Σε λεπτή κόκκινη γραμμή "ακροβατεί" η ΛΑΡΚΟ

Tου Χάρη Φλουδόπουλου

 
Η καυτή πατάτα της ΛΑΡΚΟ εξετάστηκε χθες σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο ΥΠΟΙΚ υπό το Γ. Στουρνάρα με τη συμμετοχή του διευθύνοντος συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ Γ. Εμίρη, του υφυπουργού ΠΕΚΑ Μ. Παπαγεωργίου  και του συμβούλου της αποκρατικοποίησης (PWC). Σύμφωνα με πληροφορίες η κυβέρνηση κατέληξε σε ένα συγκεκριμένο πλάνο που θα παρουσιαστεί στην τρόικα την επόμενη εβδομάδα και το οποίο περιλαμβάνει τρία βασικά σημεία κλειδιά...

 

 

 

 

ένα είδος εκκαθάρισης εν λειτουργία του συνόλου της εταιρίας (εγκαταλείπεται οριστικά το σχέδιο δημιουργίας «καλής και κακής Λάρκο»), διασφάλιση των 1.200 εργαζόμενων της και πώληση μίας ενιαίας εταιρείας που θα περιλαμβάνει τόσο το εργοστάσιο της Λάρυμνας όσο και τα τέσσερα ορυχεία - μεταλλεία της εταιρείας.

Το σενάριο αυτό ωστόσο που προωθεί η κυβέρνηση έχει δύο προαπαιτούμενα που καθιστούν εκ προοιμίου τη λύση περίπλοκη: το πρώτο αφορά στην προώθηση ρύθμισης που θα επιλύει μια σειρά από νομικά ζητήματα που δεν προβλέπονται από το ισχύον πλαίσιο.

Το δεύτερο και πιο ακανθώδες αφορά στην έγκριση του σχεδίου από την Κομισιόν, η οποία θυμίζουμε ότι έχει εκκινήσει διαδικασία έρευνας για πιθανολογούμενες παράνομες κρατικές ενισχύσεις ύψους άνω των 130 εκατ. ευρώ. 

Πληροφορίες θέλουν να έχει βρεθεί συγκεκριμένη νομική φόρμουλα για την οποία και εκφράζεται η αισιοδοξία από κυβερνητικής πλευράς, ότι μπορεί να γίνει αποδεκτή από την τρόικα. Και σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί ότι αρμόδιες κυβερνητικές πηγές αποφεύγουν να κάνουν χρήση των όρων «εκκαθάριση» ή «πτώχευση», έστω και εάν τα σενάρια που παρουσιάστηκαν από το σύμβουλο περιλαμβάνουν το διορισμό εκκαθαριστή και την εφαρμογή συγκεκριμένου πλάνου εξυγίανσης της εταιρείας.

Στην απευκταία περίπτωση πάντως που η Κομισιόν απορρίψει την ελληνική πρόταση, τότε ανοίγει ο δρόμος για την ακόμη πιο «δύσκολη» λύση του «τεμαχισμού» της εταιρείας ώστε να πουληθούν χωριστά τα πάγια της (εργοστάσιο, γραφεία, ορυχεία). Η συγκεκριμένη λύση ήταν μία από τις εναλλακτικές που φέρεται να έχει προτείνει από την πλευρά της η Κομισιόν δια του αρμόδιου επιτρόπου ανταγωνισμού Χ. Αλμούνια.

Απέναντι σε αυτή την προοπτική η ελληνική πλευρά πάντως έχει ένα ισχυρό επιχείρημα: το όποιο προκαταρκτικό ενδιαφέρον έχει εκδηλωθεί για την εταιρεία, αφορά στο σύνολο των παγίων της, αφού από μόνα τους τα ορυχεία ή το εργοστάσιο δεν μπορούν να είναι αξιοποιήσιμα. Δηλαδή εάν η εταιρεία τεμαχιστεί εκτιμάται βάσιμα ότι το επενδυτικό ενδιαφέρον θα είναι εξαιρετικά περιορισμένο, αν όχι ανύπαρκτο.

Σημειώνεται ότι η Κομισιόν φέρεται να έχει διαμηνύσει ότι αποδέχεται την προοπτική πώλησης της ενιαίας εταιρείας μόνο εφόσον επιστραφούν τα ποσά που θεωρούνται ως κρατικές ενισχύσεις. Ωστόσο σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η διαδικασία που έχει ξεκινήσει βρίσκεται στο στάδιο της έρευνας και ακόμη δεν υπάρχει καταδικαστική απόφαση ή συγκεκριμένο πρόστιμο.

Η πίεση πάντως προς την ελληνική πλευρά είναι μεγάλη, με δεδομένο ότι η παρουσίαση ενός αποδεκτού πλάνου εξυγίανσης για τη Λάρκο μέχρι τις 31 Αυγούστου αποτελεί προαπαιτούμενο σύμφωνα με το μνημόνιο, ενόψει και της αξιολόγησης του Σεπτεμβρίου.

Ιστορική βιομηχανία

Η Λάρκο είναι μια από τις πιο ιστορικές ελληνικές βιομηχανίες και συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων παραγωγών σιδηρονικελίου στον κόσμο. Είναι η μοναδική εταιρεία στην Ευρώπη που χρησιμοποιεί ίδια μεταλλεύματα για την παραγωγή νικελίου και εξάγει το σύνολο της παραγωγής της σε μεγάλες βιομηχανίες όπως η Thyssen-Krupp, Outokumpu, Acerinox, British Steel κ.ά. απασχολώντας περί τους 1.200 μόνιμους εργαζόμενους άμεσα και πάνω από 4.000 έμμεσα. Η τελευταία απόπειρα αποκρατικοποίησης ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2009 και στην τότε πρόσκληση ενδιαφέροντος είχαν ανταποκριθεί εννέα επενδυτές.  Τότε αλλά και τώρα η διαδικασία αποκρατικοποίησης κουβαλάει μια σειρά από χρονίζοντα προβλήματα (χρέη παλιάς Λάρκο, θέμα κρατικών ενισχύσεων) αλλά  και νέα ζητήματα(υψηλό ενεργειακό κόστος, ανοιχτά περιβαλλοντικά θέματα) που καθιστούν το εγχείρημα εξαιρετικά περίπλοκο.