ΛΑΡΚΟ: Τα βρήκαν...ανακοινώνουν

Επιβεβαιώθηκαν οι πληροφορίες της “Η” παρά την αμηχανία των συνδικαλιστών.

Με έκδηλη αγωνία αντιμετώπισαν οι συνδικαλιστές τις αποκαλύψεις για την αριθμητική μείωση του προσωπικού της ΛΑΡΚΟ ως ένα από τα πλέον βασικά σενάρια τα οποία επεξεργάζονται κυβέρνηση και τρόικα και όλα συγκλίνουν στην κατεύθυνση ότι αυτό αποτελεί και το κυρίαρχο. Την ίδια στιγμή που η αποκάλυψη της «Η» προσδιορίζει με σαφήνεια το επίπεδο της συμφωνίας τα ρεπορτάζ που είδαν το φως της δημοσιότητας σε άλλα μέσα συνέκλιναν προς την ίδια κατεύθυνση προσδιορίζοντας ως καλύτερη την τύχη της ΛΑΡΚΟ από την ΕΑΣ.

Ακόμη και συνδικαλιστικά στελέχη της ΛΑΡΚΟ απέφυγαν να σχολιάσουν την ουσία των όσων αποκαλύφθηκαν ζητώντας την αποκάλυψη των πηγών πάνω στις οποίες εδράζονται όλα αυτά τα στοιχεία τα οποία όμως σε καμία περίπτωση δεν αμφισβήτησαν. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το προηγούμενο διάστημα που κυκλοφορούσαν δεκάδες σενάρια γύρω από τη συγκεκριμένη υπόθεση οι ίδιοι συνδικαλιστές δεν απηύθυναν τα ίδια ερωτήματα όπως και στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Όλες οι πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας τη χθεσινή μέρα ευθύς εξαρχής προσδιορίζουν ότι το αρχικό σενάριο των δύο παράλληλων διαγωνισμών που κυριαρχούσε όλο αυτό το διάστημα δείχνει να πάει περίπατο. Όλα τα σενάρια προσδιορίζουν την κυβέρνηση και την τρόικα αλλά και την Ε.Ε. να έχουν συμφωνήσει σε ένα πεδίο διαχείρισης της συγκεκριμένης απόφασης με κάποια μορφή ενιαίας εταιρείας και ένα σχέδιο ενιαίας πώλησης της ΛΑΡΚΟ που όπως υπογραμμίζουν «είναι και αυτό που διασφαλίζει τη βιωσιμότητα της μεταλλευτικής βιομηχανίας». Όλα τα σενάρια συγκλίνουν στην κατεύθυνση ότι έχει αποσυνδεθεί ή τέλος πάντων βρέθηκε ένας τρόπος να αποσυνδεθεί η ενιαία ιδιωτικοποίηση της εταιρείας από το πρόστιμο της Ε.Ε. ύψους 135 εκατομμυρίων ευρώ. Όλα τα σενάρια θέλουν για να ξεπεραστεί αυτό το ζήτημα να δημιουργηθούν μεν οι συνθήκες διάσπασης της εταιρείας αλλά αυτή η διάσπαση να μην έχει επιπτώσεις πάνω σ’ αυτή καθ’ αυτή τη βιωσιμότητα της ΛΑΡΚΟ που πλέον θεωρείται ότι εξασφαλίζεται με το μεγαλύτερο μέρος των μεταλλείων.

Η ελληνική πλευρά διαπραγματεύεται σύμφωνα με πληροφορίες αυτή την περίοδο το θέμα των κρατικών ενισχύσεων, πατώντας στο γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποια τελεσίδικη απόφαση της Ε.Ε. επ’αυτού αλλά ότι η υπόθεση βρίσκεται στο στάδιο της έρευνας. Ένα δεύτερο στοιχείο το οποίο έχει προβάλει η κυβέρνηση είναι ότι σε παρόμοιες

υποθέσεις όλο αυτό το σκηνικό έκλεισε πολύ χαμηλότερα από τα αρχικά ποσά και μάλιστα προσδιορίζεται ότι το ύψος ενδεχόμενα και να φτάσει στο ύψος των δύο δανείων τα οποία αποπληρώνονται κανονικά και δεν ξεπερνούν τα 50- 60 εκατομμύρια ευρώ. Έτσι λοιπόν το σενάριο για ενιαία ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ δείχνει να έχει προκριθεί κάτι που άλλωστε χρωματίζουν οι τελευταίες εξελίξεις και οι τελευταίες διαβουλεύσεις.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το προηγούμενο διάστημα είχε κάνει παρέμβαση σε όλη αυτή τη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ και ο σύνδεσμος μεταλλευτικών επιχειρήσεων ζητώντας «η εταιρεία να ιδιωτικοποιηθεί όντας σε πλήρη λειτουργία και με ενιαίο τρόπο αντιμετώπισης όλων των περιουσιακών της στοιχείων (εργοστάσιο και μεταλλεία)».

«Είναι λάθος να χωριστούν τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, κάτι το οποίο σκοντάφτει και νομικά (Μεταλλευτικός Κώδικας ) και επιχειρηματικά», είχε υποστηρίξει ο σύνδεσμος με επιστολή του προς τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ. «Οποιοσδήποτε διαχωρισμός των περιουσιακών στοιχείων, ακόμη και με το σενάριο, που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας δηλαδή της διενέργειας δύο ξεχωριστών διαγωνισμών που τελικά θα καταλήξουν με αντιπροσφορά των δύο επικρατέστερων για το κομμάτι του άλλου, ώστε να υπάρξει ένας επενδυτής, εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους. Κατά τη γνώμη μας, υπάρχει κίνδυνος είτε απαξίωσης του εργοστασίου αποστερούμενου των μεταλλείων, είτε των μεταλλείων αποστερούμενων του εργοστασίου, τα οποία,

σημειωτέον, εκμεταλλεύονται ιδιαίτερα φτωχά κοιτάσματα».

Ο ΣΜΕ αναφέρει, τέλος, ότι επί 20 χρόνια έγιναν τεράστια λάθη από την Πολιτεία σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της ΛΑΡΚΟ, η οποία είναι μια ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας εταιρεία, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη, καθώς καλύπτει με την παραγωγή της το 7% των αναγκών σε πρώτη ύλη (σιδηρονικέλιο) για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα εντός της ΕΕ και πραγματοποιεί εξαγωγές που υπερβαίνουν σε αξία τα 300 εκατομμύρια ευρώ.

Ετσι όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στην κατεύθυνση ότι

θα διατηρηθούν οπωσδήποτε μαζί με το εργοστάσιο τα μεταλλεία του Αϊ Γιάννη, της Εύβοιας και της Καστοριάς ενώ σε ότι αφορά εκείνα της Πτολεμαΐδας όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στην κατεύθυνση ότι θα βρεθεί κάποιος τρόπος για να περάσουν στη Δ.Ε.Η.. Έτσι λοιπόν η ιδιωτικοποίηση θα γίνει πακέ το εγκαταλείποντας η τρόικα και η Ε.Ε. τα σενάρια για δύο παράλληλους διαγωνισμούς.

Το εργατικό δυναμικό

Είναι χαρακτηριστικό ότι τη χθεσινή ημέρα ήρθαν στο προσκήνιο και νεότερες πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ευτυχώς, πολύ περισσότερο στις συνθήκες που διαμορφώνονται γύρω από το θέμα του εργατικού δυναμικού. Όπως τουλάχιστον επιμένουν οι πληροφορίες

«τα σενάρια που υπήρξαν ήταν αρκετά» και οι ίδιες πηγές

σημείωναν πως η τρόικα «ήταν αδιάλλακτη σε ό,τι αφορά την αριθμητική συμπίεση των εργαζομένων».

Από τα βασικά στοιχεία τα οποία δείχνουν να κυριαρχούν σε όλο αυτό το σκηνικό είναι ότι θα διατηρηθούν οι περισσότερες θέσεις στο εργοστάσιο καθώς η εκτίμηση που υπάρχει είναι πως θα πρέπει να συνεχίσει αδιάλειπτα τη λειτουργία του και από κει και μετά θα υπάρξει μείωση δυναμικού έτσι ώστε οι ζωτικές λειτουργίες της επιχείρησης να μπορούν να εξυπηρετούνται.

Δεν έγινε γνωστό πως θα εξελιχθούν τα ίδια τα δεδομένα και πως θα ληφθούν οι αποφάσεις ούτε επίσης έγινε γνωστό αν η πράξη νομοθετικού περιεχομένου που θα πάει στη βουλή την ερχόμενη Τετάρτη εκτός από τα ΕΑΣ θα αφορά σε κάποια σημεία για την ΛΑΡΚΟ.

 

«Είναι τα εθνικά θέματα για τα οποία δεν μπορούμε να έχουμε σαφή εικόνα ήταν το σχόλιο από παράγοντα της αγοράς, ο οποίος γνωρίζει αυτές καθ’αυτές τις εξελίξεις. Ωστόσο όμως ακόμη και μεταξύ ομάδων εργαζομένων διακινούνται αρκετά σενάρια σε ό,τι αφορά τη διάρθρωση της μικρότερης ΛΑΡΚΟ τα οποία όμως δεν επιβεβαιώνονται προς το παρόν. Όπως μάλιστα σημειώνουν οι γνωρίζοντες «αυτό είναι κάτι που θα το ξέρουμε ενδεχόμενα αύριο...».

Πάντως ο κύριος όγκος των εργαζομένων που θα βρεθεί εκτός εταιρείας είναι από τα γραφεία της Αθήνας και από ορισμένα μεταλλεία.

Aναδημοσίευση απο την Εφημ. ΗΜΕΡΑ 7/11/2013