Προ φθινοπωρινού πανικού...

                                                            Του Κώστα Στούπα

Αν  ισχύει η διαπίστωση πως όσο για πιο ασήμαντες νίκες πανηγυρίζει κάποιος τόσο πιο κοντά στο τέλος  βρίσκεται, τότε η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δεν εισέρχεται με το δεξί στο δεύτερο Φθινόπωρό της.

Η κυβέρνηση προεξάρχοντος του ιδίου του πρωθυπουργού πανηγύρισε για τα 246 εκατ. ευρώ, τα οποία ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος πότε και αν θα εισπραχθούν... 

σαν να επρόκειτο για 246 δισ. ευρώ.

Η ελληνική δημόσια μηχανή για να παραμείνει σε λειτουργία με ορίζοντα δεκαετίας, με  4-5 δισ. το μήνα σε δαπάνες για συντάξεις και μισθούς δημοσίου θα χρειάζονταν μερικές δεκάδες δισ. ευρώ άμεσα.

Οι ελληνικές τράπεζες για να αναστηθούν και να αρχίσουν να λειτουργούν ξανά θα χρειάζονταν καταθέσεις τουλάχιστον  60 -70 δισ. ευρώ.

Το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα για να καταστεί βιώσιμο με τις παρούσες θεμελιωμένες και ήδη "κουρεμένες" οφειλές του  θα χρειαστεί "ενέσεις" εκατοντάδων δισ. ευρώ τα επόμενα 20 χρόνια.

Οι φορολογούμενοι χρωστάνε περί τα 90 δισ. ευρώ στην εφορία που δεν πρόκειται να μπορέσουν να καταβάλουν ποτέ. Οι Έλληνες χρωστάνε στα ασφαλιστικά ταμεία περί τα 26 δισ. ευρώ.

Τα 246 εκατ. ακόμα και αν εισπραχθούν δεν επαρκούν ούτε να σώσουν τη ΔΕΗ από τη βέβαιη κατάρρευση στην οποία βαδίζει με τις οφειλές να έχουν εκτιναχθεί κοντά στα 3 δισ. ευρώ.

Είναι αλήθεια πως τα 246 εκατ. ευρώ που θα καταβληθούν σε τρεις δόσεις μέχρι το 2019 είναι απαγορευτικά πολλά, ακόμη και για ολιγοπωλιακή αγορά τεσσάρων καναλιών που θα μοιραστεί μια διαφημιστική πίτα 200 εκατ. ευρώ το χρόνο η οποία μάλιστα εκτός της συγκυρίας μακροπρόθεσμα παρουσιάζει τάση συρρίκνωσης.

Οι τέσσερις διεκδικητές που πλειοδότησαν είναι απίθανο να ακολουθούσαν κάποιο επιχειρηματικό πλάνο που να είναι βιώσιμο οικονομικά. 

Άρα, τα κίνητρα και οι επιδιώξεις είναι διαφορετικές.

Οι διεκδικητές πλειοδότησαν με εξωπραγματικά ποσά είτε γιατί έχουν άλλες βλέψεις είτε γιατί πιστεύουν πως δεν θα χρειαστεί να καταβάλουν ποτέ αυτά τα ποσά.

Το σχέδιο για το νέο τηλεοπτικό τοπίο οικονομικά, πολιτικά, νομικά δεν είναι βιώσιμο ενώ ηθικά εγείρει πολλές αντιρρήσεις για τα κίνητρα και τις επιδιώξεις των εμπνευστών του.

Το νέο ολιγοπωλιακό τηλεοπτικό τοπίο δεν είναι βιώσιμο κατ’ αρχήν γιατί η ολοκλήρωση της υλοποίησής του μπορεί να "σκαλώσει" είτε στο Συμβούλιο της Επικρατείας είτε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις επόμενες εβδομάδες.

Αλλά και τα εμπόδια αυτά να ξεπεράσει δεν έχει τη συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει δεσμευτεί να το καταργήσει και να ανοίξει τις τηλεοπτικές συχνότητες της ελεύθερης τηλεόρασης σε περισσότερους των 4. Το σχέδιο θα ήταν βιώσιμο από την πλευρά αυτή αν το διαγωνισμό τον είχε οργανώσει η καθ’ ύλιν αρμόδια από το Σύνταγμα ανεξάρτητη αρχή, το ΕΣΡ, με τη συναίνεση της μεγαλύτερης πλειοψηφίας της Βουλής.

Η ηθική τραγωδία της αριστεράς

Το νέο ολιγοπωλιακό τηλεοπτικό τοπίο εκθέτει και ηθικά την κυβέρνηση αφού φέρει φανερά στοιχεία διαπλοκής της με επιχειρηματικά συμφέροντα που αποσπούν δημόσια έργα και τραπεζικές εγγυητικές με δικές της πολιτικές αποφάσεις.

Την εκθέτει ηθικά και γιατί με το απίστευτο αυτό τερατούργημα για πρώτη φορά φορείς του υποκόσμου και του κοινού εγκλήματος φαίνεται να αποκτούν πρόσβαση στην ενημέρωση και άρα την κεντρική πολιτική σκηνή. Η νέα διαπλοκή μοιάζει χειρότερη από την παλιά, ενώ το ζητούμενο ήταν ο περιορισμός της παλιάς εντός των ορίων του κράτους δικαίου και της ελεύθερης αγοράς που εξασφαλίζει τις δημοκρατικές διαδικασίες και θεσμούς.

Ο τρόπος που δημοπρατήθηκαν οι 4 τηλεοπτικές άδειες είναι κωμικοτραγικός και εκθέτει τη χώρα διεθνώς. Ποιος σοβαρός επενδυτής θα σκεφτεί να επενδύσει σε μια χώρα που ένας σημαντικός διεθνής διαγωνισμός λαμβάνει χώρα υπό συνθήκες τηλεπαιχνιδιού στυλ "Big Brother" όπου κάποιοι από τους απομονωμένους διεκδικητές μπορεί να διαθέτουν προνομιακή πληροφόρηση κατά τη βούληση του διοργανωτή;

Τι κύρος μπορεί να έχει ένας διεθνής διαγωνισμός όταν κάποιος αποκτά άδεια με 43 εκατ. και κάποιοι που έχουν προσφέρει 50 και 60 εκατ. μένουν εκτός;

Η κυβέρνηση χάνει σε όλα τα μέτωπα και ιδίως σε εκείνο της οικονομίας. 

Χρειάζονταν επειγόντως μια επικοινωνιακή νίκη. 

Επιχείρησε να την πραγματοποιήσει με το κλείσιμο κάποιων μη αρεστών καναλιών και τη δημιουργία κάποιων φιλικών. Το πέτυχε εν μέρει με την πιθανή κατάληξη του Μega αλλά τα προβλήματα που δρομολόγησε με υγιή κανάλια που έμειναν εκτός είναι περισσότερα απ’ όσα υπήρχαν.

Μιας και δεν μπορεί να  ισχυριστεί πως έλυσε το πρόβλημα της διαπλοκής, της απομένει το υψηλό τίμημα των 246 εκατ. ευρώ που όμως είναι αμφίβολο πως θα καταβληθεί εν μέρει ή στο σύνολό του.

Είναι θέμα χρόνου το επικοινωνιακό "τσίρκο" που στήθηκε για την αδειοδότηση των καναλιών να γυρίσει μπούμερανγκ, όπως έγινε και με τα περισσότερα εγχειρήματα της κυβέρνησης τον τελευταίο ενάμιση χρόνο...

Οι πανηγυρισμοί της για ασήμαντα ποσά και αμφίβολες νίκες αποδεικνύουν την αποτυχία σε όλα τα μέτωπα και την άνοδο της στάθμης του πολιτικού πανικού εν όψει των Φθινοπωρινών εξελίξεων.

kostas.stoupas

Aπο: capital.gr