Οι απολύσεις δεν σταματούν μετά τις ιδιωτικοποιήσεις, επειδή οι ξένοι...
οι νέοι ιδιοκτήτες της χώρας δηλαδή, απαιτούν οι επενδύσεις τους να αποφέρουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη – αλλά και οι αυτοκτονίες συνεχίζονται, ενώ η χώρα παραμένει στον ορό (δόση), χωρίς ποτέ να μπορέσει να ξεχρεωθεί, καταλήγοντας έρμαιο των τοκογλύφων-δανειστών της.
Αυτή είναι η ιστορία των πολιτικών, τις οποίες το ΔΝΤ αποκαλεί «προγράμματα ή μνημόνια σταθεροποίησης» – αντιμετωπίζοντας τις χώρες σαν να είναι πλοία, τα οποία «παραδέρνουν» στους ωκεανούς των αγορών.
Τελικά, σταθεροποιούνται, όμως η νέα ισορροπία του τρόμου επιτυγχάνεται με το ρίξιμο στη θάλασσα εκατομμυρίων ανθρώπων – απλών εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, ιδιωτικών υπαλλήλων, ιδιοκτητών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, φτωχών αγροτών και μαχητικών συνδικαλιστών.
Το βρώμικο μυστικό της σταθεροποίησης είναι το ότι, ένας μεγάλος αριθμός του πληθυσμού δεν ανεβαίνει ξανά στο πλοίο – ότι πολλοί άνθρωποι δηλαδή καταλήγουν να είναι οι απόκληροι της κοινωνίας, στους οποίους δεν ανήκει ούτε το παρελθόν, ούτε το μέλλον.
kostasxan
Απο:24gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου