Ο Shawn Doyle συγγραφέας και ομιλητής σε 7 επιχειρήματα δίνει το γιατί πρέπει να αποφεύγουμε τελείως την επαφή με το είδος αυτό των αρνητικών ανθρώπων
1. Ο αρνητισμός τους επηρεάζει τη δική μας συμπεριφορά
Η καθημερινή συναναστροφή με ανθρώπους που μόνο σχολιάζουν και πάντα μπορούν να εντοπίσουν το λάθος (μας), πολύ σύντομα μας μετατρέπει σε… όμοιο. Ξαφνικά, μοιάζει αστείο το να δείξουμε με το δάχτυλο το ελάττωμα ενός φίλου, ξαφνικά είναι εύκολο να απορρίψουμε ή να μειώσουμε την προσπάθεια κάποιου άλλου. Ξαφνικά; Καθόλου ξαφνικά. Ο συγχρωτισμός (συνύπαρξη στον ίδιο χώρο ή αλλιώς στενή επαφή προσώπων) μάς κάνει μέρος μίας παρέας τοξικών ανθρώπων, έστω και ασυναίσθητα.
Αν η αισιοδοξία δεν είναι ακριβώς το φόρτε μας, κινδυνεύουμε περισσότερο. Σταδιακά, αποκτούμε μία αίσθηση ματαιότητας, «γιατί να κάνω αυτό, αφού μπορεί να αποτύχω», «γιατί να κάνω το άλλο, αφού μπορεί να μην πάει όπως υπολογίζω». Είναι μια ύπουλη μετάλλαξη, που σε λίγο διάστημα θα έχει «στεγνώσει» όλα μας τα όνειρα και τη διάθεση μας για ρίσκο.
Χωρίς να το καταλαβαίνουμε, όταν βρισκόμαστε σε ένα τόσο «τοξικό» περιβάλλον, διαμορφώνουμε τη συμπεριφορά μας, από ένστικτο σχεδόν, για να μην υποφέρουμε από κάποια κακή κριτική, από ένα άκομψο σχόλιο, από μία εντελώς άβολη συζήτηση. Μοιραία, ξοδεύουμε ενέργεια σε λάθος σημείο, για λάθος ανθρώπους, για όλους τους λάθος λόγους.
Δεν είμαστε οι μόνοι που έχουμε διαπιστώσει ότι η γειτόνισσα, ο συνάδελφος στο διπλανό γραφείο και πάει λέγοντας, έχει… ροπή προς την κακοήθεια, την «κοινωνική κριτική». Με το να μας βλέπουν δίπλα σε τέτοιο κόσμο, δημιουργούνται εύλογες απορίες για τη δική μας ποιότητα, για τον δικό μας χαρακτήρα.
Παρά το καλοπροαίρετο ύφος, δεν θα μας ενθαρρύνουν ποτέ για οποιοδήποτε «άλμα» μας, προσωπικό ή επαγγελματικό. Δεν θα μας πουν ποτέ «μπορείς, το πιστεύω, θα τα καταφέρεις». Ακριβώς, το αντίθετο, καθώς πρόκειται για το εξαιρετικό εκείνο είδος, που χαίρεται αποκλειστικά με τις αποτυχίες και τις χαμένες ευκαιρίες των άλλων.
Βάσει στρατηγικής, φροντίζουν είτε να γίνονται απαραίτητοι, είτε ενοχλητικοί. Όποια από τις δύο περιπτώσεις, δημιουργεί βαθμό δυσκολίας στην απομάκρυνση τους από τη ζωή μας. Η στρατηγική περιλαμβάνει και κλάματα, σκηνές ζηλοτυπίας και καβγάδες, στην περίπτωση που φαινόμαστε αποφασισμένοι να τερματίσουμε την κοινωνική επαφή.
Ακριβώς, επειδή αγαπούν τα στραβοπατήματα μας (βλέπε, Νο5), θα είναι πάντα εκεί για να μας «αγκαλιάσουν» μόλις αποτύχουμε. Και να μας πουν ότι «συμβαίνουν αυτά και θα ξανασυμβούν» και «όλα για κάποιον λόγο γίνονται». Αν θέλουμε να πιστέψουμε κάτι τέτοιο, το ψεύτικο χάδι μας «κανακεύει» τόσο, ώστε να μην αντιμετωπίσουμε ποτέ σοβαρά το λάθος που κάναμε, να ωριμάσουμε και να προχωρήσουμε.
..................................................................................
Για αυτούς και για άλλους τόσους λόγους μην αφήσεις τους αρνητικούς ανθρώπους να βάλουν φρένο στην δική σου αναζήτηση όσων σε κάνουν πιο ευτυχισμένο και χαρούμενο άνθρωπο .
Μην αφήσεις τον αρνητισμό κάποιων ανθρώπων σε επιβεβαιώσει ότι καλά κάνεις και φοβάσαι.Μην αφήσεις τον φόβο να μη σε αφήσει να κυνηγήσεις τα όνειρά σου .Ο Αμερικανός συγγραφέας και επιχειρηματίας Τζιμ Ρον είχε πει πως «είμαστε ο μέσος όρος των 5 ατόμων με τα οποία περνάμε τον περισσότερο χρόνο μας» και φρόντισε να επιλέγεις τους κατάλληλους ,τους πιο σωστούς, αυτούς που βλέπουν τα θετικά σου σημεία, που σε ανεβάζουν ψυχολογικά ,που σε γεμίζουν θετικά συναισθήματα .Κατάλαβε ότι εσύ και μόνο εσύ είσαι υπεύθυνος για τη δική σου ευτυχία κι ο καλύτερος τρόπος για να εκδηλώνεις τη θετική σου στάση και να διατηρείς την ελπίδα σου είναι να βγάλεις κάθε αρνητικό απ τη σκέψη σου και από την ζωή σου Στοιχεια του άρθρου lifo.gr
Μαίρη Κουτρούμπα
M.K.
Aπο: gkordis.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου