Η υδρομεταλλουργία ως λύση για την επιβίωση της ΛΑΡΚΟ

Του Δρ. Μάριου Λεονάρδου*

Η υδρομεταλλουργική μέθοδος εκχύλισης σε σωρούς εφευρέθηκε και αναπτύχθηκε μετά από πολυετείς έρευνες στο Εργαστήριο Μεταλλουργίας της Σχολής Μηχανικών Μεταλλείων –Μεταλλουργών [4] του από το ΕΜΠ ειδικά για τα ελληνικά νικελιούχα (λετεριτικά) κοιτάσματα. Είναι διεθνώς πρωτοποριακή και ολοκληρωμένη υδρομεταλλουργική μέθοδος για την οικονομική αξιοποίηση των φτωχών ελληνικών λατεριτών και η δυνατότητα εφαρμογής αποδείχθηκε σε πιλοτική μονάδα που χρηματοδοτήθηκε από το ΙΓΜΕ (2006) και κατασκευάσθηκε σε συνεργασία με την ΛΑΡΚΟ. 

Η εκχύλιση σε σωρούς συνίσταται στην απόθεση του μεταλλεύματος λατερίτη, υπό μορφή σωρού, πάνω σε μια υδατοστεγή επιφάνεια με μικρή κλίση και στην, εν συνεχεία, διαβροχή του με αραιό διάλυμα θειικού οξέος μέσα από διάτρητους πλαστικούς σωλήνες που τοποθετούνται στην επιφάνεια του σωρού. Το διάλυμα, κατερχόμενο,διαβρέχει τη μάζα του μεταλλεύματος, διαλυτοποιώντας εκλεκτικά τα νικελιούχα ορυκτά του λατερίτη. Το μεταλλοφόρο διάλυμα συλλέγεται από τη βάση του σωρού διαυγές και οδηγείται στο κύκλωμα επεξεργασίας προς ανάκτηση του περιεχομένου νικελίου και κοβαλτίου.Η συγκεκριμένη μέθοδος είναι οικονομικά εξαιρετική διότι:

•  Έχει πολύ χαμηλές ενεργειακές απαιτήσεις, μια και λειτουργεί σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, σε σύγκριση με την ενέργεια που απαιτεί η εφαρμοζόμενη σήμερα από τη ΛΑΡΚΟ πυρομεταλλουργική μέθοδος (900οC -1500οC).
• Οι απαιτήσεις σε κεφάλαια για επενδύσεις ανέρχονται μόνον 8000 US$/t Ni/έτος έναντι 9000 - 45000 US$/t Ni/έτος των υπολοίπων μεθόδων.
• Είναι οικονομικά ανταγωνιστική δεδομένου ότι το λειτουργικό κόστος του παραγομένου Ni αναμένται να κυμανθεί μεταξύ 4000 και 8000 US$/t που αντιστοιχεί στο 40% της παγκόσμιας παραγωγής Ni με το χαληλότερο κόστος.

Eδώ πρέπει να τονιστεί ότι τα παραπάνω βασίζονται σε μετάλλευμα εξαιρετικά χαμηλής περιεκτικότητος 0,72% Ni. Εάν η ποιότητα βελτιωθεί τα οικονομικά αποτελέσματα βελτιώνονται θεαματικά.Στα πλεονεκτήματα της μεθόδου πρέπει να προστεθεί η φιλικότητα προς το περιβάλλον:
α) Δεν δημιουργεί υγρά απόβλητα ή αέριους ρύπους και β) Τα στερεά απόβλητα είτε είναι παραπροϊόντα προς πώληση είτε είναι υλικά προς απόθεση χωρίς ιδιαίτερες προφυλάξεις.
Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι η πρώτη φάση της υδρομεταλλουργικής επεξεργασίας γίνεται κοντά στο κοιτάσματα και η τελική επεξεργασία μπορεί να γίνει στο υπάρχον εργοστάσιο της Λάρυμνας. Με τον τρόπο αυτό διατηρείται η δραστηριότητα του εργοστασίου ανεξάρτητα της θέσης του υπό εκμετάλλευση κοιτάσματος.
Η μέθοδος έχει υιοθετηθεί ήδη και εφαρμόζεται βιομηχανικά από την εταιρεία MINARA RESOURCES LTD σε φτωχά λατεριτικά κοιτάσματα, στο Murrin-Murrin της Αυστραλίας [5] (βλ. φωτο) . Σημειώνεται ότι προ δεκαετίας, αλλά και πρόσφατα, η εταιρεία GLENCORE, μητρική της ΜΙΝΑRA, προσπάθησε ανεπιτυχώς να αγοράσει την ΛΑΡΚΟ.Το 1999, αφού έκανε τις δικές της εργαστηριακές δοκιμές και συνέταξε σχετικό Επιχειρηματικό Σχέδιο, η Western Mining Corporation προσπάθησε έντονα αλλά ανεπιτυχώς να αποκτήσει την τότε παραπαίουσα ΛΑΡΚΟ [6].     Murrin Murrin Process and Technology Flow Chart
Συμπεράσματα
Μετά από μισό αιώνα λειτουργίας, το πυρομεταλλουργικό εργοστάσιο της Λάρυμνας έκλεισε τον κύκλο της «ζωής» του λόγω πτώσης της ποιότητος των κοιτασμάτων και αύξησης του κόστος λειτουργίας, ιδιαίτερα εκείνου της ενέργειας.
Η Υδρομεταλλουργική Μέθοδος δίνει ‘ζωή’ και αξία στη χρεωκοπημένη ΛΑΡΚΟ διότι όχι μόνο της εξασφαλίζει κερδοφόρο λειτουργία για τα επόμενα 50 χρόνια τουλάχιστον, αλλά μπορεί –υπό προϋποθέσεις– να την καταστήσει κέντρο φθηνής παραγωγής νικελίου από τα τεράστια φτωχά κοιτάσματα των γειτονικών χωρών.Η ιδιωτικοποίηση μιας ενιαίας ΛΑΡΚΟ θα συμβάλει ουσιαστικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Το τελευταίο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι το εξής: Πώς τα παραπάνω αισιόδοξα συμπεράσματα συνάδουν με την απαισιοδοξία του τίτλου; Η απάντηση είναι απλή. Το ΤΑΙΠΕΔ πωλεί μια επιχείρηση, της οποίας δεν κατανοεί την παραγωγική διαδικασία και αγνοεί τις προοπτικές της. Το ΤΑΙΠΕΔ βλέπει μόνον οικονομικά στοιχεία ασύνδετα με το παραγωγικό έργο της ΛΑΡΚΟ. Πως λοιπόν να πωλήσεις κάτι όταν στην πραγματικότητα δεν το ξέρεις; Ας ευχηθούμε, ο Σύμβουλος που θα προσλάβει η Κυβέρνηση να μπορεί να εισχωρήσει και στο ουσιαστικό μέρος της πώλησης της ΛΑΡΚΟ. Σε αντίθετη περίπτωση, η κατάσταση θα περιγράφεται από τον τίτλο του άρθρου.
Αναφορές
1. http://www.bhpbilliton.com/home/aboutus/strategy/Pages/default.aspx
2. http://en.wikipedia.org/wiki/WMC_Resources
3. Dr. Ashok D. Dalvi; Dr. W. Gordon Bacon; Mr. Robert C. Osborne The Past and the Future of Nickel Laterites PDAC 2004 International Convention, Trade Show & Investors Exchange March 7-10, 2004
4. Ελληνικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας με αριθμούς 1001555/31-05-1991, 1003569/31-05-1991, 1003419/19-04-1999 και 1003693/18-07-2000 του Οργανισμού Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας
5. http://www.minara.com.au/about/operations-overview/technology
6. Χριστοδουλάκης Α. «Χάνεται το κλειδί της κεδροφορίας για τη ΛΑΡΚΟ» ΤΟ ΒΗΜΑ, 6/5/2000, 



* Ο Δρ. Μάριος Λεονάρδος είναι Μεταλλειολόγος. Οι διατυπωθείσες θέσεις είναι του συγγραφέως και μόνον.

 

 

 

 http://www.capital.gr

 

 

 Aπο: oryktosploutos.net