Του Γιώργου Κράλογλου
Η Ελλάδα, είπε ο Τσίπρας, θα εκπλήξει την παγκόσμια οικονομία το 2016. Το ψιθύρισε στους συνομιλητές του στο Νταβός. Το δήλωσε ξεκάθαρα στο Bloomberg. Τι εννοούσε; Ούτε ραγδαία ανάπτυξη το 2016 (αφού ξεκινάμε με ύφεση), ούτε ορδές επενδυτών στην ελληνική μιζέρια. Ο Τσίπρας ανεβάζει τον πήχη στην αποκρατικοποίηση μέχρι εκεί που κανείς δεν φαντάζεται σήμερα. Αυτές είναι οι προθέσεις του. Αυτό θεωρεί ως "δρόμο μεταξιού" για την Ελλάδα και πορεία για ανάπτυξη. Τους (έστω και χαμηλούς) τζίρους των ιδιωτικοποιήσεων που, όμως, θα καλλιεργηθούν ως ελπίδες για κέρδη και πόρους σε ισοδύναμα.
Τις επενδύσεις που θα εξασφαλίσει με τις αποκρατικοποιήσεις, εννοεί ως μεταβολή της πορείας της οικονομίας από το 2016. Το πήγαινε-έλα των αγοραστών του ελληνικού κράτους, εννοεί ως προσέλκυση επενδυτών.
Το αγοραστικό και επενδυτικό ενδιαφέρον, εντός του 2016, με προσμονές για θεαματικές μεταβολές στις υποδομές, τις μεταφορές, την ενέργεια και την συρρίκνωση (εκσυγχρονισμό θα το πει) του Δημοσίου.
Η στήλη το έχει σημειώσει και πριν τις κυβερνήσεις του Τσίπρα και μετά την συγκρότηση τους.
Το κράτος θα πουληθεί από τους αριστερούς. Θα πουληθεί σε τέτοια έκταση που η Θάτσερ θα αποδειχθεί πωλήτρια λαϊκών αγορών μπροστά στον Τσίπρα.
Από εδώ και στο εξής (όπως μαθαίνει η στήλη) ζητούμενο είναι μόνο σε πόση έκταση θα πωληθεί το κράτος και με ποια ταχύτητα, ώστε οι ιδιωτικοποιήσεις να επηρεάσουν το περιβάλλον της οικονομία μέσα στο 2016.
Γιατί ο Τσίπρας επιδιώκει να προκαλέσει νέες ελπίδες, όνειρα και προσδοκίες και να ανταλλάξει τις αποκρατικοποιήσεις, "εξαγοράζοντας" με χρόνο στην εξουσία.
Με τον τρόπο αυτό (προφανώς εκτιμά) θα περιορίσει και το εύρος προσμονών για την οικονομία από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, λειτουργώντας ανατρεπτικά και στην πορεία ανόδου της Ν.Δ.
Δηλαδή, τι τον θέλουμε τον Μητσοτάκη όταν ο Τσίπρας πουλάει ό,τι θέλει, όπως το θέλει, όσο το θέλει και βάζει τους εργατοπατέρες και όλους τους ελεγχόμενους από την αριστερά στο εργατικό κίνημα να κλείνουν τους δρόμους για 1-2 ώρες μαζί με τους κομισάριους που τραβάνε τα μαλλιά τους... ότι δεν το πήρανε χαμπάρι.
Ας έλθουμε τώρα στους σχεδιασμούς εκποίησης του κράτους. Το ΤΑΙΠΕΔ και το πρόγραμμά του θα αποδειχθεί η "αριστερή πλατφόρμα Τσίπρα" πάνω στην οποία θα οικοδομήσει το δικό του "φιλελεύθερο" όραμα πασπαλισμένο βεβαίως με αριστερή αρλούμπα.
Η περίπτωση της πώλησης του ΟΛΠ στους Κινέζους με το θέατρο ότι ο Δρίτσας τα έμαθε από τις εφημερίδες είναι η βελτιωμένη έκδοση ιδιωτικοποιήσεων των αεροδρομίων και του Σπίρτζη να υπογράφει και να οδύρεται...
Βεβαίως ο Τσίπρας είναι ο πάντα γνωστός Τσίπρας. Και όπως οι δανειστές είναι κουμπωμένοι μαζί του (έστω και αν δείχνουν ότι τον καλοδέχονται στις διεθνείς συναντήσεις) έτσι είναι και οι Όμιλοι που έχουν ενδιαφέροντα και σχέδια και τις προσφερόμενες εκποιήσεις του ελληνικού κράτους.
Ωστόσο η γενική εντύπωση (ειδικότερα στους Κινέζους, τους Αμερικανούς, τους Γάλλους και τους Ισραηλίτες που άμεσα ή έμμεσα θέλουν να εμπλακούν σε αυτό το σκέλος των αποκρατικοποιήσεων) είναι πως οι ιδιωτικοποιήσεις στις υποδομές ήταν μόνο το πρώτο μεγάλο βήμα.
Πιστεύουν συγκεκριμένα ότι τα Αεροδρόμια, ο ΟΛΠ, τα λιμάνια που θα ακολουθήσουν, οι παραλίες και οι μαρίνες είναι μέρος από το βήμα αυτό και ότι θα υπάρξει συνέχεια.
Ως επόμενη φάση θεωρούν το Εμπορευματικό Κέντρο στο Θριάσιο και την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας για τα οποία η έντονα ενδιαφερόμενη Cosco είναι με τους φακέλους και τα ποσά στο χέρι.
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και οι προβληματισμοί για τις κάθε μορφής συγκοινωνίες, σε συνδυασμό με μεταρρυθμίσεις στην γνωστή, συντεχνιακή και κλειστή σημερινή, πολιτική μεταφορών και μεταφορικών μέσων, (από τα φορτηγά μέχρι τα βυτιοφόρα) είναι το μεσαίο, μεγάλο βήμα, που θα διαδεχθεί τις αποκρατικοποιήσεις στις υποδομές.
Εκεί όμως που κανείς δεν πιστεύει (ακόμη) σε ανατροπές είναι οι τομείς ενέργειας (ΔΕΗ-ΔΕΠΑ) το υπέδαφος (με αρχή στις έρευνες για υδρογονάνθρακες) και τα υπόλοιπα της κρατικής παρουσίας στην μεταλλουργία (η ΛΑΡΚΟ πρώτη, μόλις βρεθεί πρόταση της προκοπής) στην βιομηχανία ζάχαρης και ότι έχει απομείνει στον τομέα κατασκευών, συναρμολόγησης και προϊόντων αμύνης.
Τις αποκρατικοποιήσεις στην ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΛΑΡΚΟ, Ζάχαρη και των λοιπών συγγενών... εγγυάται (κατά την προσωπική μου άποψη) και η παραμονή του Πάνου Σκουρλέτη στο υπουργείο Ενέργειας. Άλλωστε και ο Δρίτσας και ο Σπίρτζης ήταν αντίθετοι στις δικές τους ιδιωτικοποιήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου