Σε μία αγορά που πουλάει το "για όλα φταίει το μνημόνιο", ακούσαμε, επιτέλους, μία σοβαρή άποψη από την "άλλη πλευρά". Κατά πως είπε ο κ. Τσίπρας η Ελλάδα χρειάζεται μία αναδιάρθρωση του χρέους και οικονομική βοήθεια, ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ! Συμφωνούμε κύριε Τσίπρα. Το ερώτημα είναι πως θα συμβεί αυτό. Οι δανειστές μας θα βάλουν όρους. Θα ζητήσουν μεταρρυθμίσεις και εγγυήσεις. Δηλαδή ένα νέο μνημόνιο. Θα το υπογράψετε κύριε Τσίπρα;
Τα νούμερα δεν βγαίνουν κι αυτό το γνωρίζουμε από την πρώτη στιγμή. Χρόνο προσπαθούσαμε να κερδίσουμε για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και να προβάλουμε έτσι προς την Ευρώπη το τελικό αίτημα της γενναίας μείωσης του χρέους και ταυτόχρονα της παροχής ρευστότητας για επενδύσεις.
Μεταρρυθμίσεις, όμως, δεν έγιναν και έτσι ο χρόνος πήγε χαμένος. Τώρα κυβέρνηση και αντιπολίτευση απευθύνονται προς την Ευρώπη και ζητούνε το ίδιο ακριβώς πράγμα, αλλά με διαφορετικά λόγια. Το μυστικό κρύβεται στην μείωση του χρέους. Είτε αυτό γίνει με ένα κούρεμα στα διακρατικά δάνεια, είτε με επιμήκυνση και σχεδόν μηδενικό επιτόκιο, η ουσία παραμένει η ίδια.
Το θέμα είναι ότι την πίεση αυτή για την παροχή νέας βοήθειας προς την Ελλάδα την βιώνουμε εμείς. Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν την ίδια αγωνία. Αν και εφόσον βάλουν τελικά την υπογραφή τους, θα απαιτήσουν εγγυήσεις. Ότι το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων θα προχωρήσει κι ότι τα όποια χρήματα δεν θα βουλιάξουν για άλλη μία φορά στον βούρκο της διαπλοκής. Ανάγκη εκ μέρους μας για μία νέα συμφωνία υπάρχει. Συμφωνία χωρίς ένα νέο μνημόνιο δεν υπάρχει.
Ο μεγάλος αριθμός των ανέργων αποδεικνύει ότι τα αντανακλαστικά της Ευρώπης δεν ήταν σωστά για την Ελλάδα. Για τους Έλληνες πολιτικούς που διαχειρίστηκαν την κρίση ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Θα έπρεπε η ίδια η Ευρώπη να έχει πάρει πρωτοβουλίες αρκετά νωρίτερα και πριν φτάσουμε στην σημερινή κατάσταση.
Από την άλλη μεριά, οι δυνάμεις του λαϊκισμού ποτίζουν τον ελληνικό λαό με μίσος και του δίνουν φρούδες ελπίδες. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι έχουν αναλωθεί σε μία εκστρατεία πλύσης εγκεφάλου. Για όλα φταίει το μνημόνιο. Θα πρέπει, λοιπόν, να το καταργήσουμε. Και μαζί όλες τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπει. Να επιστρέψουμε, δηλαδή, πάση θυσία στο 2008. Αυτό είναι τελικά το αίτημα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα όσα αναφέρονται στο μνημόνιο είναι σωστά. Η απροθυμία μας, όμως, να κάνουμε τα αυτονόητα έχει δώσει την δυνατότητα στους γραφειοκράτες (εντός και εκτός συνόρων) να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να δρουν σε βάρος της ανάπτυξης της χώρας.
Στο μεταξύ, δεν μας λένε οι λαϊκιστές που θα βρεθούν τα χρήματα για να μπορέσουμε να ζήσουμε ως πασάδες. Με τις αμοιβές του 2008, με τα προνόμια του 2008. Λένε ψέματα και το ξέρουν. Όπως ξεχνούν, δήθεν κατά λάθος, το γεγονός ότι η Ελλάδα απέχει έτη φωτός από την ημέρα εκείνη που θα είναι αυτάρκης οικονομικά και δεν θα έχει ανάγκη τις άλλες χώρες της παγκόσμιας κοινότητας. Οι λογικές του "δεν πληρώνω και αν σας αρέσει" έχουν πέραση στα τηλεοπτικά παράθυρα. Όχι όμως στον πραγματικό κόσμο.
Ότι δεν βγαίνουν τα νούμερα, το ξέρουμε. Το γράψαμε με μεγάλα γράμματα την ημέρα του πρώτου μνημονίου. Ο κ. Στουρνάρας και ο κ. Τσίπρας ζητάνε από την Ευρώπη το ίδιο ακριβώς πράγμα. Και ξέρουν και οι δύο ότι αν κληθούν να υπογράψουν για μία νέα συμφωνία θα το κάνουν.
Θανάσης Μαυρίδης
Aπο: Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου