Γράφει ο Νίκος Ζόμπολας
Η ΠΑΣΟΚοποίηση της κοινωνίας δεν ξεριζώνεται έτσι εύκολα. Κυλάει στις φλέβες μας. Χτυπάει στο θυμικό μας. Εκφράζει τις βαθύτερες ανάγκες του Έλληνα και απορρέει από τα χαρακτηριστικά της ράτσας μας. Και αναφέρομαι κυρίως στην στάση ζωής απέναντι στην καθημερινότητα.
Ήταν μια ιδιοφυής δημιουργία, ενός πανέξυπνου, μορφωμένου, αμερικανοτραφή και οικονομολόγου διεθνούς κύρους, με τεράστια προσωπικότητα, του Ανδρέα Παπανδρέου. Ήταν μια πλάνη και ένα παραμύθι που έζησε ο Έλληνας για 3 δεκαετίες και θα το πληρώνει για άλλες τόσες.
Σκεφτείτε το λίγο. Το ιδιοφυές πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο:
Έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ, η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες (βασικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ έως και το 1996!!!), το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία, Απόψε πεθαίνει η δεξιά (το 1981), ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά.
Ανέτρεψε τον κυρίαρχο πολιτικό διαχωρισμό «Εθνικόφρονες-Κομμουνιστές» και στη θέση του επέβαλλε το δίπολο «Δεξιά-Αντιδεξιά».
Έγιναν πολλές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία με το νόμο πλαίσιο, ΚΑΤΕΕ – ΤΕΙ, ΕΣΥ, Ίδρυση Ελληνικής Αστυνομίας από χωροφυλακή, αντικειμενικές αξίες ακινήτων και επιβολή ΦΠΑ το 1987, δηλαδή φορολόγηση της κατανάλωσης, υποτιμήσεις το 1983-1985. Υπάρχει και ένας μύθος περί πληθωρισμού. Ο πληθωρισμός επί κυβερνήσεων Παπανδρέου έπεφτε σταθερά όλα τα χρόνια με ΜΟ 19,5%, ενώ ο ΜΟ της περιόδου 1974-1981 ήταν 17,5%.
Κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων, διόγκωση του δημόσιου τομέα, αυθαίρετοι κατά συρροή διορισμοί, σύσταση χιλιάδων οργανισμών και επιτροπών, εξουσία των πολλών και όχι της ολιγαρχίας, αύξηση της κατανάλωσης και των δημόσιων επενδύσεων από 30% σε 55% επί του ΑΕΠ.
Το αποτέλεσμα όμως ήταν η μείωση της αγοραστικής δύναμης και η υπερχρέωση του κράτους.
Βασικά χαρακτηριστικά όμως, που μας στιγμάτισαν ως λαό και συμπεριφορά, ήταν άλλα και αφορούσαν την στάση μας απέναντι στην εξουσία και το δημόσιο χρήμα.
Το βόλεμα, οι χιλιάδες πρόεδροι, το ρουσφέτι, η αναξιοκρατία, ο κολλητός του προέδρου, το κομματικό στέλεχος, οι πρασινοφρουροί, η οικειοποίηση του δημόσιου χρήματος, η συμπεριφορά των κρατικών λειτουργών.
Αυτά αποτελούν την Πασοκοποίηση της κοινωνίας και τα οποία μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει.
Παραμένουν ισχυρά χαρακτηριστικά της καθημερινής μας κοινωνικοποίησης.
Προς το παρόν βρήκαν διέξοδο κ ελπίδα στον Τσίπρα.
Είναι δύσκολο να ξεριζωθούν γιατί βολεύουν όλους τους Έλληνες.
Οι μόνοι που μπορούν να μας τα ξεριζώσουν είναι οι ξένοι και για αυτό είναι οι κακοί.
Το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα μπορεί να διαλυθεί, αλλά η «προίκα» του στην Ελληνική κοινωνία είναι μεγάλη και έχει μπολιάσει τους Ελλήνες.
Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, λοιπόν. Ακόμα
Aπο: rizopoulospost.com
Η ΠΑΣΟΚοποίηση της κοινωνίας δεν ξεριζώνεται έτσι εύκολα. Κυλάει στις φλέβες μας. Χτυπάει στο θυμικό μας. Εκφράζει τις βαθύτερες ανάγκες του Έλληνα και απορρέει από τα χαρακτηριστικά της ράτσας μας. Και αναφέρομαι κυρίως στην στάση ζωής απέναντι στην καθημερινότητα.
Ήταν μια ιδιοφυής δημιουργία, ενός πανέξυπνου, μορφωμένου, αμερικανοτραφή και οικονομολόγου διεθνούς κύρους, με τεράστια προσωπικότητα, του Ανδρέα Παπανδρέου. Ήταν μια πλάνη και ένα παραμύθι που έζησε ο Έλληνας για 3 δεκαετίες και θα το πληρώνει για άλλες τόσες.
Σκεφτείτε το λίγο. Το ιδιοφυές πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο:
Έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ, η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες (βασικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ έως και το 1996!!!), το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία, Απόψε πεθαίνει η δεξιά (το 1981), ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά.
Ανέτρεψε τον κυρίαρχο πολιτικό διαχωρισμό «Εθνικόφρονες-Κομμουνιστές» και στη θέση του επέβαλλε το δίπολο «Δεξιά-Αντιδεξιά».
Έγιναν πολλές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία με το νόμο πλαίσιο, ΚΑΤΕΕ – ΤΕΙ, ΕΣΥ, Ίδρυση Ελληνικής Αστυνομίας από χωροφυλακή, αντικειμενικές αξίες ακινήτων και επιβολή ΦΠΑ το 1987, δηλαδή φορολόγηση της κατανάλωσης, υποτιμήσεις το 1983-1985. Υπάρχει και ένας μύθος περί πληθωρισμού. Ο πληθωρισμός επί κυβερνήσεων Παπανδρέου έπεφτε σταθερά όλα τα χρόνια με ΜΟ 19,5%, ενώ ο ΜΟ της περιόδου 1974-1981 ήταν 17,5%.
Κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων, διόγκωση του δημόσιου τομέα, αυθαίρετοι κατά συρροή διορισμοί, σύσταση χιλιάδων οργανισμών και επιτροπών, εξουσία των πολλών και όχι της ολιγαρχίας, αύξηση της κατανάλωσης και των δημόσιων επενδύσεων από 30% σε 55% επί του ΑΕΠ.
Το αποτέλεσμα όμως ήταν η μείωση της αγοραστικής δύναμης και η υπερχρέωση του κράτους.
Βασικά χαρακτηριστικά όμως, που μας στιγμάτισαν ως λαό και συμπεριφορά, ήταν άλλα και αφορούσαν την στάση μας απέναντι στην εξουσία και το δημόσιο χρήμα.
Το βόλεμα, οι χιλιάδες πρόεδροι, το ρουσφέτι, η αναξιοκρατία, ο κολλητός του προέδρου, το κομματικό στέλεχος, οι πρασινοφρουροί, η οικειοποίηση του δημόσιου χρήματος, η συμπεριφορά των κρατικών λειτουργών.
Αυτά αποτελούν την Πασοκοποίηση της κοινωνίας και τα οποία μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει.
Παραμένουν ισχυρά χαρακτηριστικά της καθημερινής μας κοινωνικοποίησης.
Προς το παρόν βρήκαν διέξοδο κ ελπίδα στον Τσίπρα.
Είναι δύσκολο να ξεριζωθούν γιατί βολεύουν όλους τους Έλληνες.
Οι μόνοι που μπορούν να μας τα ξεριζώσουν είναι οι ξένοι και για αυτό είναι οι κακοί.
Το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα μπορεί να διαλυθεί, αλλά η «προίκα» του στην Ελληνική κοινωνία είναι μεγάλη και έχει μπολιάσει τους Ελλήνες.
Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, λοιπόν. Ακόμα
Aπο: rizopoulospost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου