Ο λαοπλάνος που έγινε λαοπρόβλητος

Άκρως διαφωτιστικά για το ήθος, το πολιτικό ποιόν και την πολιτική συμπεριφορά του Ανδρέα Παπανδρέου, είναι τα αρχεία που αποδέσμευσε το  Φόρεϊν Όφις και αφορούν την περίοδο λίγο πριν την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

Χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς αυτής είναι πως ενώ κατά τις δημόσιες εμφανίσεις και τις προεκλογικές του ομιλίες στην Ελλάδα διακήρυττε με πάθος την απόφασή του να βγάλει την χώρα απ' την ΕΟΚ και το...ΝΑΤΟ (ποιος δεν θυμάται το περίφημο "ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ") την ίδια στιγμή σε κατ' ιδίαν συνομιλίες του με ευρωπαίους αξιωματούχους ειδικά όσο πλησίαζαν οι εκλογές του Οκτωβρίου του '81, διαβεβαίωνε ότι δεν είχε καμιά πρόθεση ούτε απ' το ΝΑΤΟ να φύγει,  ούτε να διαταράξει τις σχέσεις του με τη Δυτική Ευρώπη, προς την οποία είχε προσανατολίσει τη χώρα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Όσοι - κυριολεκτικά - λάτρεψαν τον Α. Παπανδρέου (έχουν μείνει στην μνήμη μας σκηνές από προεκλογικές εκστρατείες της δεκαετείας του '80 όπου κάτω απ' την εξέδρα που μιλάει, βρίσκονται γυναίκες και άνδρες σε κατάσταση υστερίας που κλαίνε κρατώντας κορνίζα με τη φωτογραφία του) ίσως εκπλαγούν διαβάζοντας τα σχετικά αποσπάσματα των αρχείων. Κι αυτό φυσικά, αν διαθέτουν κάποια ιδεολογική ή κομματική παρρησία που τους επιτρέπει να "βλέπουν" πέρα απ' τη μύτη τους. 

Σε μας που έχουμε παρακολουθήσει από επαγγελματική διαστροφή αλλά κι από ιστορικό ενδιαφέρον την πορεία του Ανδρέα δεν προκαλούν καμιά εντύπωση. Προκαλούν  απλά ένα πικρό  μειδίαμα για την σημερινή κατάσταση για την οποία θεωρούμε πως κύριος υπέυθυνος, είναι  αυτός ο μετρ της πολιτικής απάτης. Ένα πικρό μειδίαμα για όλους όσους ωρύονταν ότι "χόρτασε ο κοσμάκης λεφτά με τον Ανδρέα". Για όσους ριγούσαν την στιγμή που τον έβλεπαν φωνάζει απ' το μπαλκόνι "Απόψε πεθαίνει η Δεξιά". Για όσους παραληρούσαν όταν ο "ηγέτης" φώναζε "Τσοβόλα δώστα όλα". 

Κοντολογίς θα λέγαμε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε πράγματι μια χαρισματική προσωπικότητα με ηγετικές ικανότητες αδιαμφησβήτητες.  Όπως επίσης κι ένας οικονομολόγος με διεθνή επιστημονική αναγνώριση γεγονός που καθιστά τουλάχιστον ακατανόητη την οικονομική πολιτική των τεράστιων παροχών και των αλεπάλληλων δανεισμών που είχαν τα γνωστά αποελέσματα. Σ' αυτά να προσθέσουμε την πλήρη αποβιομηχάνιση της χώρας, την απογεωργικοποίηση της υπαίθρου, κάνοντας τους αγρότες εισπράκτορες κοινοτικών επιδοτήσεων, την δημιουργία ενός νέου τύπου απόλυτα ελεγχόμενου συνδικαλισμού που ως αντάλλαγμα μετείχε στη νομή της εξουσίας, την αποσάρθρωση του κοινωνικού ιστού με το πλασάρισμα ενός χυδαίου κοινωνικού και πολιτιστικού προτύπου. Ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς αλλά θα σταματήσουμε εδώ.
O Ανδρέας υπήρξε επίσης (και κυρίως) ένας αυθεντικός μποέμ (οπαδός του ποδόγυρου όπως όλοι οι μποεμ, που δεν δίστασε γι αυτό να βάλει τη χώρα, το κόμμα και τον εαυτό του σε περιπέτεις) που θα μπορούσες να πιεις ένα ουίσκυ μαζί του συζητώντας ακαδημαϊκά για μια τεράστια γκάμα θεμάτων.  

Ωστόσο ποτέ δεν χρησιμοποίησε τις ικανότητες που είχε προς όφελος της χώρας που κυβέρνησε επί σειρά ετών.  

Έκανε μόνο αυτό που ήξερε πολύ καλά να κάνει.

Από e-parembasis