ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ...

Δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει ένα τουλάχιστον παράδειγμα που να σχετίζεται με το παραπάνω ελάττωμα.

Όλοι έχουν κάποια ιστορία να μοιραστούν για άτομα που ευεργέτησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και η ανταπόδοση να μην υπήρξε ποτέ.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αναγνωρίζουν τη βοήθεια που δέχονται. Που θεωρούν δεδομένη την όποια προσφορά γιατί όπως λένε, δεν τη ζήτησαν. Έχετε ακούσει πιο ηλίθιο επιχείρημα; Προσωπικώς, όχι. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαζομάρα από το να πεις σε κάποιον ότι δε στο ζήτησα, μόνος σου το έκανες! Ρε ηλίθιε, δεν το ζήτησες με λόγια, το ζήτησες με έργα, με υπονοούμενα, με έμμεσο τρόπο. Που θα ήξερα εγώ τι ακριβώς χρειαζόσουν για να το προσφέρω αν δεν το έδειχνες με κάθε τρόπο;;;

Αλλά και μερικοί αγνοούν ότι άμεσα ζήτησαν βοήθεια από κάποιους, αυτοί τους βοήθησαν και μετά τους γυρνούν την πλάτη αντί να τους είναι δια βίου υπόχρεοι.

Δεν μπορώ να τους καταλάβω αυτούς τους ανθρώπους. Η ανθρώπινη φύση είναι προικισμένη με πολλά χαρακτηριστικά. Η πλειοψηφία έχει αυτό το δώρο, της αναγνώρισης. Κάποιοι όμως το στερούνται.

Φταίνε οι προκαταλήψεις;;; ότι θα πουν οι άλλοι ότι σε έχει φτιάξει ο τάδε ή ο δείνα; Φταίνε οι «σύμβουλοι» που τα φέρνουν έτσι ώστε να προβάλετε η δική τους συμβολή και όχι αυτών που πραγματικά βοήθησαν;;; φταίει ο υπέρμετρος εγωισμός κάποιων που δεν μπορούν να διανοηθούν ότι χρωστούν το τι είναι ή το τι έχουν στη βοήθεια άλλων; Φταίει η γαϊδουριά που τους κάνει να ξεχνούν;

Ο ΕΥΕΡΓΕΤΗΜΕΝΟΣ  ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ