ΛΑΡΚΟ: Δύο τα ''θερμά'' σενάρια

Μέχρι τέλους Αυγούστου ξεκαθαρίζει το τοπίο για τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης.

Από την Εφημ. ΣΕΝΤΡΑ 29/7/2013

Το βλέμμα στραμμένο προς την εθνική τράπεζα έχει πλέον το ΤΑΙΠΕΔ αλλά και η κυβέρνηση ελπίζοντας ότι αυτή τη φάση θα μπορούσε να διευκολύνει σε ορισμένες λύσεις για την ΛΑΡΚΟ.

Να θυμίσουμε ότι το προηγούμενο διάστημα η πιθανότητα...

διάσπασης της ΛΑΡΚΟ σε «καλή» και «κακή» ναυάγησε μετά το εξώδικο που έστειλε η διοίκηση της Εθνικής που είναι μέτοχος και ζητούσε να παγώσει κάθε τέτοια διαδικασία, καθώς είναι σε βάρος των συμφερόντων της τράπεζας. Μάλιστα να θυμίσουμε ότι είχαν κατατεθεί και ασφαλιστικά μέτρα τα οποία εκδικάζονται το αμέσως επόμενο διάστημα.

Τώρα σ' αυτή τη φάση έχοντας στα χέρια της η κυβέρνηση και σχετική επιστολή της Ε.Ε. όπου χαρακτηρίζει τα 135 εκατ. ως επιδότηση η οποία θα πρέπει να ανακτηθεί κάτω από προϋποθέσεις είναι αυτονόητο ότι αναζητά λύσεις και μάλιστα με ιδιαίτερα γρήγορους ρυθμούς.

Ολα συγκλίνουν στην κατεύθυνση ότι μέχρι το τέλος Αυγούστου θα έχει προσδιοριστεί με σαφήνεια το μοντέλο ιδιωτικοποίησης που θα ακολουθηθεί και μάλιστα αν δεν πειστεί η Εθνική τράπεζα   να διευκολύνει τότε απομένουν δύο σενάρια. 

Ή να προχωρήσει σε εκκαθάριση εν λειτουργία ή να βάλει λουκέτο. Η κυβέρνηση θεωρεί πως πρέπει να αποφύγει το λουκέτο συνολικά αφού κάτι τέτοιο θα είχε ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις και δεν θα βοηθούσε σε τίποτα στον δρόμο για νέες αποκρατικοποιήσεις.

Αν τώρα συνδυάσουμε όλο αυτό το σκηνικό και με την πιθανότητα να στηθούν κάλπες τον Οκτώβρη μετά τις Γερμανικές εκλογές και τη βούληση της κυβέρνησης να έχει στα χέρια της μια σημαντική αποκρατικοποίηση, ένα τέτοιο σενάριο σε κάθε περίπτωση ακυρώνει αρκετά από τα σχέδια τα οποία βάζουν πάνω στο τραπέζι στο Μέγαρο Μαξίμου.

Βασικό στοιχείο όλης αυτής της διαδικασίας είναι η εξασφάλιση της βιωσιμότητας της επιχείρησης καθώς μετά την επέμβαση της Κομισιόν για τις κρατικές ενισχύσεις ύψους 130 εκατομμυρίων ευρώ δημιουργείται ένα αρνητικό περιβάλλον και προσδιορίζει χαρακτηριστικά εντελώς  αρνητικά στην παραπέουσα βιομηχανία.

Στην κυβέρνηση και στο ΤΑΙΠΕΔ εκτιμούν ότι το μοναδικό σενάριο το οποίο θα μπορούσε λίγο-πολύ να έχει μια απόδοση είναι το σπάσιμο της εταιρείας σε «καλή» και «κακή». Θεωρούν λοιπόν ότι μόνο έτσι θα μπορούσαν να βρεθούν επενδυτές έχοντας

εξασφαλίσει τη λειτουργία του εργοστασίου της Λάρυμνας και τα μεταλλεία του Αί Γιάννη. Με βάση αυτό το σενάριο οι επενδυτές εκτός από το εργοστάσιο θα πρέπει να επενδύσουν περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ για τα περιβαλλοντικά θέματα τα οποία αντιμετωπίζονται και συγχρόνως εκτιμούν ότι σε ένα τέτοιο επίπεδο υπάρχουν ενδιαφέρομενοι που θα μπορούσαν να συνεχίσουν τη λειτουργία. Ωστόσο όλα τα υπόλοιπά μαζί με την ανάκτηση των κρατικών ενισχύσεων θα περάσουν στην «κακή» ΛΑΡΚΟ η οποία θα οδηγηθεί σε εκκαθάριση. Για να προχωρήσει

όμως κάτι τέτοιο χρειάζεται η συναίνεση της Εθνικής τράπεζας και της Δ.Ε.Η., συναίνεση που δεν είχαν δώσει την προηγούμενη περίοδο. Αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτό το σενάριο δεν το δέχονται με τίποτα οι εργαζόμενοι οι οποίοι θεωρούν ότι η βιομηχανία είναι συνολική και ότι τα μεταλλευτικά δικαιώματα αφορούν το σύνολο του ορυκτού πλούτου της χώρας.

Επειδή όμως στο ΤΑΙΠΕΔ εκτιμούν πως αν δεν ξεκαθαρίσει το θέμα με την Εθνική τράπεζα είναι δύσκολο να προχωρήσει ένα τέτοιο εγχείρημα εξετάζουν και το ενδεχόμενο εκκαθάρισης της επιχείρησης εν λειτουργία. Να θυμίσουμε ότι και στο παρελθόν είχε ξαναζήσει η ΛΑΡΚΟ παρόμοιες καταστάσεις όπου ορίστηκε εκκαθαριστής ο οποίος λειτουργούσε την επιχείρηση για μεγάλο διάστημα και στη συνέχεια προέκυψε το επόμενο εταιρικό σχήμα στο οποίο εντάχθηκαν εκτός το δημοσίου η Εθνική τράπεζα και η ΔΕΗ. Σε κάθε περίπτωση την εκκαθάριση εν λειπουργία την έχουν βιώσει στο παρελθόν οι εργαζόμενοι στη συγκεκριμένη επιχείρηση με πολλές αντιρρήσεις.

Από την άλλη πλευρά οι εργαζόμενοι μετά την συνάντηση

που είχαν όλα τα σωματεία προγραμματίζουν διεύρυνση των συναντήσεων αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα τόσο με

τα αρμόδια υπουργεία, όσο και το ΤΑΙΠΕΔ, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να πάρουν σαφείς απαντήσεις για τις εξελίξεις που

τρέχουν, θεωρούν ότι είναι ελάχιστος χρόνος μέχρι το τέλος Αυγούστου όπου έχει προσδιορίσει η κυβέρνηση να πάρει συγκεκριμένες απαντήσεις για την πορεία που θα ακολούθησα στο συγκεκριμένο θέμα Έτσι λοιπόν βρίσκονται συνδικαλιστές και εργαζόμενοι σε αναμμένα κάρβουνα χωρίς να αποκλείεται και η προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μπλοκ με την τοπική αυτοδιοίκηση και τους υπόλοιπους φορείς όπως τουλάχιστον είχε προσδιοριστεί στις τελευταίες

συναντήσεις που είχαν γίνει στην Αταλάντη.

Εκείνο που διαπιστώνουν όλες α πλευρές είναι ότι η επιχείρηση περνά την πιο δύσκολη περίοδο ενώ την ίδια στιγμή οι διεθνείς τιμές του νικελίου που είναι σε ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο έχουν δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα βιωσιμότητας και ταμειακής ρευστότητας στην ίδια την επιχείρηση.

Το τελευταίο διάστημα το νικέλιο παραμένει στα 14.000 δολάρια ο τόνος που είναι ελάχιστη τιμή μπροστά στο κόστος παραγωγής που έχει διαμορφωθει στην επιχείρηση και από την άλλη πλευρά η ΛΑΡΚΟ δεν μπορεί να εξασφαλίσει χρηματοδοτήσεις για τη συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας από το τραπεζικό σύστημα.

Έτσι την ώρα που οι ανταγωνιστές της συγκεντρώνουν βουνά από παραγόμενο προϊόν αυξάνοντας το stock και περιμένοντας καλύτερες μέρες σε ότι αφορά τις τιμές για να πουλήσουν στη διεθνή αγορά, στη ΛΑΡΚΟ δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια καθώς είναι υποχρεωμένοι να προχωρούν σε πωλήσεις ακόμη και με ζημιά για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στα ελάχιστα.

Την δια στιγμή όλα συγκλίνουν στην κατεύθυνση ότι η κυβέρνηση πιέζεται ιδιαίτερα από την Ε. Ε. για την τύχη της βιομηχανίας γεγονός που την αναγκάζει μέχρι τέλος Αυγούστου να έχει καθορίσει λύσεις και επιλογές για τα

επόμενα βήματα.

Έτσι λοιπόν η κατάσταση γίνεται περισσότερο κρίσιμη για την ίδια την επιχείρηση και τους εργαζόμενους καθώς για το τελευταίο διάστημα η επιχείρηση γράφει συνεχώς ζημιές λόγω της λειτουργίας της.

Αναδημοσίευση από την Εφημ. ΣΕΝΤΡΑ 29/7/2013