Απεργία... μήτηρ πάσης κακίας

Ιδού λοιπόν που δεν ξεσηκώνονται μόνο οι μπρατσωμένοι και νταήδες φορτηγατζήδες που διαθέτουν λόγω όγκου οχήματος και σωματικής διάπλασης αυξημένο τσαμπουκά. Μέχρι και επιστήμονες άνθρωποι έρχονται στα χέρια με τους ένστολους του ΠΡΟ-ΠΟ. Αυτούς που πέρα από την Προστασία του Πολίτη υποχρεώνονται στον άχαρο ρόλο της προστασίας των Υπουργών και των γραφείων τους. Αυτό τονίζουν και επαναλαμβάνουν σε καθημερινή βάση Πολιτικοί και Δημοσιογράφοι: «Υπεράνω όλων η Πατρίδα και το Εθνικό συμφέρον».

Η απεργία μπορεί να είναι αναφαίρετο δικαίωμα, αλλά όλοι οι απεργοί έχουν άδικο. Οι ναυτεργάτες επειδή προκάλεσαν τεράστια ζημιά στον Τουρισμό. Οι φορτηγατζήδες επειδή έθιγαν την Εθνική Οικονομία. Οι βενζινοπώλες, που έτσι ή αλλιώς, κλέβουν τον κόσμο με τους μαϊμού-μετρητές. Οι φαρμακοποιοί σκέφτονται μόνο το στενό συντεχνιακό τους συμφέρον. Οι γιατροί αδιαφορούν για την Υγεία των πολιτών. Οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς αδιαφορούν για το κοινωνικό σύνολο. Οι συμβασιούχοι κακώς διαμαρτύρονται, αφού οι συμβάσεις τους έχουν λήξει. Οι αγρότες που ετοιμάζονται να ξεσηκωθούν είχανε καλομάθει τόσα χρόνια με τις μαϊμού-επιδοτήσεις. Μηχανικοί και δικηγόροι δεν θέλουν να χάσουν τα κεκτημένα. Οι δημόσιοι Υπάλληλοι είναι κατά τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Θόδωρο Πάγκαλο, κοπρίτες. Όσοι θέλησαν να συμπαρασταθούν στους μετανάστες είχαν ως στόχο το αιματοκύλισμα και τα Δεκεμβριανά Νο2. Όσοι φοιτητές, δεν περιορίζονται στις σπουδές τους είναι αναρχικοί και κακοποιά στοιχεία.

Να το πάμε και αλλιώς: Αν πεις ότι όλοι έχουν δίκιο πράγματι φτάνεις κοντά στον λαϊκισμό. Είναι δυνατόν, όμως, να έχουν όλοι άδικο; Όλοι όσοι ξεσηκώνονται έστω και για λίγες μέρες να έχουν άδικο; Κι ο μοναδικός που έχει δίκιο να είναι ο Παπακωνσταντίνου κι οι Υπουργοί της Κυβέρνησης; Ξαφνικά δηλαδή όλοι τρελάθηκαν. Όλη η κοινωνία αποτελείται από παρτάκιδες και βολεψάκιδες; Κι αφού όλες οι απεργίες στρέφονται κατά της Εθνικής Οικονομίας και του κοινωνικού συνόλου, ποιοι έχουν το δικαίωμα να απεργήσουν; Προφανώς μόνο οι συνταξιούχοι. Κι οι νοικοκυρές σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την ακρίβεια να σταματήσουν να μαγειρεύουν. Κατά την κρατούσα λογική, ουδείς άλλος κλάδος έχει δικαίωμα στην απεργία.

Οι μοναδικοί δηλαδή που αγαπάνε την πατρίδα είναι οι πολιτικοί; Κι έχουν το δικαίωμα και το αλάθητο να προσδιορίσουν το Εθνικό Συμφέρον κατά το δοκούν; Κι αν υπηρετούν την πατρίδα γιατί τη χρεοκόπησαν; Και τι σόι πατρίδα είναι αυτή που καταδικάζει τους νέους στην ανεργία και τους συνταξιούχους στη φτώχεια και την εξαθλίωση; Κι ο αντιπρόεδρος του Μουμπάρακ, Ομάρ Σουλεϊμάν, περίπου τα ίδια είπε στην απεσταλμένη του MEGA: «η συνέχιση της διαμαρτυρίας σημαίνει την παράλυση του Κράτους». Και στην Αίγυπτο πάνω από όλα είναι το Εθνικό Συμφέρον και η Πατρίδα.

από το blog του Κώστα Καίσαρη