Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

''8η ΜΑΡΤΗ'' ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ




ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
FEDERATION OF GREEK WOMEN
                     ΟΜΑΔΑ ΛΟΚΡΩΝ

Για σένα γυναίκα


            Του μεροκάματου, που αγωνιάς καθημερινά αν θα σε πληρώσει το αφεντικό σήμερα και αν θα έχεις δουλειά αύριο…
            Του μικροχώραφου, που το σπέρνεις με κόπο για να φτωχοζείς και καρπίζει για να γεμίζουν άκοπα τα θησαυροφυλάκια της τράπεζας και ο κορβανάς του κάθε κερδοσκόπου…
            Του φτωχομάγαζου, που ανασαίνεις με το βραχνά του αρπαχτικού πολυκαταστήματος…


Για σένα γυναίκα


Που βλέπεις διαρκώς τη ζωή σου να χειροτερεύει…


Η Μέρα της Γυναίκας


Δεν είναι ένα μπουκέτο λουλούδια μέσα στη μιζέρια της καθημερινότητάς σου…
Δεν είναι μια ακόμα κουβέντα στην τηλεόραση για το πόσο «ωραία» και «καλή» είσαι, όταν δεν θέλουν να σκέφτεσαι πόσο «υποτιμημένη» και «ανισότιμη» σε λογαριάζουν…
            Δεν είναι ένα και μοναδικό βράδυ ομαδικού ξεφαντώματος που την άλλη κιόλας μέρα θα αντικατασταθεί από μια ανούσια ζωή μοναχικής απελπισίας…

 

Η 8 Μάρτη


            Είναι μια φωνή που έρχεται από ένα μακρινό παρελθόν και κατευθύνεται σ’ ένα αισιόδοξο μέλλον!
            Είναι η φωνή της φάντρας και της ράφτρας της Νέας Υόρκης του 1857, που σήκωσαν ανάστημα απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσής τους, διεκδικώντας ίσο μισθό για την ίση δουλειά τους με τους άντρες συντρόφους τους, λιγότερες ώρες στο εξαντλητικό τους ωράριο, καλύτερες συνθήκες εργασίας μέσα στις άθλιες φάμπρικες όπου χόντραιναν με τον ιδρώτα, το αίμα και τη φτώχεια τους την κοιλιά και το πορτοφόλι του εργοδότη!
Είναι η φωνή της αγωνίστριας του εργατικού κινήματος Κλάρας Τσέτκιν και των σοσιαλιστριών της Συνδιάσκεψης στην Κοπεγχάγη του 1910, που τίμησαν τις ιστορικές διαδηλώσεις των αμερικανίδων εργατριών, αφιερώνοντας τη μέρα αυτή στις εργαζόμενες γυναίκες όλου του κόσμου και στον αγώνα τους!
Είναι η φωνή των 60 εργατριών του υφαντουργείου του Ρετσίνα, που έκαναν το 1892 την πρώτη γυναικεία απεργία στην Ελλάδα, όταν μειώθηκε το ισχνό μεροκάματό τους ενώ τ’ αφεντικά αποκτούσαν το πέμπτο εργοστάσιό τους!
Είναι η ματωμένη φωνή των καπνεργατριών του 1924, του 1926, του 1927, του 1936, που μήτε ο θάνατος δεν μπορεί να την κάνει να σωπάσει!

Είναι η δική σου φωνή!


Σήμερα, η δική σου φωνή μπορεί ν’ ακουστεί στα πέρατα του κόσμου!
Ένωσέ τη με τις εκατομμύρια άλλες φωνές των γυναικών που έχουν συμφέρον
να απαλλαγούν από την ταξική εκμετάλλευση κι από τη διπλή καταπίεσή τους.

·         Σπάσε τις αλυσίδες του φόβου σου και διεκδίκησε τα δικαιώματά σου.
·         Βγες από το μικρόκοσμο της κουζίνας σου, γιατί εκεί καμιά λύση στα προβλήματά σου δεν θα βρεθεί, ούτε για σένα ούτε για τα παιδιά σου.
·         Πέταξε τους παραμορφωτικούς καθρέφτες κι απαλλάξου από την ψεύτικη εικόνα του εαυτού σου.
·         Απόρριψε την πλάνη του «δε γίνεται τίποτα» και ξεφορτώσου τις αυταπάτες για λύσεις που τάχα υπάρχουν πέρα και έξω από σένα.

Αυτοί που σε εκμεταλλεύονται
έχουν συμφέρον από την απομόνωση και από την παραίτησή σου.

Για σένα γυναίκα


            Του καθημερινού μόχθου, της φάμπρικας, του χωραφιού, του μικρομάγαζου, του θρανίου και του γραφείου, σε όποια φυλή κι αν ανήκεις, υπάρχει μόνο η λύση του καθημερινού, οργανωμένου και συλλογικού αγώνα ενάντια στο σύστημα που σε καταδυναστεύει, γιατί ο εχθρός σου δεν ορίζεται ούτε από το φύλο, ούτε από το χρώμα, ούτε από τη θρησκεία. Αντίπαλός σου είναι όποιος κερδίζει από τον ιδρώτα σου και νέμεται τον πλούτο που εσύ παράγεις χωρίς να του ανήκει, όποιο και αν είναι το φύλο του, όποια και αν είναι η φυλή του.

Για σένα γυναίκα

            Που θέλεις να πάρεις την τύχη σου στα χέρια σου, υπάρχει ένας Σύλλογος ή μια Ομάδα της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας στη γειτονιά ή στην περιοχή σου και σε περιμένει. Γνώρισε το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, πάρε μέρος στους αγώνες του, ενίσχυσε τις γραμμές του και πάλεψε μαζί μας για το ψωμί και για τα τριαντάφυλλα… «επειδή πεινάνε οι ψυχές κι όχι το σώμα μόνο…»

            Ψωμί και Τριαντάφυλλα ήταν το σύνθημα των εργατριών που διαδήλωσαν στη Νέα Υόρκη το Μάρτιο του 1912. Σήμερα, έναν ολόκληρο αιώνα μετά, ούτε στο τραπέζι μας είναι μπόλικο το ψωμί, ούτε τις μέρες μας ομορφαίνουν τα τριαντάφυλλα. Το ψωμί μας αναγκαζόμαστε να το διεκδικούμε καθημερινά με αγώνες από κείνους που μας το κλέβουν μέχρι το τελευταίο ψίχουλο. Κι αντί για τριαντάφυλλα, ο καπιταλισμός προσπαθεί να μας αποκοιμίσει με μεταμφιεσμένα σκουπίδια.
                                                                    
Εμείς συνεχίζουμε να παλεύουμε και για τα δυο!
Τριαντάφυλλα χωρίς ψωμί είναι ουτοπία  - Ψωμί χωρίς τριαντάφυλλα είναι μαρασμός









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΑΡΚΙΚΑ ΝΕΑ - Οι ειδήσεις σε τίτλους