Ο λόγος του μας χόρτασε

Ρήτρες κοινωνικής ειρήνης και ευταξίας απαιτούν από τους Ελληνες οι διοργανωτές διεθνών συνεδρίων.

Απαιτούν δηλαδή κάτι σαν δεσμευτικές επιστολές ότι δεν θα γίνουν απεργίες, διαδηλώσεις και λοιπά «οχλοκρατικά», ειδάλλως θα στραφούν σε πιο ήσυχες χώρες. Αλλά θα το βλέπουν πια και αυτοί, ότι ακόμα κι αν βγάλουμε έξω από
 
τον ορίζοντά μας τη Βόρεια Αφρική και την Ασία, και πάλι οι ήσυχες χώρες λιγοστεύουν μήνα τον μήνα, αδιαφορώντας για τον συνεδριακό τουρισμό.

Τα προς σφαγήν τέσσερα γουρουνάκια (τα διαβόητα PIGS: Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία) τελικά δεν ήταν τέσσερα αλλά πέντε (συν η Ιταλία), πιθανόν έξι (συν η Γαλλία), ίσως εφτά (συν το Βέλγιο), ενδεχομένως οχτώ, εννιά, δέκα, ανάλογα με τις διαθέσεις των τριών μάγων της αξιολόγησης, που σε μια βδομάδα σε ρίχνουν από τον Ολυμπο στα Τάρταρα. Αυθαίρετα; Μα ναι. Αλλά ποιος έχασε τη δημοκρατία για να τη βρει η Φιτσμουντιπούρς.

Γνωστή η γκρίνια για τον απεργιακό πληθωρισμό. Γνωστό επίσης ότι τα τελευταία που δικαιούνται να οδύρονται για τις συνδικαλιστικές υπερβολές είναι τα κόμματα που ποντάρουν σε αυτές όταν αγραναπαύονται εκτός εξουσίας, για να τις αναθεματίσουν μόλις περάσει στα χέρια τους η κυβερνητική ευθύνη.

Το ότι όμως τα πράγματα δεν είναι μονοδιάστατα το έδειξαν ακόμα και οι δηλώσεις του επικεφαλής της ομάδας δράσης για την Ελλάδα. Δεν θα μπορούσε βέβαια να δικαιολογήσει τις κοινωνικές διαμαρτυρίες ο κ. Χορστ Ράιχενμπαχ, υποχρεώθηκε πάντως από τους ίδιους τους αριθμούς του να τις εξηγήσει, λέγοντας το εξής οδυνηρά απλό: Οι διαμαρτυρίες εκδηλώνονται επειδή η επιβάρυνση από τις «δομικές μεταρρυθμίσεις» είναι άνιση, με αποτέλεσμα το κατά ελληνική κεφαλή εισόδημα να μειωθεί τρεις φορές περισσότερο από το κατά ισπανική κεφαλή και δύο φορές από το κατά πορτογαλική και ιρλανδική.

Ακόμα και μέσα στην ομάδα των χοιριδίων δηλαδή υπάρχουν κραυγαλέες διακρίσεις: το ένα εξ αυτών, το ελληνικό, είχε την εκλεκτή τύχη να χρησιμοποιηθεί πρώτο σαν πειραματόζωο. Κι ας μην είναι ινδικό, όπως επιστημονικώς απαιτείται. Μάλλον τους χρωστάμε και τις ευχαριστίες μας λοιπόν, εκτός από τα δανεικά.
 
 Του Παντελη Mπουκαλα

Απο: kathimerini