Στο
παρελθόν εμπλακεί στην ιδιωτικοποίηση της ΑΓΕΤ Ηρακλής και στο κλείσιμο
της κλωστοϋφαντουργίας Αιγαίον. Υποψήφιος με τη Δράση τον Μάιο του 2012
και με τη Ν.Δ. τον Ιούνιο
Νίκου Σβέρκου
Ο Στέλιος Σταυρίδης, που αναλαμβάνει τα ηνία του ΤΑΙΠΕΔ, διατείνεται ότι «έχει μακρά και πετυχημένη πορεία επαγγελματία μάνατζερ, σε κορυφαίες διοικητικές θέσεις σε πολύ μεγάλες ελληνικές βιομηχανίες». Πράγματι αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό του διαδόχου τού παραιτηθέντος Τ. Αθανασόπουλου (ο οποίος επίσης έχει περγαμηνές στην αγορά…) θα παρατηρήσει ότι βρέθηκε στο υψηλότερο πόστο δύο επιχειρήσεων σημαντικότατων για την παραγωγική δραστηριότητα της χώρας μας και μάλιστα σε περιόδους καταλυτικές για τη λειτουργία τους.
Ο τεχνοκράτης που θα βάλει την υπογραφή του σε ιδιωτικοποιήσεις σημαντικών επιχειρήσεων είναι κάτοχος πτυχίου μηχανολόγου του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης και μετεκπαιδευθείς στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Βρέθηκε στο τιμόνι της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ την περίοδο 1991-1992, όταν η εταιρεία πωλήθηκε στην ιταλική Caltsestruzzi, που κατέρρευσε και αποκαλύφθηκε ότι βασικά στελέχη της ήταν επιφανή μέλη της ιταλικής μαφίας. Ο τότε πρόεδρος του Δ.Σ. και διευθύνων σύμβουλος της κραταιάς τσιμεντοβιομηχανίας κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιδιωτικοποίηση της εταιρείας, που έγινε υπό αδιαφανείς διαδικασίες, ενώ οι τότε καταγγελίες για τους όρους του διαγωνισμού και το άγνωστο αλλά σκανδαλωδώς χαμηλό αντίτιμο παραμένουν αναπάντητες. Χαρακτηριστικό είναι πάντως το γεγονός ότι αρμόδιος υπουργός εκείνη την περίοδο ήταν ο Στέφανος Μάνος, μετέπειτα ιδρυτής της Δράσης.
Ωστόσο λίγα χρόνια νωρίτερα, το 1988, ο Στέλιος Σταυρίδης είχε αναλάβει διευθύνων σύμβουλος της Κλωστοϋφαντουργίας Αιγαίον, μιας από τις κραταιές παραγωγικές επιχειρήσεις του χώρου. Την ίδια χρονιά η κλωστοϋφαντουργία έβαλε «λουκέτο» στην παραγωγική μονάδα της στο Λαύριο, τη δεύτερη μεγαλύτερη της επιχείρησης, βυθίζοντας στην ανεργία την περιοχή. Ηταν η πρώτη πράξη του διαφαινόμενου δράματος της αποβιομηχάνισης της περιοχής, που κατέληξε στα συσσίτια στο Λαύριο, που εμφανίστηκαν τότε για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας.
Το 1991 ο Στέλιος Σταυρίδης ίδρυσε την εταιρεία κατασκευής πισίνων Ideales Piscines, ενώ παράλληλα αναλάμβανε τα διοικητικά ηνία στα Διυλιστήρια Ασπροπύργου και τα Ελληνικά Πετρέλαια. Συμμετείχε μάλιστα στην ηγεσία διάφορων συνδέσμων επιχειρήσεων, όπως του Συνδέσμου Franchise Ελλάδος, από τον οποίο προσφάτως βραβεύτηκε, αν και επίτιμος πρόεδρός του.
Η πρόσφατη θητεία του στην ΕΥΔΑΠ χαρακτηρίστηκε από την κόντρα με ανταλλαγή μηνύσεων με τον Δήμο Κερατσινίου, καθώς και τους «εκβιασμούς» κατά δήμων, όταν και τους απειλούσε ότι αν δεν καταβάλουν τα οφειλόμενα, «όταν θα έρθουν οι ιδιώτες θα σας τα πάρουν σε λίγους μήνες και θα πτωχεύσετε».
Ο ίδιος υπήρξε πολιτικό στέλεχος «πρώτης γραμμής» της Δράσης του Στέφανου Μάνου, της οποίας τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας στις εκλογές του Μαΐου 2012. Αργότερα στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου τέθηκε τιμητικά υποψήφιος της Ν.Δ. στην Α” Αθηνών, δηλώνοντας ότι με την εκλογή της Ν.Δ. «μόνον έτσι θα μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε τους ανεύθυνους δημαγωγούς, που θέλουν να πάνε την Ελλάδα 50 χρόνια πίσω και να οδηγήσουν τον λαό στην απόλυτη εξαθλίωση».
Ο Στέλιος Σταυρίδης όμως παραμένει ένας αμετανόητος νεοφιλελεύθερος, αν κρίνει κανείς από την αρθρογραφία του και τις δηλώσεις του. Οσον αφορά την εκποίηση της ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ το περασμένο Απρίλιο δήλωσε στο twitter ότι «ευτυχώς που ιδιωτικοποιήθηκε η ΑΓΕΤ. Τα κόμματα θα την είχαν λεηλατήσει και εξαφανίσει».
Και η αρθρογραφία του πάντως δεν πάει πίσω σε μένος εναντίον της Αριστεράς και των συνδικάτων, αν και έχει βραβευτεί από τους ομοτράπεζούς του ως «καλύτερος εργοδότης της χρονιάς». Παραθέτουμε ορισμένες δικές του φράσεις: «»Μην ξεπουλάτε, μην ξεπουλάτε» (λιμάνια, αεροδρόμια, κ.λπ.), μας λένε και μας ξαναλένε, άκριτα και μονότονα σαν… κακόφωνες καρακάξες, όλοι αυτοί οι οπισθοδρομικοί και άκρως αντιδραστικοί των ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ». «Πάντοτε παραμένουν και καλές θέσεις (στο Δημόσιο) για την Αριστερά, ώστε να μη διαμαρτύρεται, αφού όλοι αυτοί οι διορισμοί «συνοδεύονται» με παχυλές αμοιβές και πολλά επιπλέον εμφανή και αφανή προνόμια, συμπεριλαμβανομένης και της (τεράστιας) διαπλοκής». «Κάναμε τους συνδικαλιστές, δηλαδή αυτούς που δεν δούλεψαν ποτέ, υπουργούς, για να δώσουν σωρεία προνομίων σε κάθε επαγγελματική και κοινωνική ομάδα». «Τα κόμματα της Αριστεράς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη συνεχή διόγκωση του δανεισμού και στη μείωση της εθνικής μας αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας, που τώρα οψίμως και θρασύτατα επικαλούνται».
Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας μία από τις πιο σημαντικές μνημονιακές υποχρεώσεις..
Νίκου Σβέρκου
Ο Στέλιος Σταυρίδης, που αναλαμβάνει τα ηνία του ΤΑΙΠΕΔ, διατείνεται ότι «έχει μακρά και πετυχημένη πορεία επαγγελματία μάνατζερ, σε κορυφαίες διοικητικές θέσεις σε πολύ μεγάλες ελληνικές βιομηχανίες». Πράγματι αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό του διαδόχου τού παραιτηθέντος Τ. Αθανασόπουλου (ο οποίος επίσης έχει περγαμηνές στην αγορά…) θα παρατηρήσει ότι βρέθηκε στο υψηλότερο πόστο δύο επιχειρήσεων σημαντικότατων για την παραγωγική δραστηριότητα της χώρας μας και μάλιστα σε περιόδους καταλυτικές για τη λειτουργία τους.
Ο τεχνοκράτης που θα βάλει την υπογραφή του σε ιδιωτικοποιήσεις σημαντικών επιχειρήσεων είναι κάτοχος πτυχίου μηχανολόγου του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης και μετεκπαιδευθείς στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Βρέθηκε στο τιμόνι της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ την περίοδο 1991-1992, όταν η εταιρεία πωλήθηκε στην ιταλική Caltsestruzzi, που κατέρρευσε και αποκαλύφθηκε ότι βασικά στελέχη της ήταν επιφανή μέλη της ιταλικής μαφίας. Ο τότε πρόεδρος του Δ.Σ. και διευθύνων σύμβουλος της κραταιάς τσιμεντοβιομηχανίας κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιδιωτικοποίηση της εταιρείας, που έγινε υπό αδιαφανείς διαδικασίες, ενώ οι τότε καταγγελίες για τους όρους του διαγωνισμού και το άγνωστο αλλά σκανδαλωδώς χαμηλό αντίτιμο παραμένουν αναπάντητες. Χαρακτηριστικό είναι πάντως το γεγονός ότι αρμόδιος υπουργός εκείνη την περίοδο ήταν ο Στέφανος Μάνος, μετέπειτα ιδρυτής της Δράσης.
Ωστόσο λίγα χρόνια νωρίτερα, το 1988, ο Στέλιος Σταυρίδης είχε αναλάβει διευθύνων σύμβουλος της Κλωστοϋφαντουργίας Αιγαίον, μιας από τις κραταιές παραγωγικές επιχειρήσεις του χώρου. Την ίδια χρονιά η κλωστοϋφαντουργία έβαλε «λουκέτο» στην παραγωγική μονάδα της στο Λαύριο, τη δεύτερη μεγαλύτερη της επιχείρησης, βυθίζοντας στην ανεργία την περιοχή. Ηταν η πρώτη πράξη του διαφαινόμενου δράματος της αποβιομηχάνισης της περιοχής, που κατέληξε στα συσσίτια στο Λαύριο, που εμφανίστηκαν τότε για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας.
Το 1991 ο Στέλιος Σταυρίδης ίδρυσε την εταιρεία κατασκευής πισίνων Ideales Piscines, ενώ παράλληλα αναλάμβανε τα διοικητικά ηνία στα Διυλιστήρια Ασπροπύργου και τα Ελληνικά Πετρέλαια. Συμμετείχε μάλιστα στην ηγεσία διάφορων συνδέσμων επιχειρήσεων, όπως του Συνδέσμου Franchise Ελλάδος, από τον οποίο προσφάτως βραβεύτηκε, αν και επίτιμος πρόεδρός του.
Η πρόσφατη θητεία του στην ΕΥΔΑΠ χαρακτηρίστηκε από την κόντρα με ανταλλαγή μηνύσεων με τον Δήμο Κερατσινίου, καθώς και τους «εκβιασμούς» κατά δήμων, όταν και τους απειλούσε ότι αν δεν καταβάλουν τα οφειλόμενα, «όταν θα έρθουν οι ιδιώτες θα σας τα πάρουν σε λίγους μήνες και θα πτωχεύσετε».
Ο ίδιος υπήρξε πολιτικό στέλεχος «πρώτης γραμμής» της Δράσης του Στέφανου Μάνου, της οποίας τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας στις εκλογές του Μαΐου 2012. Αργότερα στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου τέθηκε τιμητικά υποψήφιος της Ν.Δ. στην Α” Αθηνών, δηλώνοντας ότι με την εκλογή της Ν.Δ. «μόνον έτσι θα μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε τους ανεύθυνους δημαγωγούς, που θέλουν να πάνε την Ελλάδα 50 χρόνια πίσω και να οδηγήσουν τον λαό στην απόλυτη εξαθλίωση».
Ο Στέλιος Σταυρίδης όμως παραμένει ένας αμετανόητος νεοφιλελεύθερος, αν κρίνει κανείς από την αρθρογραφία του και τις δηλώσεις του. Οσον αφορά την εκποίηση της ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ το περασμένο Απρίλιο δήλωσε στο twitter ότι «ευτυχώς που ιδιωτικοποιήθηκε η ΑΓΕΤ. Τα κόμματα θα την είχαν λεηλατήσει και εξαφανίσει».
Και η αρθρογραφία του πάντως δεν πάει πίσω σε μένος εναντίον της Αριστεράς και των συνδικάτων, αν και έχει βραβευτεί από τους ομοτράπεζούς του ως «καλύτερος εργοδότης της χρονιάς». Παραθέτουμε ορισμένες δικές του φράσεις: «»Μην ξεπουλάτε, μην ξεπουλάτε» (λιμάνια, αεροδρόμια, κ.λπ.), μας λένε και μας ξαναλένε, άκριτα και μονότονα σαν… κακόφωνες καρακάξες, όλοι αυτοί οι οπισθοδρομικοί και άκρως αντιδραστικοί των ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ». «Πάντοτε παραμένουν και καλές θέσεις (στο Δημόσιο) για την Αριστερά, ώστε να μη διαμαρτύρεται, αφού όλοι αυτοί οι διορισμοί «συνοδεύονται» με παχυλές αμοιβές και πολλά επιπλέον εμφανή και αφανή προνόμια, συμπεριλαμβανομένης και της (τεράστιας) διαπλοκής». «Κάναμε τους συνδικαλιστές, δηλαδή αυτούς που δεν δούλεψαν ποτέ, υπουργούς, για να δώσουν σωρεία προνομίων σε κάθε επαγγελματική και κοινωνική ομάδα». «Τα κόμματα της Αριστεράς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη συνεχή διόγκωση του δανεισμού και στη μείωση της εθνικής μας αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας, που τώρα οψίμως και θρασύτατα επικαλούνται».
Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας μία από τις πιο σημαντικές μνημονιακές υποχρεώσεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου