Πάει ο παλιός ο χρόνος…

Κι όμως, η παγκόσμια οικονομία την … έβγαλε καθαρή και φέτος. Οι συντονισμένες προσπάθειες κεντρικών τραπεζιτών και κυβερνήσεων ανά τον κόσμο για να αντιμετωπίσουν κουτσά - στραβά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση το 2010 πήγε καλά. Το ενδεχόμενο μιας παραλυτικής ύφεσης ως συνέπεια της υπερχρέωσης και του αποπληθωρισμού αποφεύχθηκε. Παρομοίως αποφεύχθηκε κι ο υπερπληθωρισμός. Οι τιμές των αξιών, ομολόγων, μετοχών και εμπορευμάτων, σήμερα βρίσκονται ψηλότερα απ’  ό,τι πριν 12 μήνες.

Συνεπώς η τακτική απελπισίας που είναι γνωστή σαν ποσοτική χαλάρωση – αγορά ομολόγων προκειμένου να πιεστούν οι αποδόσεις τους – απέδωσε, και μάλιστα οδήγησε τις αγορές καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Οι τιμές των μετοχών και των εμπορευμάτων κατέγραψαν άνοδο μέχρι τον Μάιο. Στη συνέχεια κινήθηκαν πτωτικά μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού και έκτοτε ξανάρχισαν να ανεβαίνουν. Η ανοιξιάτικη νωθρότητα της οικονομίας συνοδεύτηκε με ανησυχίες που κατέληξαν σε σύσφιξη των χρηματαγορών, από τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι η αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα θα υιοθετούσε στρατηγική εξόδου από τα χαλαρά νομισματικά μέτρα. Η ανάκαμψη του φθινοπώρου άρχισε από τη στιγμή που κέρδισαν έδαφος οι πληροφορίες ότι η αμερικανική FED θα κινούνταν τελικά προς έναν δεύτερο γύρο ποσοτικής χαλάρωσης, τον αυτοαποκαλούμενο QE2. Τα στοιχεία της απασχόλησης και της βιομηχανίας υποδείκνυαν σταθερούς ρυθμούς ανάκαμψης μέχρι την άνοιξη αλλά στη συνέχεια άρχισαν να αποτυπώνουν ένα πραγματικό κίνδυνο διπλής ύφεσης. Από τα τέλη του καλοκαιριού η οικονομία άρχισε ξανά να ανεβαίνει.

Αν ο στόχος της αμερικανικής ποσοτικής χαλάρωσης ήταν να τονώσει την απασχόληση ή να δώσει πνοή στην αμερικανική αγορά κατοικιών, δεν έχει επιτευχθεί – τουλάχιστον όχι ακόμη. Αλλά πάντως – και παρά τις γκρίνιες για τη μεγέθυνση του αμερικάνικου ελλείμματος – η ποσοτική χαλάρωση πέτυχε να διατηρήσει τις αποδόσεις των μακροπρόθεσμων ομολόγων χαμηλότερα από ό,τι ήταν τον Ιανουάριο, ενώ παράλληλα ενίσχυσε τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων και υποχρέωσε τους επενδυτές να αναλάβουν περισσότερους κινδύνους.

Υπήρξαν διάφορες απειλές κατά τη διάρκεια του έτους αλλά καμιά δεν οδήγησε τη ριψοκίνδυνη πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης σε εκτροχιασμό. Στην αγορά ομολόγων της ευρωπαϊκής περιφέρειας εκδηλώθηκαν δύο μεγάλες κρίσεις εμπιστοσύνης, η πρώτη το Μάιο περί την Ελλάδα και η δεύτερη τον Νοέμβριο περί την Ιρλανδία. Η αγωγή για απάτη εναντίον της Goldman Sachs αποτέλεσε μια γνήσια, πλην όμως βραχύβια προσπάθεια των εποπτικών αρχών να αντιμετωπίσουν τις τραπεζικές πρακτικές που οδήγησαν στην παγκόσμια πιστωτική κρίση ενώ η αδέξια απάντηση της BP στην καταστροφική πετρελαιοκηλίδα στον κόλπο του Μεξικού προκάλεσε πιο διαρκή ζημιά στην εταιρία. Αντιθέτως, η εκπληκτική επιτυχία της εισαγωγής του νέου iPAd από την Apple ενίσχυσε σε βάθος την αγορά υπολογιστών και ηλεκτρονικών ευρείας κατανάλωσης.

Σε τελική ανάλυση, αυτό που όλοι δεχόμαστε είναι πως ο κόσμος τα έβγαλε πέρα τη χρονιά που φεύγει δίχως μια νέα καταστροφή. Η ποσοτική χαλάρωση δούλεψε. Μέχρι τώρα.

Απο:sofokleous10