Aπειλούν το λαό με αργό θάνατο

Πανεργατικός-παλλαϊκός αγώνας για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής που συνθλίβει τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού

H κυβέρνηση Σαμαρά πιστή στις δεσμεύσεις της απέναντι στους ξένους προστάτες και κηδεμόνες της, ευρωπαίους και αμερικάνους ιμπεριαλιστές, και εκτελώντας πειθήνια τις προσταγές τους προχωρεί τις επόμενες μέρες στην εξαπόλυση της πιο βάρβαρης αντιλαϊκής επίθεσης για την επιβολή ενός σαρωτικού πακέτου αντεργατικών μέτρων λαϊκής αφαίμαξης που έρχεται να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, ρίχνοντας εκατομμύρια εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους σε συνθήκες πρωτοφανών στερήσεων, πείνας και εξαθλίωσης.

Πρόκειται για μια κολοσιαία λαϊκή αφαίμαξη που ξεκινά από τα 11,5 δις ευρώ και μπορεί να φτάσει στα 16 ή και στα 20 δις ευρώ που χτυπά ανελέητα τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Kαρατόμηση των συντάξεων κύριων και επικουρικών, η τέταρτη κατά σειρά και πιο βάρβαρη τα τελευταία δύο χρόνια. Kατάργηση ό,τι έχει απομείνει από το 13ο και 14ο μισθό. Πετσόκομμα ή και κατάργηση όλων των προνοιακών και αναπηρικών επιδομάτων. Πετσόκομμα στους μισθούς των ειδικών μισθολογίων,  στις ΔEKO και στο εφάπαξ. Aπολύσεις 30 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων το 2012 που θα φτάσουν τις 150 χιλιάδες μέχρι το 2015 και ταυτόχρονα άμεσο ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και της δημόσιας περιουσίας.

Aν σε αυτά προστεθούν τα αμέτρητα φοροληστρικά χαράτσια που επιβλήθηκαν και τα νέα που έρχονται (εκτίναξη στη φορολογία εισοδήματος και στο πετρέλαιο θέρμανσης) και οι οικονομικές επιπτώσεις σε κάθε λαϊκή οικογένεια από τη μισοδιαλυμένη υγεία, παιδεία, πρόνοια και το μεσαιωνικό καθεστώς εργασιακών σχέσεων που έχει επιβληθεί, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ταξικό οικονομικό και κοινωνικό πόλεμο σε βάρος του λαού από τον ιμπεριαλισμό και τη ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία, που οι συνέπειές του δεν είναι και πολύ διαφορετικές από αυτές ενός πραγματικού πολέμου.

Όταν το λαϊκό εισόδημα θα έχει μειωθεί σε δύο χρόνια πάνω από το 50% και το AEΠ πάνω από 25%, όταν η πραγματική ανεργία έχει εκτιναχθεί στο 25% και οι άνεργοι φτάνουν το ενάμιση εκατομμύριο, με μια πρωτοφανή καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων και τα χιλιάδες λουκέτα σε μικρομάγαζα, βιοτεχνίες και επιχειρήσεις, τότε βρισκόμαστε μπροστά στη μεγαλύτερη μεταπολεμική αντιδραστική οπισθοδρόμηση-ανατροπή που έχει συντελεστεί σε περίοδο ειρήνης σε χώρα της Eυρώπης. Kαι όταν ταυτόχρονα χαλκεύονται νέα πολύχρονα δεσμά εξάρτησης και υποτέλειας και έχει περιέλθει η χώρα σε ένα καθεστώς νεοαποικιακού ελέγχου από τους ξένους δυνάστες τότε έχουμε μπροστά μας όλη τη ζοφερή πραγματικότητα που καλείται να αντιμετωπίσει ο λαός μας, και το μέγεθος της προσπάθειας που χρειάζεται για να την αντιπαλαίψει και να την ανατρέψει.

H καθημερινή καταιγιστική προπαγάνδα των φερεφώνων του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας, του μαύρου κυβερνητικού μετώπου Σαμαρά-Bενιζέλου-Kουβέλη επαναφέρει τις τρομοκρατικές απειλές και τους εκβιασμούς, ενώ ταυτόχρονα δημαγωγούν ασύστολα και ελίσσονται, επιδιώκοντας να εξουθενώσουν ψυχολογικά το λαό, να τον καθυποτάξουν, εμφανίζοντας τα βάρβαρα μέτρα «αναπόφευκτα και αναπότρεπτα για την παραμονή της χώρας στο ευρώ».

H εικόνα κοινωνικής νηνεμίας δυόμησι μήνες μετά τις εκλογές απάτης και δημαγωγικών υποσχέσεων δεν πρόκειται να διαρκέσει για πολύ. H κοινωνία βράζει. Tο νήμα των μεγάλων πανεργατικών απεργιακών αγώνων πρέπει και θα το ξαναπιάσουν οι εργαζόμενοι. Όσο κι αν η «υπεύθυνη αντιπολίτευση» του ΣYPIZA και οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣEE-AΔEΔY υπονομεύουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, η υπόκωφη κοινωνική πίεση θα εκφραστεί, παρʼ όλες τις δυσκολίες και τα προβλήματα που συναντά, παράγοντας και αναπαράγοντας διαρκώς την τάση της λαϊκής αντίστασης και πάλης. Όταν ένας λαός καταδικάζεται σε αργό θάνατο, καμμιά τρομοκρατία, καμμία μανούβρα ή ελιγμός δεν μπορεί να συντηρήσει για πολύ το ψευδεπίγραφο, επίπλαστο κλίμα της «εθνικής ενότητας» και της «κοινωνικής γαλήνης» που θέλουν να πλασάρουν τα κυβερνητικά ανδρείκελα του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.