Δεν χρειάζεται λοιπόν να εξηγήσω τι εννοώ λέγοντας «αυτοκρατορία των πάντων», μιας και η Ελλάδα με τον Μέγα Αλέξανδρο και το Βυζάντιο, έγινε και στην....
κυριολεξία μια αυτοκρατορία.
Αυτό όμως που χρειάζεται να αναφερθεί είναι κάτι που όλοι γνωρίζουμε γιατί όλοι μεταξύ μας το συζητάμε, αλλά πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε μήπως τελικά αλλάξει. Μιλάω για την απόλυτη κατάντια.
Για την κατάντια του πνευματικού και του πολιτικού κόσμου, που στην πιο κρίσιμη στιγμή της χώρας, είναι ανύπαρκτος.
Για την κατάντια των δημοσιογράφων και των δικαστών που αποδείχτηκαν ανεπαρκείς.
Για την κατάντια της τηλεόρασης, που βασιλεύουν τα τίποτα.
Όπου γυρίσει κανείς το κεφάλι του, πίσω από μια θέση κλειδί, πίσω από μια θέση εξουσίας, πίσω από μια κρίσιμη θέση θα δει ένα τίποτα.
Αυτή λοιπόν είναι η αυτοκρατορία των τίποτα.
Σε αυτά τα τίποτα έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας, τις ζωές μας, το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας και της χώρας μας.
Αυτά τα τίποτα είναι που πληρώνουμε πανάκριβα για να ισοπεδώνουν τις αξίες, τα δικαιώματα, το ήθος, ακόμα και την ιστορία της χώρας.
Όλα αυτά βέβαια δεν είναι τυχαία. Όποιος νομίζει ότι όλα αυτά δεν είναι ένα καλοστημένο σχέδιο, είναι τουλάχιστον γραφικός. Όποιος νομίζει ότι όλα αυτά είναι μια φυσική εξέλιξη των χαρακτηριστικών του έλληνα, είναι συνομωσιολόγος της φυσικής εξέλιξης.
Καλό είναι λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε την αξία όλων αυτών απέναντί μας, γιατί αργά ή γρήγορα, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, θα κληθούμε να τους αξιολογήσουμε εμπράκτως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου