Φίλτατοι, καλή σας ημέρα! Το πακέτο αυστηρών μέτρων που αναμένεται να ανακοινώσει σήμερα το μεσημέρι ο υπουργός Οικονομικών, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής, όσο επιτηδευμένο και ενδελεχές και εάν είναι, δεν θα μπορέσει να προσφέρει παρά μόνο ένα τμήμα όσων απαιτούνται για την πραγματική αντιμετώπιση αυτού του κοινωνικού φαινομένου.
Όταν, κατ’ ομολογία του ίδιου του υπουργείου Οικονομικών, η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα αντιστοιχεί σε ποσοστό 25% έως και 35% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας και στοιχίζει την απώλεια ποσού ύψους 15 δισ. ευρώ ετησίως, ή περίπου του 30% των φορολογικών εσόδων του 2010, η έκτασή του και μόνο συνιστά μία πραγματική μάστιγα και τη μεγαλύτερη αιτία κοινωνικής αδικίας στη χώρα μας.
Αποτελεί ένα φαινόμενο που δυναμιτίζει τον ανταγωνισμό και εντείνει τους όρους αδιαφάνειας και ανισότητας υπό τους οποίους "λειτουργεί" η χώρα, ενώ εξηγεί, τουλάχιστον έως έναν βαθμό, τα σημερινά δεινά της.
Η φοροδιαφυγή δεν είναι σημερινό φαινόμενο και δεν οφείλεται μόνο στην απληστία.
Η πολυδαίδαλη νομοθεσία, η κατά το δοκούν ερμηνεία της από εφορία σε εφορία και η αυθαιρεσία και η διαφθορά σειράς εφοριακών καθιστούν κινούμενη άμμο το έδαφος επί του οποίου καλούνται να περπατήσουν οι φορολογούμενοι, ανεξαρτήτως της εντιμότητάς τους.
Πρόκειται, ακόμη, για ένα φαινόμενο που το κράτος έχει ενθαρρύνει συστηματικά, προωθώντας σχεδόν σε τακτά χρονικά διαστήματα μέτρα όπως η περαίωση, τα οποία καθιστούν διπλά αδικημένους τους συνεπείς πολίτες αυτής της χώρας, αλλά και μέσω της εμπέδωσης της πεποίθησης ότι δεν είναι σε θέση να ασκήσει πραγματικό έλεγχο στους φορολογουμένους.
Άρα, μέτρα αμιγώς κατασταλτικού χαρακτήρα, όπως αυτά που αναμένεται να ανακοινώσει σήμερα ο φίλτατος κ. Παπακωνσταντίνου, δεν μπορούν παρά να αφορούν στη μία μόνο πλευρά του νομίσματος.
Εάν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών επιθυμεί όντως κάτι που δεν αμφισβητούμε, να πατάξει τη φοροδιαφυγή, θα πρέπει, πέραν των μέτρων που ετοιμάζεται να εφαρμόσει, πρώτον, να απλοποιήσει σημαντικά τη φορολογική νομοθεσία της χώρας και, δεύτερον, είτε να αλλάξει εκ βάθρων τον τρόπο λειτουργίας του φοροελεγκτικού και φοροεισπρακτικού μηχανισμού, είτε να αποταθεί στη συνδρομή του ιδιωτικού τομέα και των ελεγκτικών εταιριών.
Αντίστοιχα, θα πρέπει να προσφέρει πραγματικό κίνητρο στους φορολογούμενους να συμβάλουν στην πάταξη της φοροδιαφυγής μέσω της αύξησης των αφορολόγητων ορίων, βάσει αποδείξεων, αλλά και διεύρυνσης των κατηγοριών αποδείξεων που θα μπορούν να εκπίπτουν του φορολογητέου εισοδήματος.
Δίπλα σε κάθε φορολογούμενο δεν είναι δυνατόν να υπάρχει και ένας εφοριακός. Συχνά, δε, δεν είναι και επιθυμητό, ακόμη και εάν ο φορολογούμενος αυτός ανήκει σε μία από τις γνωστές τάξεις "υπόπτων" για φοροδιαφυγή…
Τον ρόλο του εφοριακού, όμως, θα μπορούσε να τον διαδραματίσει ο ίδιος ο ιδιωτικός τομέας. Μέσω είτε κινήτρων "ειλικρίνειας", όπως είναι οι αποδείξεις, είτε του εξειδικευμένου τμήματός του, που αποτελούν οι ελεγκτικές και λογιστικές εταιρίες.
Εν τέλει, όμως, η παράμετρος που θα κρίνει την επιτυχία του όλου εγχειρήματος αφορά στις πεποιθήσεις των φορολογουμένων και αυτές δεν αλλάζουν μέσω μόνο της καταστολής…
Απο:euro2dey
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου