Το τελευταίο δεν είναι κάτι μεταφυσικό ή εντελώς υποκειμενικό.
Τα «καλά μυαλά» δεν είναι κατ’ ανάγκη όσα συμμερίζονται τις δικές μας απόψεις, ή τη δική μας κοσμοθεωρία. Ούτε όσα καταλήγουν σε ευχάριστα συμπεράσματα. Είναι εκείνα, που όταν επιχειρηματολογούν για κάτι, μπορούν να το τεκμηριώσουν με βάση τον πραγματικό κόσμο και την προηγούμενη εμπειρία.
Για παράδειγμα, εκείνοι που πέρυσι, τέτοιο καιρό, ισχυρίζονταν ότι απαιτούνταν ταχύτατα εκλογές «για να σταματήσει η κοινωνική καταστροφή», έκαναν λάθος. Αν υπήρχε καταλάγιασμα του πόθου για εξουία,όλοι θα ήταν καλύτερα. Η προηγούμενη κυβέρνηση θα τακτοποιούσε -έστω με το ζόρι- μερικά πράγματα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ερχόταν τώρα με καλύτερους όρους στην εξουσία και ο κ. Φώτης Κουβέλης -μοιραίο πρόσωπο- θα ήταν Πρόεδρος Δημοκρατίας. Επίσης, εκείνοι που υποστήριζαν ότι το μνημόνιο είναι η μόνη πρόταση εξόδου από την κρίση είχαν δίκιο, παρά τις ιερεμιάδες που εξαπέλυαν κατά καιρούς οι αντιμνημονιακοί· είτε αυτοί ήταν στη Ν.Δ. του κ. Αντώνη Σαμαρά είτε στον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Αλέξη Τσίπρα, είτε ακόμη και στους ΑΝΕΛ του κ. Πάνου Καμμένου.
Τώρα που το 80% των πολιτικών δυνάμεων ομονοεί ότι το μνημόνιο είναι αναγκαίο κακό και ότι τα λεφτά δεν πέφτουν από τον ουρανό για να τα μοιράζουν οι κυβερνήσεις, η ευχή «καλά μυαλά» αποκτά νέο περιεχόμενο. Με βάση τη βιωμένη (από άλλους) πραγματικότητα, κυβερνώντες κι αντιπολιτευόμενοι οφείλουν να κατανοήσουν ότι μόνο οι ελεύθερες αγορές παράγουν πλούτο· μέρος του οποίου μπορεί να μοιραστεί στις ευπαθείς ομάδες με κρατική παρέμβαση. Αντί λοιπόν κάποιοι σαν τον κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη ή τον κ. Πάνο Σκουρλέτη να περιφέρουν στον δημόσιο διάλογο τα σκιάχτρα που τα βαφτίζουν νεοφιλελευθερισμό, καλό είναι να δουν την πραγματικότητα των χωρών που ευημερούν. Το κοινωνικό κράτος στις σκανδιναβικές χώρες διατηρείται εν ζωή χάρη στην απελευθέρωση των αγορών.
Συμπολίτευση και αντιπολίτευση πρέπει να κατανοήσουν και να ομονοήσουν ότι το ασφαλιστικό δεν λύνεται με μπαλώματα και επιπλέον συνταξιοδοτήσεις πενηντάρηδων. Χρειάζεται επίπονες τομές και όχι στο σκέλος της παραγωγής, αλλά των συντάξεων. Επιπλέον είναι γκροτέσκο να έχουμε τώρα μνημονιακό τον ΣΥΡΙΖΑ και αντιμνημονιακό το ΠΑΣΟΚ της κ. Φώφης Γεννηματά· γελάνε και οι πέτρες με τις νεοερυθρές γραμμές της.
Η κυβέρνηση επιπλέον πρέπει να κατανοήσει ότι το πρώτο βήμα για την απομείωση του χρέους είναι να μην παράγει νέο χρέος, δηλαδή να μην έχει ελλείμματα. Δυστυχώς, η αλλοπρόσαλλη πολιτική της υπονόμευσε τη βασική στρατηγική της· ασχέτως αν στην παρούσα κατάσταση δεν θα έπρεπε να είναι βασική. Ουδείς θα συζητήσει στα σοβαρά μαζί της για το χρέος όταν και φέτος θα υπάρχουν πρωτογενή ελλείμματα.
Τα «καλά μυαλά» είναι τα σύγχρονα μυαλά και ουχί τα σκουριασμένα. Χρειάζονται νέες προτάσεις, νέα οπτική για την Ελλάδα. Η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να γίνει με τις ίδιες συνταγές που μας οδήγησαν σ’ αυτή. Είναι ενθαρρυντικό για τη χώρα ότι στη Νέα Δημοκρατία κάτι κινείται. Μακάρι να αποκτήσει ορμή και το 2016 να γίνει έτος αναγέννησης για τη χώρα.
Του κ.Π.Μανδραβέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου