Του κ.Δ.Παπακωνσταντίνου
Έχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό.
Σε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία οι ΣΥΡΙΖΑίοι παίζουν το ίδιο επικοινωνιακό παιχνίδι. Δήθεν ανησυχούν, δήθεν πιέζονται, δήθεν αντιδρούν και στο τέλος πάνε σαν τα πρόβατα που δεν διανοούνται καν να αφήσουν το μαντρί και ψηφίζουν ότι τους δώσουν.
Θα γίνει δηλαδή κάτι διαφορετικό στην ψηφοφορία της Κυριακής;
Ή μήπως υπάρχει κανείς που υποστηρίζει ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές θα κάτσουν να διαβάσουν όλες τις σελίδες; Και ότι δεν θα... αρκεστούν στις περιλήψεις και στην... κεντρική ιδέα δια χειρός Τσακαλώτου; Για να είμαστε βέβαια δίκαιοι δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η "τυφλή" ψήφιση Μνημονίων και σκληρών μέτρων χωρίς να είναι επαρκώς ενημερωμένοι, ούτε φυσικά οι πρώτοι που πριν τη ψηφοφορία αντιδρούσαν και στην κρίσιμη ώρα έβαζαν την ουρά κάτω από τα σκέλια. Ούτε οι πρώτοι που θα υποστηρίζουν ότι έλαβαν σκληρά μέτρα προ του κινδύνου διάλυσης της χώρας...
Όμως δεν μπορεί παρά να δεχθεί κανείς το γεγονός ότι η ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία των 153 εδρών αποδεικνύεται πολύ πιο συμπαγής από ότι είχε εκτιμηθεί. Είτε λόγω της αγάπης για την καρέκλα, είτε επειδή νιώθουν μέσα τους το "κάναμε 60 χρόνια να πάρουμε την εξουσία, σιγά μην την αφήσουμε", είτε επειδή έχουν πείσει τους εαυτούς τους για λόγους αυτοσυντήρησης ή ιδεοληψίας ότι εκπροσωπούν το "λιγότερο κακό".
Είναι λοιπόν μάλλον υπεραισιόδοξοι όσοι ποντάρουν σε διάσπαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας μέσω διαρροών στη ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για τους έμμεσους φόρους, τον "κόφτη", το Υπερταμείο των ιδιωτικοποιήσεων και τα "κόκκινα" δάνεια. Υπό αυτές τις συνθήκες, το τι θα πράξει η αντιπολίτευση, έχει σημασία μόνο σε σχέση με την πολιτική που η ίδια θέλει να επικοινωνήσει προς την κοινωνία. Είναι ένα παιχνίδι για την επόμενη ημέρα. Όχι τόσο για την Κυριακή.
Εκτός πια και αν υπάρξει κάποια έκπληξη. Αλλά θα κωλώσουν οι κυβερνητικοί βουλευτές τώρα; Έχοντας ήδη ψηφίσει τα σκληρότερα φορολογικά μέτρα όλων των εποχών και τα δυσβάσταχτα χαράτσια του ασφαλιστικού; Θα πρόκειται για τον απόλυτο αιφνιδιασμό. Έφτασαν μέχρι εδώ, έκαψαν μεγάλο μέρος του πολιτικού τους κεφαλαίου και της πολιτικής τους αποδοχής, έγιναν αντιπαθείς σε μεγάλο μέρος ακόμη και της δικής τους εκλογικής πελατείας, για να χάσουν τώρα τις καρέκλες; Ιδιαίτερα όταν θα έχουν μπροστά τους ένα καλοκαίρι χωρίς δυσάρεστες κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις;
Βεβαίως, άγνωστες οι βουλές του Αλέξη. Αλλά η μέχρι τώρα τακτική του δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι πρόκειται για ένα ακόμη σόου οφ, προκειμένου να αναδείξουν το πόσο δύσκολες είναι οι αποφάσεις που καλούνται να πάρουν και τα βάρη που αναλαμβάνουν.
Aπο: capital
Έχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό. Σε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία οι ΣΥΡΙΖΑίοι παίζουν το ίδιο επικοινωνιακό παιχνίδι. Δήθεν ανησυχούν, δήθεν πιέζονται, δήθεν αντιδρούν και στο τέλος πάνε σαν τα πρόβατα που δεν διανοούνται καν να αφήσουν το μαντρί και ψηφίζουν ότι τους δώσουν.
Θα γίνει δηλαδή κάτι διαφορετικό στην ψηφοφορία της Κυριακής;
Ή μήπως υπάρχει κανείς που υποστηρίζει ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές θα κάτσουν να διαβάσουν όλες τις σελίδες; Και ότι δεν θα... αρκεστούν στις περιλήψεις και στην... κεντρική ιδέα δια χειρός Τσακαλώτου; Για να είμαστε βέβαια δίκαιοι δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η "τυφλή" ψήφιση Μνημονίων και σκληρών μέτρων χωρίς να είναι επαρκώς ενημερωμένοι, ούτε φυσικά οι πρώτοι που πριν τη ψηφοφορία αντιδρούσαν και στην κρίσιμη ώρα έβαζαν την ουρά κάτω από τα σκέλια. Ούτε οι πρώτοι που θα υποστηρίζουν ότι έλαβαν σκληρά μέτρα προ του κινδύνου διάλυσης της χώρας...
Όμως δεν μπορεί παρά να δεχθεί κανείς το γεγονός ότι η ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία των 153 εδρών αποδεικνύεται πολύ πιο συμπαγής από ότι είχε εκτιμηθεί. Είτε λόγω της αγάπης για την καρέκλα, είτε επειδή νιώθουν μέσα τους το "κάναμε 60 χρόνια να πάρουμε την εξουσία, σιγά μην την αφήσουμε", είτε επειδή έχουν πείσει τους εαυτούς τους για λόγους αυτοσυντήρησης ή ιδεοληψίας ότι εκπροσωπούν το "λιγότερο κακό".
Είναι λοιπόν μάλλον υπεραισιόδοξοι όσοι ποντάρουν σε διάσπαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας μέσω διαρροών στη ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για τους έμμεσους φόρους, τον "κόφτη", το Υπερταμείο των ιδιωτικοποιήσεων και τα "κόκκινα" δάνεια. Υπό αυτές τις συνθήκες, το τι θα πράξει η αντιπολίτευση, έχει σημασία μόνο σε σχέση με την πολιτική που η ίδια θέλει να επικοινωνήσει προς την κοινωνία. Είναι ένα παιχνίδι για την επόμενη ημέρα. Όχι τόσο για την Κυριακή.
Εκτός πια και αν υπάρξει κάποια έκπληξη. Αλλά θα κωλώσουν οι κυβερνητικοί βουλευτές τώρα; Έχοντας ήδη ψηφίσει τα σκληρότερα φορολογικά μέτρα όλων των εποχών και τα δυσβάσταχτα χαράτσια του ασφαλιστικού; Θα πρόκειται για τον απόλυτο αιφνιδιασμό. Έφτασαν μέχρι εδώ, έκαψαν μεγάλο μέρος του πολιτικού τους κεφαλαίου και της πολιτικής τους αποδοχής, έγιναν αντιπαθείς σε μεγάλο μέρος ακόμη και της δικής τους εκλογικής πελατείας, για να χάσουν τώρα τις καρέκλες; Ιδιαίτερα όταν θα έχουν μπροστά τους ένα καλοκαίρι χωρίς δυσάρεστες κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις;
Βεβαίως, άγνωστες οι βουλές του Αλέξη. Αλλά η μέχρι τώρα τακτική του δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι πρόκειται για ένα ακόμη σόου οφ, προκειμένου να αναδείξουν το πόσο δύσκολες είναι οι αποφάσεις που καλούνται να πάρουν και τα βάρη που αναλαμβάνουν.
Aπο: capital
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου