ΕΑΜ - Έχουν θράσος και πρέπει να τους βάλουν στη θέση τους οι εργάτες

Στο ηλεκτρονικό  μας ταχυδρομείο λάβαμε και δημοσιεύουμε:

ΕΑΜ 08/05/2017

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Το επόμενο 10ήμερο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει συμφωνήσει να ψηφίσει στη Βουλή το 4^ο Μνημόνιο χτυπώντας με μεγαλύτερη ακόμη ένταση μισθούς , συντάξεις , δικαιώματα , παροχές κ.ά.

Η Νέα Δημοκρατία και τα άλλα κόμματα που στηρίζουν την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρηματικών ομίλων , που ψήφισαν τα προηγούμενα μνημόνια , δηλώνουν πως δεν θα ψηφίσουν το 4^ο μνημόνιο , όμως την εφαρμογή του την θεωρούν αναγκαστική για να έρθει η «ανάπτυξη».

Δέκα χρόνια τώρα το ίδιο σκηνικό , ο ένας κόβει και ο άλλος ξηλώνει ότι έχει κατακτηθεί μέσα από μεγάλους αγώνες της εργατιάς. Διέλυσαν τη ζωή μας , γκρέμισαν τα όνειρα του κάθε νέου , του κάθε εργαζόμενου , του κάθε συνταξιούχου.

Ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός από το Σωματείο μας , της ΔΑΚΕ και Ε.Α.Κ (προϊόν ΜΕΤΑ) , μέχρι την ΓΣΕΕ , στον ρόλο του ατάραχος . Η ΔΑΚΕ δίνει αγώνα να γυρίσει η Ν.Δ. στην εξουσία και η Ε.Α.Κ. (πρώην ΜΕΤΑ) μας λέει πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται για τους εργαζόμενους.

Και οι δυο στηρίζουν τις κυβερνήσεις που φτιάχνουν και ψηφίζουν τους νόμους και τα μνημόνια , στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα της ΛΑΡΚΟ διεκδικώντας φθηνό ρεύμα , φθηνό κόστος και σημαδεύουν σε συνεργασία με τη Διοίκηση τους εργαζόμενους , τα θύματα της πολιτικής τους.

Το προηγούμενο διάστημα , για τις εργολαβίες , την ανεργία , τους έφταιγαν οι μετανάστες και οι εργαζόμενοι που είχαν καταγωγή από άλλη περιοχή της Ελλάδας. Τώρα τους φταίνε οι παλιοί εργαζόμενοι .

Βαράνε στο ψαχνό. Θέλουν σε συνεργασία με τη Διοίκηση να απομακρυνθούν όσο γίνεται γρηγορότερα οι εργαζόμενοι με δικαιώματα για να μην έχουμε προοπτική οι νέοι.

Έχουν θράσος και πρέπει να τους βάλουν στη θέση τους οι εργάτες.

Λένε πως είναι ανήθικο να έχεις πάρει το 30% της σύνταξης και να συνεχίζεις να δουλεύεις ή να έχεις θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης και να μη φεύγεις από τη ΛΑΡΚΟ ή να διεκδικεί ο συνταξιούχος Λαρκόβιος τα λεφτά του από τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που έχουν καταπατηθεί. Την ιδία ώρα που δεν υπέγραψαν την πρόταση νομού που έκαναν πάνω από 500 Σωματεία, εργατικά κέντρα και Ομοσπονδίες για την επαναφορά των ΣΣΕ, την προστασία των ανέργων, την επαναφορά των συντάξεων.

Αυτοί που είναι φωτογραφημένοι απεργοσπάστες από το 2007 , στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στις εργολαβίες , αυτοί που στάθηκαν και στέκονται φανερά στο πλευρό των Διοικήσεων, κάνουν κριτική και απειλούν να διαγράψουν από το Σωματείο τους συναδέλφους που δεν απέργησαν για την έκφραση που είπε ο σύμβουλος.

ΑΠΑΝΤΑΜΕ:

Ανήθικοι είναι αυτοί που στηρίζουν τις κυβερνήσεις οι οποίες ψήφισαν νόμους που την σύνταξη της ΛΑΡΚΟ την πήγαν από 2.000€ στα 1.000€ και από 14 συντάξεις , τις έκαναν 12 και που το 4^ο μνημόνιο θα τις κουτσουρέψει κι άλλο.

Ανήθικοι είναι αυτοί που έχουν υπογράψει οργανόγραμμα, κρυφά από του εργαζόμενους για να εξυπηρετήσουν τη ΛΑΡΚΟ, το οποίο δεν ξεπερνά τους 750 εργαζόμενους , σε ένα εργοστάσιο που για να εργάζεσαι με ασφάλεια οι εργαζόμενοι θα πρέπει να είναι πάνω από 1.100 όπως την δεκαετία του ΄80 την οποία δεν υπάρχουν θανατηφόρα ατυχήματα. Την ίδια ώρα δείχνουν ως υπεύθυνους για την ανεργία τους παλιούς συναδέλφους.

Ανήθικο είναι να πας στο Δικαστήριο , όπως έκανε η ΔΑΚΕ μέσω του Γραμματέα του Σωματείου (με την ανοιχτή στήριξη του Προέδρου) και να υπερασπιστείς την επαναπρόσληψη συνταξιούχου στρατιωτικού Διευθυντή της ΛΑΡΚΟ, ο οποίος είχε παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο για απόλυση συναδέλφου και στην σπίλωση της εικόνας ότι στη ΛΑΡΚΟ είμαστε όλοι ναρκομανείς και αλκοολικοί. Την ίδια ώρα προτείνουν στη ΛΑΡΚΟ να απολύσει συναδέλφους που σαράντα έτη προσφέρουν.

Ανήθικο είναι να μην έχεις προκηρύξει ούτε μια ώρα απεργία για τη ΕΠ.Σ.Σ.Ε , τις 3ετίες , τους μισθούς , τις εργολαβίες και να προκηρύττεις απεργίες με πρόσχημα το ότι έβρισε η Διοίκηση αλλά επί της ουσίας γιατί δεν τα βρήκες μαζί της στο αλισβερίσι.

Ανήθικος ήταν είναι και θα είναι ο κυβερνητικός εργασιακός συνδικαλισμός όπως και να λέγεται. Με τις πλάτες του βιώνουμε την σημερινή κατάσταση.

Οι συνάδελφοι που μεγάλωσαν από μικρά παιδιά στη ΛΑΡΚΟ δεν είναι στημένες λεμονόκουπες. Αναγκάζονται να μείνουν παραπίσω διότι οι κυβερνήσεις των «ηθικών», στα πλαίσια της Ε.Ε , για να δώσουν ζεστό χρήμα στους εφοπλιστές και στους πετρελαιάδες , τη σύνταξη την έκαναν επίδομα φτώχειας , μια ζωή κρατήσεις των εργαζομένων τα χάρισαν στο κεφάλαιο.

Οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να δηλητηριαστούμε από την βρώμικη προπαγάνδα του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού που επικαλείται την ανεργία για να απολυθούν οι συνάδελφοι. Δεν πρόκειται να «σκοτώσουμε τον πατέρα μας για να πάμε δωρεάν εκδρομή με το ορφανοτροφείο».

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Πρέπει να ενοποιήσουμε τα αιτήματα των τριετιών , των αναβαθμίσεων, των Β.Μ. , τις κατάργησης των εργολαβιών και να προχωρήσουμε στην διεκδίκησή τους.

Δεν είναι λύση να μην απεργείς από αγανάκτηση για τα «αιτήματα» και τα παιχνίδια που παίζονται. Λύση είναι να αγωνίζεσαι καθαρά, δίκαια και να πιάνει τόπο ο αγώνας. Όπως οι συνάδελφοι στις εργολαβίες.

Δεν θέλουμε να διαλύσουμε το Σωματείο που λένε κάποιοι. Θέλουμε η εργατιά της ΛΑΡΚΟ να είναι ισάξια με την ιστορία που έχει. Σαράντα έτη κλεισμένα από τη Νικηφόρα Απεργία του 1977 οι σημερινοί εργαζόμενοι πρέπει να δώσουμε τους δικούς μας δίκαιους αγώνες.

Αρκετά περιμέναμε πότε θα βοηθήσουν οι συγκυρίες για να βελτιωθεί η ζωή μας. Ζήσαμε τη ΛΑΡΚΟ και όταν οι τιμές είχαν περάσει τα 50 ευρω/τον. ,τη ζούμε και σήμερα. Τι ζήσαμε με κυβερνήσεις «δεξιές», τι ζούμε και με «αριστερές». Η αναμονή βολεύει τις Διοικήσεις και τις Κυβερνήσεις.

Η ΛΑΡΚΟ δεν κλείνει από τις τιμές του νικελίου.

Η ΛΑΡΚΟ απαξιώνεται συνειδητά για να ιδιωτικοποιηθεί περαιτέρω. Η ΛΑΡΚΟ κινδυνεύει να κλείσει από το σύστημα της ανταγωνιστικότητας.

Μας συμπιέζουν τις θέσεις εργασίας , τους μισθούς , τα δικαιώματα για να εξυπηρετήσουν τον αυριανό ιδιοκτήτη.

Δεν διαχειριζόμαστε αυτή την κατάσταση. Απαντάμε με ενότητα των εργαζομένων στο μόνιμο και εργολαβικό προσωπικό, παλιών και νέων εργατών.

Το ΕΑΜ θα συνεχίσει την μάχη το Σωματείο να πάρει το δρόμο των συμφερόντων μας. Χωρίς αυταπάτες. Όρος για να γίνει αυτό είναι να ανατραπεί ο κυβερνητικός εργοδοτικός Συνδικαλισμός. 

 

Ε.Α.Μ