Θυμήθηκα την ταινία ακούγοντας στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να πλέκουν το εγκώμιο του Προέδρου Ομπάμα για την υπέρβαση της οικονομικής κρίσης .
Ως γνωστόν ο Αμερικανός Πρόεδρος έριξε τα τελευταία χρόνια στην αγορά των ΗΠΑ εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ βάζοντας σε κίνηση τον παραγωγικό τροχό της αμερικανικής οικονομίας με αποτέλεσμα ενώ η Ευρώπη να παραμένει στην ύφεση , η Αμερική από την οποία ξεκίνησε η κρίση, να ανακάμπτει γοργά.
Ωστόσο άλλο Ελλάδα κι άλλο ΗΠΑ. Σε μια χώρα που παράγει τα πάντα από καλαμπόκι και κοτόπουλα έως αυτοκίνητα και διηπειρωτικούς πυραύλους η τεχνητή αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών οδηγεί σε αυξημένη ζήτηση εγχώριων προϊόντων και στην ανάπτυξη.
Στην Ελλάδα , όμως , που η οικονομία δεν παράγει σχεδόν τίποτα θα έχει διαφορετικό αποτέλεσμα. Τα φτηνά δανεικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραδείγματος χάριν δεν ενίσχυσαν την εγχώρια επιχειρηματικότητα, ούτε δημιούργησαν μεγαλύτερη παραγωγική πίτα .
Αντίθετα οδήγησαν στην αύξηση των εισαγωγών ξένων προϊόντων και στην συρρίκνωση της μη ανταγωνιστικής εγχώριας παραγωγής - εκτός από τομείς όπου καταναλωτής ήταν το κράτος. Αυτή η συρρίκνωση της πραγματικής οικονομίας σε συνδυασμό με τις άκρατες κυβερνητικές παροχές οδήγησαν σε υπέρογκη αύξηση προσλήψεων και κρατικών δαπανών και τελικά στην χρεοκοπία.
Κόντρα στην αμερικανική συνταγή του νομπελίστα κ. Κρούγκμαν, η γερμανική πλευρά προσπαθεί να επιβάλλει την δική της άποψη .
Σύμφωνα με αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει σταθερή ανάπτυξη αν οι επιχειρήσεις δεν γίνουν πραγματικά ανταγωνιστικές - να έχουν χαμηλότερο κόστος παραγωγής και υψηλή ποιότητα προϊόντων - ώστε να μπορούν να κατακτήσουν διεθνείς αγορές.
Η «Ατζέντα 2010» – το πακέτο μεταρρυθμίσεων του Σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ που απορρύθμισε πλήρως τις εργασιακές σχέσεις στη Γερμανία – εφαρμόστηκε και από την συντηρητική Μέρκελ. Το γερμανικό «θαύμα» το οποίο μείωσε την ανεργία και το κόστος παραγωγής και βοήθησε την ανάπτυξη συνίστατο, μεταξύ άλλων, σε ωρομίσθιο δυο ευρώ και σε αύξηση του ποσοστού των φτωχών εργαζομένων -μία στις πέντε θέσεις απασχόλησης αμειβόταν με 500 ευρώ.
Τώρα η κυρία Μέρκελ σε συνεργασία με τους Σοσιαλδημοκράτες επιχειρεί να αλλάξει το μοντέλο με την υιοθέτηση ενός κατώτατου μισθού για όλη τη χώρα- επιμένοντας όμως ότι τη μέθοδο φτηνής εργασίας θα πρέπει να την ακολουθήσει και η υπόλοιπη Ευρώπη αν θέλει αν βγει από το τέλμα και να ανταγωνιστεί την Κίνα και την Ινδία.
Εξάλλου σε σκληρούς αντιεργατικούς νόμους βασίζεται και το αμερικανικό μοντέλο. Για να γυρίσουμε στο παράδειγμα του Τζώρζτ Κλούνεϊ- οι εταιρείες στις ΗΠΑ μπορούν να μειώσουν όσο θέλουν το προσωπικό τους χωρίς καμία προειδοποίηση , με μικρή αποζημίωση και διαδικασίες εξπρές .Έτσι αντιδρούν ακαριαία στα σκαμπανεβάσματα της αγοράς σε περιόδους ύφεσης ενώ μπορούν να προσλάβουν τάχιστα εργαζομένους μόλις υπάρχουν προσδοκίες ανάπτυξης χωρίς να αισθάνονται ότι οι προσλήψεις αυτές τους δεσμεύουν για χρόνια.
Μπορεί η Ευρώπη να προσαρμοσθεί στα νέα αυτά δεδομένα; Ο αριστερός κ. Ρέντσι ακολουθώντας τις οδηγίες της κυρίας Μέρκελ μόλις πέρασε νομοθεσία που απελευθερώνει τις απολύσεις σε επιχειρήσεις με περισσότερους από 15 εργαζομένους. Στην Ελλάδα , ωστόσο, τα κόμματα αρνούνται την αλλαγή της εργατικής νομοθεσίας και την υιοθέτηση των ομαδικών απολύσεων. Επί της ουσίας ,όμως, η πραγματικότητα έχει επιβάλλει τους δικούς της νόμους: εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν κλείσει αφήνοντας όλο το προσωπικό τους χωρίς δουλειά ενώ η οργανωμένη υποτίθεται αγορά εργασίας έχει μεταμορφωθεί σε ζούγκλα.
Δυστυχώς η χώρα πρέπει να δει με μεγαλύτερη σοβαρότητα το μέλλον της. Χωρίς προσέλκυση επενδύσεων , χωρίς ενθάρρυνση των ιδιωτικών επιχειρήσεων και χωρίς ανταγωνιστικό κόστος παραγωγής η χώρα θα αργήσει πολύ να βγει σε δυναμική αναπτυξιακή πορεία. Πόσο μάλλον όταν μεγάλο μέρος των εσόδων της κυβέρνησης πρέπει να διατίθεται για την αποπληρωμή των τεράστιων δανειακών υποχρεώσεων .
Οι πολιτικοί μας πρέπει να πουν την αλήθεια στους πολίτες. Ότι χρειάζεται σκληρή δουλειά ακόμη για να μπορέσει η χώρα να σταθεί στα πόδια της.
Και να σταματήσουν, μερικοί-μερικοί, να κοροϊδεύουν τον κόσμο ότι εάν κυβερνήσουν θα χτυπούν νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν ή ότι θα μοιράσουν παροχές δισεκατομμυρίων ευρώ από λεφτά που δεν υπάρχουν.
Παπαδόπουλος Νότης
Απο: Το ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου