Το χρέος. Ολοι ξέρουν την αλήθεια, και πρώτος από όλους ο κ. Τσίπρας. Οι Γερμανοί Δυνάστες δεν κουβεντιάζουν για το χρέος. Οχι πριν από το τέλος της αξιολόγησης. Οχι πριν από το 2022. Οχι όσον οι δόσεις είναι… βιώσιμες.
Κι αν είναι να αναδιαρθρώσουν το χρέος, θα το κάνουν μετά το 2022, οπότε αρχίζουν οι δόσεις παλούκια. Το ίδιο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και αν αρχίσουν κουβέντα οι δανειστές για το χρέος, αυτή θα αφορά ή την επιμήκυνση ή τα επιτόκια. Οχι το κούρεμα. Δηλαδή, τα αγγούρια θα μείνουν αγγούρια και τα παλούκια θα μείνουν παλούκια.
Κι αν είναι να αναδιαρθρώσουν το χρέος, θα το κάνουν μετά το 2022, οπότε αρχίζουν οι δόσεις παλούκια. Το ίδιο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και αν αρχίσουν κουβέντα οι δανειστές για το χρέος, αυτή θα αφορά ή την επιμήκυνση ή τα επιτόκια. Οχι το κούρεμα. Δηλαδή, τα αγγούρια θα μείνουν αγγούρια και τα παλούκια θα μείνουν παλούκια.
Πόσες φορές τα έχει πει αυτά ο κ. Σόμπλε; Εκατό. Πόσες φορές τα έχει πει η κυρία Μέρκελ; Εκατό. Κι όμως ο κ. Τσίπρας έβρισκε, ως πρότινος, «διαφορές» ανάμεσα στην κυρία Μέρκελ και στον κ. Σόιμπλε!!! Πόσες
φορές άκουσε ο κ. Τσίπρας τον κ. Σόιμπλε και την κυρία Μέρκελ να λένε το ίδιο; Εκατό κι εκατό, διακόσιες. Κι όμως παραμύθιαζε και παραμυθιάζει τους Ελληνες. Γιατί; Ρωτήστε τον κ. Καρανίκα! Σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού είναι, κάτι περισσότερο απ’ τους Γερμαναράδες θα ξέρει…
Αλλά, αν ο κ. Τσίπρας ξέρει την αλήθεια για το χρέος (την αλήθεια που έχει υπογράψει), ξέρει την αλήθεια και για το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ προέκρινε το κούρεμα του χρέους, αλλά αφού επιβληθούν και νέα σκληρά μέτρα, πολύ σκληρότερα από όσα έχει ήδη υπογράψει ο κ. Τσίπρας στο τρίτο μνημόνιο. Και μάλιστα, όσον περνούσε ο καιρός, ακόμα σκληρότερα! Τι πέτυχε ο κ. Τσίπρας με τους λεονταρισμούς του (πάντα για εσωτερική κατανάλωση); Τώρα το ΔΝΤ δεν μιλά πια για κούρεμα αλλά μιλά και αυτό για επιμήκυνση. Με τα ίδια σκληρά κι ακόμα σκληρότερα μέτρα.
Πόσες φορές έχει ακούσει ο κ. Τσίπρας ότι Ενωση και ΔΝΤ πάνε μαζί; Εκατό. Και χίλιες εκατό. Τι λοιπόν δεν κατάλαβε; Μήπως νόμιζε ότι οι διαφωνίες Ενωσης και ΔΝΤ για επιμέρους θέματα θα μπορούσαν, ύστερα από τις επίπονες προσπάθειες του κ. Καρανίκα, να αναδειχθούν σε κυριαρχικές και έτσι να αρχίσουν να σφάζονται στην ποδιά του κ. Παππά οι δανειστές, ποιος θα πάρει άδεια να μας ρουφάει το αίμα με την μπουρού του άλλου; Τι λογική έχουν όλα αυτά;
Προς τι λοιπόν οι παλληκαρισμοί; Προς τι το σκηνικό ρήξης; Η μόνη μονομερής ενέργεια που μπορεί να κάνει η ελληνική κυβέρνηση είναι να κοπανάει το κεφάλι της στον τοίχο. Διότι «δεν μπορεί να κάνει αλλοιώς». Απλώς χάνεται κι άλλος χρόνος - έτσι ώστε την τελευταία στιγμή και υπό το κράτος του τρόμου, που μια παρακρατική πλέον επικοινωνιακή πολιτική παράγει, να περάσει ο κ. Τσίπρας το τέρας από τη Βουλή και να νομιμοποιήσει τη
σφαγή της Χίου, το ολοκαύτωμα των Ψαρών, τη νίλα του Πέτα, το Ματζικέρτ και την πανωλεθρία της Αδριανούπολης.
Δεν ξαναζούμε το περσινό καλοκαίρι, ζούμε τον ίδιο εφιάλτη. Την ίδια αβάσταχτη ελαφρότητα μιας κυβέρνησης που «καταγγέλλει» το ΔΝΤ για όσα έχει υπογράψει η ίδια. Με την ίδια ελαφρότητα του κ. Τσίπρα μπορεί ο κ. Στέλιος Παππάς πατήρ
να λέει ότι «αν δεν του αρέσει του ΔΝΤ, να πάρει το βαλιτσάκι του και να φύγει». Ακριβώς όπως όταν έλεγε και ο κ. Φλαμπουράρης ότι «αέρα τούς χρωστάμε, με αέρα θα τους πληρώσουμε». Θλιβερές
αερολογίες. Με τεράστιο κόστος.
Μπορεί ο κ. Στέλιος Παππάς να παίζει τον παπά, αν του κάνει κέφι, ή ο κ. Φλαμπουράρης την πρέφα του, αλλά ο κ. Σόιμπλε εξακολουθεί να ζητά 50 δισ. από την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Ακατέβατα (κι όχι μόνον 15 ψωροδισεκατομμύρια που μπορεί να του προσφέρει ο κ. Πιτσιόρλας από την περιουσία του μπαμπά του).
Κι έχουμε φθάσει στο σημείο, το ίδιο το ελληνικό κράτος (των κρατικοδίαιτων κρατιστών) να δολοφονεί ό,τι απέμεινε από την περιουσία που έφτιαξε ο λαός με τα χέρια του. Για παράδειγμα η ΕΛΒΟ, η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων. Συνεχίζοντας την πολιτική της Δεξιάς, η Αριστερά που «δεν μπορεί να κάνει αλλοιώς» παρά να εφαρμόζει αυτήν την πολιτική, δεν πληρώνει στην ΕΛΒΟ τα 9.000.000 ευρώ που της χρωστάει, της κόβει τις παραγγελίες, την τρέχει στα δικαστήρια και την οδηγεί στον μαρασμό, ώστε να την πάρει αντί πινακίου φακής η ΚΜW, η γερμανική εταιρεία που φτιάχνει τα Λέοπαρντ.
Αυτά τα Λέοπαρντ, που σε καιρό ειρήνης μάς έχουν πιει το αίμα περισσότερο κι απ’ όσο αίμα έχυσαν στη χώρα μας τα Πάντσερ της Κατοχής. Πάντσερ (Πάνθηρες), Τάιγκερ (Τίγρεις) και Λέοπαρντ (Λεοπαρδάλεις) - αυτό είναι το γερμανικό Πάνθεον που αντιμετωπίζει ο κ. Τσίπρας, πώς; Πουλώντας αεροδρόμια και λιμάνια, διαλύοντας τις σχέσεις εργασίας, ανατινάζοντας το ασφαλιστικό, παραδίδοντας το Αιγαίο στο ΝΑΤΟ και το βόρειο σύνορο στους Σκοπιανούς. Εύγε!
Πετούσαν χθες πάνω απ’ την Αθήνα μαχητικά τζετ, ανησύχησε κόσμος και αυτήν την ανησυχία μετέφερε με ερώτησή του ο κ. Χατζηνικολάου στον κ. Καμμένο, που εκείνη την ώρα φιλοξενούσε στα ερτζιανά του Real FM. Και τι απήντησε ο υπουργός Αμυνας αφήνοντας εμβρόντητους τους ακροατές; «Μην ανησυχείτε, ελληνικά είναι». Τι θα μπορούσαν να ήταν; Το τσίρκο Aerokolotuba ή η Ottoman Haber; Ή μήπως η Λουφτβάφε;
Οχι, να ξέρουμε! Αν είναι να οργανωθούμε! «Είμαστε εθνικά κυρίαρχο κράτος» που λέει και ο κ. Τσακαλώτος! Αμα θέλουμε ανεβάζουμε τον ΦΠΑ από το 23% στο 24%, κι άμα λάχει φτιάχνουμε γιομιστά για τα παιδάκια που εμείς οδηγήσαμε στην πείνα. Δεν θα πουν οι Φράγκοι στους άφραγκους ότι «δεν μπορούν να κάνουν αλλοιώς», το είπαμε και μόνοι μας. Μολών λαβέ φράγκα, πόρους, ανθρώπους, σπίτια και ό τι άλλο γουστάρετε. Κι αν δεν σας αρέσει,
«να πάρετε το βαλιτσάκι σας και να φύγετε»! – γεια σου, κυρ Παππά και Παπαφλέσσα μου, γεια σου και σένα Καρανίκα μου αδικοδιορισμένε…
Aπο: enikos.gr
φορές άκουσε ο κ. Τσίπρας τον κ. Σόιμπλε και την κυρία Μέρκελ να λένε το ίδιο; Εκατό κι εκατό, διακόσιες. Κι όμως παραμύθιαζε και παραμυθιάζει τους Ελληνες. Γιατί; Ρωτήστε τον κ. Καρανίκα! Σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού είναι, κάτι περισσότερο απ’ τους Γερμαναράδες θα ξέρει…
Αλλά, αν ο κ. Τσίπρας ξέρει την αλήθεια για το χρέος (την αλήθεια που έχει υπογράψει), ξέρει την αλήθεια και για το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ προέκρινε το κούρεμα του χρέους, αλλά αφού επιβληθούν και νέα σκληρά μέτρα, πολύ σκληρότερα από όσα έχει ήδη υπογράψει ο κ. Τσίπρας στο τρίτο μνημόνιο. Και μάλιστα, όσον περνούσε ο καιρός, ακόμα σκληρότερα! Τι πέτυχε ο κ. Τσίπρας με τους λεονταρισμούς του (πάντα για εσωτερική κατανάλωση); Τώρα το ΔΝΤ δεν μιλά πια για κούρεμα αλλά μιλά και αυτό για επιμήκυνση. Με τα ίδια σκληρά κι ακόμα σκληρότερα μέτρα.
Πόσες φορές έχει ακούσει ο κ. Τσίπρας ότι Ενωση και ΔΝΤ πάνε μαζί; Εκατό. Και χίλιες εκατό. Τι λοιπόν δεν κατάλαβε; Μήπως νόμιζε ότι οι διαφωνίες Ενωσης και ΔΝΤ για επιμέρους θέματα θα μπορούσαν, ύστερα από τις επίπονες προσπάθειες του κ. Καρανίκα, να αναδειχθούν σε κυριαρχικές και έτσι να αρχίσουν να σφάζονται στην ποδιά του κ. Παππά οι δανειστές, ποιος θα πάρει άδεια να μας ρουφάει το αίμα με την μπουρού του άλλου; Τι λογική έχουν όλα αυτά;
Προς τι λοιπόν οι παλληκαρισμοί; Προς τι το σκηνικό ρήξης; Η μόνη μονομερής ενέργεια που μπορεί να κάνει η ελληνική κυβέρνηση είναι να κοπανάει το κεφάλι της στον τοίχο. Διότι «δεν μπορεί να κάνει αλλοιώς». Απλώς χάνεται κι άλλος χρόνος - έτσι ώστε την τελευταία στιγμή και υπό το κράτος του τρόμου, που μια παρακρατική πλέον επικοινωνιακή πολιτική παράγει, να περάσει ο κ. Τσίπρας το τέρας από τη Βουλή και να νομιμοποιήσει τη
σφαγή της Χίου, το ολοκαύτωμα των Ψαρών, τη νίλα του Πέτα, το Ματζικέρτ και την πανωλεθρία της Αδριανούπολης.
Δεν ξαναζούμε το περσινό καλοκαίρι, ζούμε τον ίδιο εφιάλτη. Την ίδια αβάσταχτη ελαφρότητα μιας κυβέρνησης που «καταγγέλλει» το ΔΝΤ για όσα έχει υπογράψει η ίδια. Με την ίδια ελαφρότητα του κ. Τσίπρα μπορεί ο κ. Στέλιος Παππάς πατήρ
να λέει ότι «αν δεν του αρέσει του ΔΝΤ, να πάρει το βαλιτσάκι του και να φύγει». Ακριβώς όπως όταν έλεγε και ο κ. Φλαμπουράρης ότι «αέρα τούς χρωστάμε, με αέρα θα τους πληρώσουμε». Θλιβερές
αερολογίες. Με τεράστιο κόστος.
Μπορεί ο κ. Στέλιος Παππάς να παίζει τον παπά, αν του κάνει κέφι, ή ο κ. Φλαμπουράρης την πρέφα του, αλλά ο κ. Σόιμπλε εξακολουθεί να ζητά 50 δισ. από την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Ακατέβατα (κι όχι μόνον 15 ψωροδισεκατομμύρια που μπορεί να του προσφέρει ο κ. Πιτσιόρλας από την περιουσία του μπαμπά του).
Κι έχουμε φθάσει στο σημείο, το ίδιο το ελληνικό κράτος (των κρατικοδίαιτων κρατιστών) να δολοφονεί ό,τι απέμεινε από την περιουσία που έφτιαξε ο λαός με τα χέρια του. Για παράδειγμα η ΕΛΒΟ, η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων. Συνεχίζοντας την πολιτική της Δεξιάς, η Αριστερά που «δεν μπορεί να κάνει αλλοιώς» παρά να εφαρμόζει αυτήν την πολιτική, δεν πληρώνει στην ΕΛΒΟ τα 9.000.000 ευρώ που της χρωστάει, της κόβει τις παραγγελίες, την τρέχει στα δικαστήρια και την οδηγεί στον μαρασμό, ώστε να την πάρει αντί πινακίου φακής η ΚΜW, η γερμανική εταιρεία που φτιάχνει τα Λέοπαρντ.
Αυτά τα Λέοπαρντ, που σε καιρό ειρήνης μάς έχουν πιει το αίμα περισσότερο κι απ’ όσο αίμα έχυσαν στη χώρα μας τα Πάντσερ της Κατοχής. Πάντσερ (Πάνθηρες), Τάιγκερ (Τίγρεις) και Λέοπαρντ (Λεοπαρδάλεις) - αυτό είναι το γερμανικό Πάνθεον που αντιμετωπίζει ο κ. Τσίπρας, πώς; Πουλώντας αεροδρόμια και λιμάνια, διαλύοντας τις σχέσεις εργασίας, ανατινάζοντας το ασφαλιστικό, παραδίδοντας το Αιγαίο στο ΝΑΤΟ και το βόρειο σύνορο στους Σκοπιανούς. Εύγε!
Πετούσαν χθες πάνω απ’ την Αθήνα μαχητικά τζετ, ανησύχησε κόσμος και αυτήν την ανησυχία μετέφερε με ερώτησή του ο κ. Χατζηνικολάου στον κ. Καμμένο, που εκείνη την ώρα φιλοξενούσε στα ερτζιανά του Real FM. Και τι απήντησε ο υπουργός Αμυνας αφήνοντας εμβρόντητους τους ακροατές; «Μην ανησυχείτε, ελληνικά είναι». Τι θα μπορούσαν να ήταν; Το τσίρκο Aerokolotuba ή η Ottoman Haber; Ή μήπως η Λουφτβάφε;
Οχι, να ξέρουμε! Αν είναι να οργανωθούμε! «Είμαστε εθνικά κυρίαρχο κράτος» που λέει και ο κ. Τσακαλώτος! Αμα θέλουμε ανεβάζουμε τον ΦΠΑ από το 23% στο 24%, κι άμα λάχει φτιάχνουμε γιομιστά για τα παιδάκια που εμείς οδηγήσαμε στην πείνα. Δεν θα πουν οι Φράγκοι στους άφραγκους ότι «δεν μπορούν να κάνουν αλλοιώς», το είπαμε και μόνοι μας. Μολών λαβέ φράγκα, πόρους, ανθρώπους, σπίτια και ό τι άλλο γουστάρετε. Κι αν δεν σας αρέσει,
«να πάρετε το βαλιτσάκι σας και να φύγετε»! – γεια σου, κυρ Παππά και Παπαφλέσσα μου, γεια σου και σένα Καρανίκα μου αδικοδιορισμένε…
Aπο: enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου