Το καινούριο, η αναγκαιότητά του και ο φόβος των αλλαγών.

Γράφει η Ιδεοπηγή

Η κοινωνία δεν είναι κάτι στάσιμο, μπορεί να λιμνάζει για λίγο αλλά γρήγορα, συνταρακτικά γεγονότα ταράζουν τα λιμνάζοντα ύδατα και επιφέρουν αλλαγές, άλλοτε ήπιες άλλοτε δομικές.
Σήμερα δυστυχώς είμαστε στην περίοδο της....

ήρεμης λιμνούλας, που όμως από κάτω της υπάρχει πολύ ένταση και εκρηκτικό μείγμα, η κατάσταση δε επιδεινώνεται απ’ τη σαπίλα και τη δυσοσμία.
Όλοι προσδοκούν το καινούριο αλλά μένουν και κουμπωμένοι γιατί φοβούνται τις αλλαγές. Το καινούριο είναι δυστυχώς άγνωστο και δύσκολα κάποιος διακινδυνεύει να το αποδεχτεί.
Το καινούριο παρουσιάζεται σαν κίνημα, κόμμα, παλλαϊκή κινητοποίηση κτλ.
Ποιος πίστευε το 1974 ότι λίγα χρόνια μετά το ΠΑΣΟΚ θα γινόταν κυβέρνηση;
Η θέση ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα αλλά κίνημα συμπαρέσυρε τους πολίτες. Οι αναλυτές της εποχής πίστευαν ότι θα παραμείνει ένα μικρό κίνημα διαμαρτυρίας η κατάληξη όμως τους διέψευσε.
Το σύνθημα «εδώ και τώρα αλλαγή» του πρόσθεσε γρήγορα υποστηρικτές που επί χρόνια είχαν μείνει στο περιθώριο και είδαν την ευκαιρία να αναλάβουν θέσεις εξουσίας.
Το που κατέληξε το ΠΑΣΟΚ είναι άλλο θέμα.
Οι πολίτες περιμένουν από κάποιους «φωτισμένους» να τους λύσουν τα προβλήματα και να αλλάξουν το ήδη γκρεμισμένο πολιτικό σύστημα χωρίς να δέχονται να αλλάξουν οι ίδιοι νοοτροπία και συμπεριφορά. Η λογική ας «κολλήσω» εγώ δίπλα στον εξουσιαστή να τακτοποιηθώ και ας μην αλλάξει τίποτε, αποδείχτηκε στην πράξη λαθεμένη γιατί σήμερα που καταρρέει το σύστημα, κανείς δεν είναι εξασφαλισμένος και κανείς δεν μένει αλώβητος από την κρίση.
Η προπαγάνδα του συστήματος προβάλλει την ατομικότητα και προσπαθεί να επιβιώσει, ποντάροντας στην κατεστημένη συμπεριφορά των πολιτών. Ο καναπές και το «δεν βαριέσαι» βολεύουν την παραμονή του συστήματος ή την αντικατάστασή του, από ένα άλλο των «φωτισμένων», που θα διαιωνίσει τις αδικίες και τις στρεβλώσεις του σημερινού. Το χτίσιμο ενός δικαιότερου και δημοκρατικού συστήματος πρέπει να γίνει με την ενεργή συμμετοχή των πολιτών, που δεν θα τελειώσει με την εγκαθίδρυσή του αλλά θα συνεχιστεί με τον συνεχή έλεγχό του. Θέλουμε δεν θέλουμε πρέπει να αλλάξουμε και μάλιστα γρήγορα.
Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα αλλά προϋποθέτει ενεργή συμμετοχή και δράση για να τα ξεπεράσει.

http://ideopigi.blogspot.com