Πέρα από τα όρια επιβίωσης
του Άγη Βερούτη
"Μυρίζει" δραχμή.
Αφού προηγηθεί η στάση πληρωμών όλων προς όλους.
Αφού προηγηθεί η στάση πληρωμών όλων προς όλους.
Με 80% φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρηματιών, ουσιαστικά κλείνει ο κύκλος της αυτοαπασχόλησης και της δραστηριότητας σε ελεύθερο επάγγελμα για τους Έλληνες Μικρομεσαίους.
Η Ελλάδα έχει το προνόμιο να συγκαταλέγεται στις χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά...
αυτοαπασχόλησης παγκοσμίως, με περισσότερους από 33% των εργαζομένων της να ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, όταν στις ΗΠΑ αυτό είναι κάτω από 10%.
Το 97% των ελληνικών επιχειρήσεων είναι μικρές. Όχι μικρομεσαίες (με προσωπικό ως 250 άτομα) αλλά μικρές, με προσωπικό ως 49 άτομα, και η συντριπτική πλειοψηφία αυτών έχει λιγότερους από 10 υπαλλήλους.
Θα πουν κάποιοι ότι δεν είναι υπόχρεος ο μικρομεσαίος για 80% του εισοδήματός του σε φόρους και εισφορές, αλλά για 55% διότι η προκαταβολή θα αφαιρεθεί τον επόμενο χρόνο.
Φυσικά αυτοί που το λένε αυτό δεν έχουν σκεφτεί πως ούτε σπιτονοικοκύρης θα δεχθεί να πληρωθεί το ενοίκιο ένα χρόνο μετά επειδή πρέπει να πληρώσεις προκαταβολή, ούτε η ΔΕΗ, ούτε η υπηρεσίες τηλεφωνίας, ούτε το βενζινάδικο, και κυρίως ούτε το σουπερμάρκετ!
Άλλοι θα πουν πως οι μικρομεσαίοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν σε μέγεθος 24%-26% της οικονομίας, με βάση τα ποσοστά που είχαν υπολογίσει (αυθαίρετα πρέπει να πω) σε μελέτες του 2009 όταν η οικονομία ακόμη λειτουργούσε.
Φυσικά, μετά από 11 μήνες με capital controls από τον Ιούνιο του 2015, αυτό είναι γελοίο ως επιχείρημα, καθότι το ποσοστό που μπορεί να φοροδιαφύγει κάποιος μικρός προκειμένου να επιζήσει, ελαττώνεται κάθετα μέρα με την ημέρα.
Οι ανεπτυγμένες ελεύθερες οικονομίες με φοροδιαφυγή κοντά στο 20%, όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ, προφανώς βρίσκονται ήδη πολύ παραπάνω από την Ελλάδα πλέον.
Ο Έλληνας μικρομεσαίος ελεύθερος επαγγελματίας και μικροεπιχειρηματίας έχει στριμωχτεί σαν γάτα στην γωνία χωρίς διέξοδο διαφυγής, και τον χτυπάει το παρακράτος και οι κρατιστές με λοστούς την υπερφορολόγηση, τα capital controls, τα τεκμήρια, τους έμμεσους φόρους που είναι οι υψηλότεροι στην Ευρώπη, με την ακριβότερη βενζίνη και πετρέλαιο συγκριτικά με το μέσο εισόδημα, με απαγόρευση κίνησης κεφαλαίων, με τους υψηλότερους τόκους επιχειρηματικών δανείων στην ευρωπαϊκή ένωση, με δεσμεύσεις λογαριασμών για οφειλές φαντασιακών φόρων επιτηδεύματος και όλων των άλλων, μέχρι να πετύχουν να τον σκοτώσουν.
Η μόνη διαφυγή πλέον είναι η μετακόμιση των μικρομεσαίων εταιριών σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής ένωσης.
Σε αντιστοιχία με τον Ιούλιο του 2015, τον Μάρτιο του 2016 και πριν από την ψήφιση των μέτρων που αποτελειώνουν την αυτοαπασχόληση στην Ελλάδα, σχεδόν διπλάσιες εταιρίες (39% από 23%) εξετάζουν την μετανάστευση τουλάχιστον της φορολογικής έδρας τους στο εξωτερικό, ενώ μόνο το 19% των εταιριών υψηλής τεχνολογίας σκέφτεται να παραμείνει στην Ελλάδα. Ακόμα και από εκείνες που είναι αναγκασμένες να μείνουν, όπως της Αγροτικής Παραγωγής, το 20% εξετάζει την μετανάστευση.
Οι πρώτες 3 αιτίες για να μεταναστεύσει μια εταιρία είναι:
α) H Μεταβλητότητα του Φορολογικού Περιβάλλοντος με 60% των απαντήσεων.
β) η Πρόσβαση σε Χρηματοδότηση με 55%.
γ) Tο Ύψος της φορολόγησης με 51%.
α) H Μεταβλητότητα του Φορολογικού Περιβάλλοντος με 60% των απαντήσεων.
β) η Πρόσβαση σε Χρηματοδότηση με 55%.
γ) Tο Ύψος της φορολόγησης με 51%.
Το χειρότερο όλων είναι ότι το 80% όσων Ελλήνων θα ξεκινούσαν καριέρα ή μια μικρή επιχείρηση τώρα, θα το έκαναν με προτεραιότητα το εξωτερικό και όχι την Ελλάδα. Περισότεροι από τους μισούς Έλληνες (56%) περιμένουν επιδείνωση των συνθηκών της οικονομίας άμεσα, με προοπτική βελτίωσης μετά από 5 ή περισσότερα χρόνια.
Η τοξικότητα του επιχειρηματικού και οικονομικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα ξεπερνάει κάθε άλλη χώρα της Ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και γενικότερα των ελευθέρων οικονομιών της Δύσης, καθώς και στην κλίμακα Οικονομικής Ελευθερίας του Heritage Foundation για αυτήν, βρισκόμαστε την 138η θέση από τις 166 οικονομίες παγκοσμίως, κάτω από το Μπαγκλαντές και ισόβαθμα με την Μοζαμβίκη, παρά το γεγονός ότι είμαστε ακόμα σε μέγεθος η 40η οικονομία παγκοσμίως, ξεκάθαρα όμως όχι για πολύ. Η Ουγκάντα που ορισμένοι χρησιμοποιούσαν συγκριτικά στο παρελθόν, ήδη βρίσκεται 30 θέσεις υψηλότερα από εμάς, ενώ η Κύπρος που μπήκε σε μνημόνιο μετά από εμάς και βγήκε πρόσφατα, βρίσκεται 96 θέσεις πάνω από την Ελλάδα.
Η χώρα ερημοποιείται οικονομικά, με μέτρα που ξεκάθαρα θα σκοτώσουν την επιχειρηματικότητα, και ενώ οι εισηγμένες επιχειρήσεις έχουν διαφορετική μεταχείρηση, όπως επίσης και οι πρακτικές τριγωνικών συναλλαγών με τις οποίες φοροδιαφεύγουν οι πολυεθνικές βρίσκονται στο απυρόβλητο.
Και γιατί όλα αυτά;
Μα φυσικά προκειμένου να συνεχιστούν οι πληρωμές συντάξεων σε 3 εκατομμύρια συνταξιούχους με τους μισούς κάτω από τα όρια συνταξιοδότησης που θεωρητικά ισχύουν για όλους, και με ύψος συντάξεων από 1,5 ως 10 φορές εκείνο που δικαιολογούν οι εισφορές τους στον εργασιακό τους βίο, που συχνότερα παρά όχι σταμάτησε στα 40-50 έτη ηλικίας τους, και έκτοτε πληρώνονται από το κράτος.
Είναι αδύνατον η παραγωγική οικονομία που απαρτίζεται από 2,8 εκατομμύρια Έλληνες, να συνεχίζει να πληρώνει με τους φόρους της 3 εκατομμύρια συνταξιούχων και 1 εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων, ενώ ταυτόχρονα με τα έσοδά της ζούν και άλλο 1,5 εκατομμύριο ανέργων αλλά και 2,5 εκατομμύρια παιδιών και οικονομικά μη-ενεργών Ελλήνων.
Η οικονομία είναι μια ανάποδη πυραμίδα, η οποία οσονούπω θα καταρρεύσει με την συντριβή της μύτης της που είναι η Παραγωγική Οικονομία, κάτω από το βάρος των 8 εκατομμυρίων Ελλήνων που ζουν από την δουλειά της.
Η πτώση στο κενό έχει ξεκινήσει.
Προσδεθείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου