Γιουρούσια

Του Γιώργου Λακόπουλου

Τι ακριβώς είναι ο συνδικαλισμός; Σύμφωνα με έναν δόκιμο ορισμό, είναι ανώτερη μορφή οργάνωσης των εργαζομένων. Αυτή η οργάνωση δεν είναι αυτοσκοπός. Υπάρχει για να τους καθιστά ισχυρούς συνομιλητές απέναντι στην εργοδοσία. Να τους προστατεύει όταν τα πράγματα τείνουν να διαμορφωθούν εις βάρος τους. Κατά καιρούς η εργοδοτική και η κρατική προπαγάνδα
 

επιχειρούν να ακυρώσουν αυτό το εργαλείο με διάφορους ισχυρισμούς. Προβάλλουν π.χ. ότι ο συνδικαλισμός συνιστά... αντικοινωνική δραστηριότητα. Η επιδίωξη είναι να αναιρεθεί η ουσία της συνδικαλιστικής δράσης: το αποτέλεσμα.

Σε αυτή την επιδίωξη συμβάλλουν εσχάτως δυνάμεις της επιρροής του… ΚΚΕ. Μετατρέποντας τον συνδικαλισμό πράγματι σε αντικοινωνική δραστηριότητα. Το ΠΑΜΕ έχει αντικαταστήσει την έννοια της συνδικαλιστικής κινητοποίησης με… γιουρούσια. Αντί να συμβάλλει στην ενότητα των εργαζομένων ώστε να προκύψει φυσιολογικά η τακτική που πρέπει να ακολουθήσουν, χαράσσει μια διαχωριστική γραμμή με τον κύριο όγκο τους. Και χρησιμοποιεί τις δικές του μεθόδους, με πιο διαδεδομένη την κατάληψη χώρων ή τον αποκλεισμό εισόδων. Επαναστατική γυμναστική συνδυαζόμενη ενίοτε με προπηλακισμούς.

Τι προσφέρει η εισβολή μιας ομάδας σε ένα γραφείο υπουργού; Δεν προσφέρει, αφαιρεί. Με ποια εξουσιοδότηση γίνεται; Με καμία. Απλώς αποδυναμώνει μια κινητοποίηση. Της αλλάζει χαρακτήρα και στόχο. Το ζητούμενο π.χ. σε μια απεργία δεν είναι να γίνει πολιτικός τζόγος. Είναι να λυθούν προβλήματα. Και επιπλέον, μια συνδικαλιστική δραστηριότητα έχει δύο προαπαιτούμενα: να την αποφασίσει νομιμοποιημένη συνδικαλιστική οργάνωση και με σαφή αιτήματα προς διεκδίκηση. Αλλιώς δεν μιλάμε για συνδικαλισμό. Μιλάμε για κομματικό ακτιβισμό.

Το φαινόμενο των «εργατικών» καταλήψεων τις τελευταίες ημέρες συνιστά δραστηριότητα εναντίον των εργαζομένων. Εμποδίζει να αναδειχθούν τα αιτήματά τους. Δεν τους επιτρέπει να αναζητήσουν όλοι μαζί με ποιον τρόπο και τι θα διεκδικήσουν, όπως έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν. Αλλο να αποφασίζει δημοκρατικά το συνδικάτο και άλλο να παίρνει τη θέση του αυθαίρετα μια κομματική ομάδα με ένα «χάπενινγκ». Είναι μια τακτική που δεν πρόκειται να αποδώσει γιατί είναι μειοψηφική. Οι παρακαταθήκες του συνδικαλιστικού κινήματος που επί δεκαετίες συνδέθηκε με την Αριστερά αλλοιώνονται με τις καταλήψεις του ΠΑΜΕ. Το ότι επικαλούνται «το δίκιο του εργάτη» δεν αλλάζει την εικόνα. Γιατί όπως έλεγε ο Αλμπέρ Καμύ: «Στην πολιτική είναι τα μέσα που αγιάζουν τον σκοπό και ποτέ ο σκοπός τα μέσα».