Δε θέλει μόνο αρετή και τόλμη η ελευθερία...

 

 

Δεν πιστεύω να περίμενε κανείς σοβαρός άνθρωπος να βγάλει κανένα συμπέρασμα από την έκθεση ιδεών, που πριν λίγες ώρες πέρασε στην πολιτική μας ιστορία ως e-mail Βαρουφάκη. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι προθέσεις της κυβέρνησης, εφόσον είναι αγαθές, είναι κάτι που μένει να αποδειχθεί μέσα στις επόμενες δεκαέξι εβδομάδες κι όχι στις επόμενες λίγες ώρες –κι αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό, ανεξάρτητα από την αποτελεσματικότητα του πολιτικού μασάζ που επιχειρούν οι λογής-λογής πρόθυμοι θεράποντες της κυβέρνησης από τη μια ή την αυστηρότητα που επιδεικνύουν οι αξιοσέβαστοι κήνσορές της από την άλλη. 

Επομένως, αν η κυβέρνηση έχει, όντως, έντιμες προθέσεις και σκοπό να προχωρήσει στις ούτως ή άλλως αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που ανέκαθεν εξαγγέλλονται και ποτέ δεν δρομολογούνται, οφείλει σε πρώτη φάση και κατά απόλυτη προτεραιότητα, να ελέγξει το πόθεν έσχες όλων των μανδαρίνων που παρεπιδημούν εντός, εκτός και επί τα αυτά των υπουργείων, των δημόσιων οργανισμών και του κρατικού μηχανισμού, εν γένει, οι οποίοι τις επόμενες κρίσιμες μέρες και εβδομάδες θα βάζουν προσκόμματα και τρικλοποδιές στο κυβερνητικό έργο.

Καιρός να ελεγχθούν με κατεπείγουσες διαδικασίες οι ύποπτοι και να καρατομηθούν συννόμως οι ένοχοι αρεστοί, για ν' ανοίξει ο δρόμος για τους άριστους που με προσμονή περιμένουν να κληθούν για να βάλουν πλάτη στη διακηρυγμένη προσπάθεια της εθνικής ανασυγκρότησης... 

Ισοδύναμα μέτρα με δημοσιονομικό όφελος θα είναι τέτοιες τολμηρές πράξεις, εφόσον ελεγχθούν, κριθούν, απολυθούν και αποστερηθούν από τον παράνομα αποκτημένο πλούτο τους όλοι οι μυστικοσύμβουλοι και οι επίορκοι πορτιέρηδες και εραστές του "γρηγορόσημου", που ανέκαθεν λυμαίνονται καταχρηστικά την τυπικά ή άτυπα εκχωρημένη εξουσία. 

Το κυριότερο, πέρα από τις μεμψιμοιρίες, τις γκρίνιες και την αφελή προσήλωση στο αριστερόμετρο, ας μην ξεχνάμε ότι η εθνική ανεξαρτησία, δεν περνάει μόνο μέσα από την επιτακτική ανάγκη της αποκατάστασης της συνταγματικής νομιμότητας ή την πολυαναμενόμενη απόδοση της στοιχειώδους δικαιοσύνης που τόσο έχει στερηθεί ετούτος ο τόπος, αλλά, πρωτίστως, από την ενίσχυση του ελλειμματικού, προς το παρόν, σχεδιασμού και της απρόσκοπτης υλοποίησης της παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Που είναι το σχέδιο Β απέναντι στα γερμανικά πάντσερ, ρωτάνε οι επαναστάτες των κοινωνικών δικτύων και οι ρέμπελοι του καναπέ, που επιμένουν με απίστευτη αφέλεια, αγνοώντας πεισματικά την κοινωνική πραγματικότητα, να ονειρεύονται ένα νέο Κούγκι, ένα νέο Αρκάδι και γενικότερα οτιδήποτε νέο, αρκεί να είναι επαρκώς αιματηρό, αρκούντως ηρωικό, αφελώς ρηξικέλευθο, και δεόντως αποτελεσματικό, ώστε να μας οδηγήσει εκτός ευρωπαϊκού νυμφώνος.

Καταφανώς, όμως, δεν υπάρχει σχέδιο Β∙ καταφανέστερα, δεν συμφέρει κανέναν η «ηρωική» έξοδος.

Εμάς δεν μας συμφέρει η σύγκρουση, γιατί έχομε μείνει ξυπόλυτοι στα αγκάθια μετά από πολλά χρόνια ενδοτισμού, κατασπατάλησης και καταλήστευσης των δημόσιων πόρων, μαζί και της καταρράκωσης της παραγωγικής βάσης της χώρας

Τους εταίρους (sic) δεν τους συμφέρει η σύγκρουση,  γιατί οι υαινίδες περιμένουν τα στήσουν ένα απίστευτο πάρτι γύρω από τη φερεγγυότητα και την ευστάθεια του ευρωπαϊκού νομίσματος, στην περίπτωση της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. 

Καλώς ή κακώς, ο συλλογικός μας ραγιαδισμός, έθεσε τα όρια και τους διαπραγματευτικούς βαθμούς ελευθερίας της κυβέρνησης. Ως εκ τούτου κι επειδή ακριβώς δεν υπάρχει σχέδιο Β που να μπορεί να εφαρμοστεί αύριο ή μεθαύριο, ας αφήσομε κατά μέρος τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και την επαναστατική γυμναστική, κατανοώντας ότι η εθνική μας ανεξαρτησία περνάει μέσα από την, με βήμα σημειωτόν, αποκατάσταση της νομιμότητας, την πάταξη της μεγάλης διαφθοράς και την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Οι δηλώσεις των διαφόρων μελών της ελληνικής κυβέρνησης θέλομε όλοι να ελπίζομε πως υποδηλώνουν, ότι αυτές οι αδήριτες ανάγκες είναι απολύτως κατανοητές κι εμπεδωμένες στο κυβερνητικό επιτελείο.

Όσο λοιπόν θα γίνονται οι συναντήσεις και οι συζητήσεις στα ευρωπαϊκά σαλόνια και οι μάχες στα διεθνή μαρμαρένια αλώνια, εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να σηκώσομε τα μανίκια και να πιάσουμε δουλειά, δουλειά, δουλειά…  Δε θέλει μόνο αρετή και τόλμη η ελευθερία. Θέλει και ιδρώτα...

Καιρός είναι να συνέλθομε από την εθνική μας ονείρωξη που έχει κρατήσει τουλάχιστον δύο δεκαετίας και, τώρα που το πάρτι έχει οριστικά τελειώσει, ας μάθομε σιγά-σιγά και να ψαρεύομε.  

Η σύνθεση είναι από την ΟΚΤΑΝΑ

 

 

Alexandros Raskolnick