απολήγει στην καταπολέμηση της... κοινωνίας. Καταλογίζοντας συλλογική ευθύνη στους φορολογούμενους, αντί να καούν μόνο τα ξερά, καίγονται κυρίως τα χλωρά. Υπερβολή; Καθόλου.
Είναι φοροφυγάδες όσοι δήλωναν ως τώρα στο ακέραιο τα εισοδήματά τους και εκπλήρωναν τις φορολογικές υποχρεώσεις τους, αλλά καλούνται να ξαναπληρώσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Ή μήπως είναι συλλήβδην ένοχοι φοροδιαφυγής οι ιδιοκτήτες ακινήτων που πληρώνουν όλο και περισσότερα για τα ακίνητά τους, ακόμη και αν είναι εντελώς άχρηστα και απαξιωμένα, ακόμη και αν οι ενοικιαστές δεν μπορούν να πληρώσουν;
Είναι φορολογικός παραβάτης όποιος έχει ένα σαράβαλο και πληρώνει για τέλη κυκλοφορίας το μισό της αξίας του; Γιατί πρέπει να πληρώσει κάποιος για εισόδημα που δεν έχει; Παραβίασε καμιά νομοθεσία ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα που έχασε τη δουλειά του και επωμίζεται ως άνεργος, φορολογικά βάρη με βάση τα εισοδήματα που είχε όταν δούλευε;
Φοροδιαφεύγει ο δημόσιος υπάλληλος του όποιου οι αποδοχές διαρκώς περικόπτονται με φορολογικές ρυθμίσεις; Ή μήπως ο συνταξιούχος που παίρνει όλο και μικρότερη σύνταξη, με το πρόσχημα της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος; Έχει διαπράξει φοροδιαφυγή όποιος για μια τυπική παράλειψη καλείται να καταβάλει υπέρογκο πρόστιμο; Θα καταλογιστεί φοροδιαφυγή σε όποιον είχε σε θυρίδα οικογενειακά κειμήλια και τώρα απειλεί το κράτος να τα κατάσχει επειδή δεν τα δήλωσε; Η φταίει όποιος έχει λεφτά στην τράπεζα και κινδυνεύει να του πάρουν ένα μέρος;
Το αδίκημα της φοροδιαφυγής δεν είναι συλλογικό. Όποιος φοροδιαφεύγει φέρει προσωπική ευθύνη και η Πολιτεία οφείλει να τον εντοπίσει. Όχι όπου βρίσκει παπά να θάβει ολόκληρο το χωριό. Η φορολόγηση δικαίων και αδίκων πρακτικά εξυπηρετεί μόνο όσους υποκρύπτουν εισοδήματα. Συνιστά κυβερνητική αποτυχία η κάλυψη των ταμειακών κενών του κράτους με έφοδο στα νόμιμα εισοδήματα και δεν θα πάει μακριά. Γιατί όπως έλεγε ο Γάλλος διανοούμενος Εμιλ ντε Γκιραντέν: "H δύναμη μιας κυβέρνησης είναι αντιστρόφως ανάλογη με το βάρος των φόρων".
Απο: capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου