Ψαρεύοντας στα θολά για ψήφους...

Πες μου τις θέσεις σου να σε ψηφίσω. Μη μου τα λες, όμως, έτσι το πρωί και αλλιώτικα το απόγευμα, για να τσιμπήσεις το ψηφαλάκι μου, διότι τότε ή δεν με αντιμετωπίζεις σοβαρά, είτε υποτιμάς τη νοημοσύνη μου...

Τα πισωγυρίσματα, δηλαδή η αλλαγή θέσεων υπό το φως πιέσεων ή συγκυριών, μπορούμε να υποθέσουμε ότι εντάσσονται στην περίφημη «τέχνη του εφικτού», η οποία φέρεται ως... η πεμπτουσία της πολιτικής.

Κομμάτι της δουλειάς των πολιτικών, εξάλλου, είναι και η αλίευση ψήφων, ώστε να μπορέσουν να κάνουν αυτό που υποτίθεται ότι θέλουν να κάνουν.

Η συνεχής εναλλαγή θέσεων όμως, ή ακόμη χειρότερα η υιοθέτηση της άποψης ότι οι θέσεις ενός κόμματος δεν πρέπει να είναι και πάρα πολύ ξεκάθαρες ώστε να καρπωθεί ένα κατά το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι της εκλογικής πίτας, αφενός ευτελίζει την έννοια της πολιτικής και αφετέρου υποτιμά τη νοημοσύνη του εκλογικού σώματος.

Εάν απόψεις που τρέφει ο βετεράνος πολιτικός και ήρωας της Εθνικής Αντίστασης Μανώλης Γλέζος δεν συμπεριλαμβάνονται στο επίσημο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, τότε η διατύπωσή τους από τον επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του κόμματος αυτού προκαλεί, αν μη τι άλλο, σύγχυση στους εκλογείς.

Αντίστοιχα, το εκλογικό σώμα ποιον ακριβώς καλείται να πιστέψει επί του ζητήματος της επαναφοράς των μισθών και των συντάξεων στα προηγούμενα επίπεδά του; Τον κ. Σταθάκη ή τον κ. Στρατούλη;

Από τη μια ο κ. Γ. Σταθάκης χαρακτηρίζει αδύνατη την επιστροφή των μισθών στα προηγούμενα επίπεδα, λέγοντας ότι «η επαναφορά του κατώτατου μισθού θα γίνει άμεσα και αφορά μόνο όσους προσελήφθησαν στον ιδιωτικό τομέα το διάστημα μέσα στην κρίση, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, και όχι το σύνολο των εργαζομένων» και από την άλλη, ο φίλτατος κ. Δ. Στρατούλης δηλώνει ότι πρέπει να επανέλθει για όλους ο κατώτατος μισθός για να ξαναπάρει μπροστά η οικονομία και για να έχουν αγοραστική δύναμη οι εργαζόμενοι.

Εμείς τι πρέπει να πιστέψουμε; Ότι «λεφτά υπάρχουν»;

Διότι προφανώς γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν, όπως το γνωρίζει και ο κ. Γλέζος μιλώντας για «αναγκαστικό δάνειο», τη μια για καταθέσεις, την άλλη για εισοδήματα ή από όπου αλλού κριθεί σκόπιμο…

Όσο, δε, για το Ποτάμι, εκεί η υπόθεση «θολά νερά» έχει αναχθεί σε τέχνη…

Ακούμε και τους μεν, ακούμε και τους δε, και δεν δεσμευόμαστε, αλλά είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε με τους πάντες για να εγγυηθούμε τη σταθερότητα…

Βέβαια, και η κυβερνητική πλευρά δεν πάει πίσω…

Μετά τις παλινωδίες και τα πισωγυρίσματα με τις ρυθμίσεις για τις λαϊκές αγορές, το γάλα, το 25ευρω για τα νοσοκομεία και τόσα άλλα που εισήχθησαν σε νομοσχέδια από τη μια πόρτα και… εξήχθησαν από την άλλη, ήρθε και το κερασάκι του ΠΑΣΟΚ, με το εκβιαστικό δίλημμα περί ψήφου στην Ελιά, χάριν της κυβερνητικής σταθερότητας…

Νισάφι, κύριοι! Ο τόπος χάνεται και η προεκλογική αντιπαράθεση εξαντλείται σε επίπλαστα ζητήματα που ελάχιστους ενδιαφέρουν.

Πιστεύει κανείς ότι μπορεί και δύναται η αξιωματική αντιπολίτευση να επαναφέρει μισθούς και συντάξεις εν μια νυκτί στα προ κρίσης επίπεδά τους ή ότι είναι δυνατόν να είσαι και με τον Αστυφύλαξ αλλά και με τον Χωροφύλαξ, όπως προσπαθεί ο φίλτατος Στ.Θεοδωράκης;

Αν υπάρχει ένα πράγμα που χρειάζεται σήμερα η κοινωνία μας αυτό είναι λύσεις.

Λύσεις στα πραγματικά προβλήματα του τόπου και της καθημερινότητας των πολιτών, αλλά και κρυστάλλινες απόψεις, πλήρως δικαιολογημένες και διατυπωμένες κατά τρόπο αναλυτικό, σαφή και σταθερό, ώστε να είναι σε θέση να πείσουν για την ορθότητά τους.

Διότι διαφορετικά πάμε πάλι στο «λεφτά υπάρχουν» και ξέρουμε καλά πού μας οδήγησε αυτό…

Toυ κ.Ν.Γ.Δρόσου