Το παραμύθι της αγ-Ελλάδας

Ήταν κάποτε ένα χωριό. Η αγ-Ελλάδα. Την άρμεγαν όλοι, μικροί, μεγάλοι, βοσκοί και χωρικοί. Ξάφνου, το 2010 βρέθηκε να χρωστά 300 δισ δ€βρώ. Δ€βρώ γιατί κανείς, ως δια μαγείας, δεν ήξερε πώς βρέθηκαν αυτά τα χρέη αλλά και πώς θα τα ξεπληρώναμε. Ηταν όλα μια πληνομωσία.











Ο Κώστας ο Μουγγός, ο χειρότερος βοσκός που πέρασε από την αγ-Ελλάδα, όταν ανέλαβε το 2004, βρήκε χρέος 150 δισ δ€βρώ, αλλά κατάφερε να το κάνει 300 δισ δ€βρώ σε 5 χρόνια. Έκανε σκανδαλιές με δομημένα ανομολόγητα, με Βατοπαπαδοπαίδια, όπως και ο προηγούμενος ο Κώστας ο Κινέζος, με τα εξοπιπιλιστικά και τη Ζήμιενς.

Oλες μαζί να βάλεις όμως αυτές τις σκανδαλιές, που συμβαίνουν πάνω κάτω σε όλα τα χωριά, κάνουν μερικά δισ δ€βρώ. Τα εκατοντάδες δισ δ€βρώ του χρέους που δημιουργήθηκε στη μεταπολίτευση, πήγαν για να εξαγοράσουν τις ψήφους των χωρικών όπως συμβαίνει σε όλες τις μικρές διεφθαρμένες αγ-Ελλάδες. Και δώστου τρελά εφάρπαξ, τρελές αυξήσεις σε γρηγορόμισθους, τρελές προσαλήψεις συμβασιούχων, τρελές πρόωρες συνταξιοδεήσεις, τρελές πεπεραιώσεις στις επιχειρήσεις, τρελά κομματικά πάρτι με τα γάλατα του χωρικού. Από όλες τις αγ-Ελλάδες εμείς τύχαμε στην πιο τρελή.

Οπως ήταν λογικό η αγ-Ελλάδα έσκασε από το άρμεγμα το 2010 στα χέρια του ΔονΚιχώτη Γιώργου, ήρθε το 1ο μνημόρνιο και εκεί που έπρεπε να την ηρεμήσουμε, να μειώσουμε το άρμεγμα και να δούμε τι θα συμμαζέψουμε, όχι για τα δ€βρώ που χρωστούσαμε, αλλά για τα δ€βρώ που μας έλλειπαν για να λειτουργεί η αγ-Ελλάδα και να παράγει έστω λιγότερο γάλα, τσουπ εμφανίζεται ο Αντώνης ο Σαματάς. Πάει στο Ζάππειο, όχι μια αλλά τρεις φορές, και κάνει μεγάλο σαματά. Γεμίζει τις πάνω πλατείες του Κατάγματος με αγαλάκτηση.

«Δεν είναι ανάγκη να μειώσουμε το άρμεγμα» έλεγε τότε, «υπάρχουν μαγικές λύσεις να βρούμε τα δ€βρώ». Βγάζει το καπέλο του και να σου λαγοί με 50 δισ δ€βρώ παρακαλώ. Μέσα στο χαμό, μπαίνουν κι άλλα χωριά στα μνημόρνια, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Κύπρος. Εφαρμόζουν τα μνημόρνια, που τα έβλεπαν σαν μηνόρνια και βγαίνουν από αυτά, όπως είχαν προγραμματίσει αυτοί από τα μεγάλα χωριά με τα Σόγια μπλε. Στο μικρό χωριό της αγ-Ελλάδας όμως κανείς δεν ήθελε να δει τι είχε γίνει στα άλλα χωριά. Πίστευε στα γαλατόδεντρα.

Στο μεσοδιάστημα ο Σαματάς, σταματά το σαματά γιατί αναλαμβάνει νέος βοσκός της αγ-Ελλάδας, μαθαίνει γυμναστική για να κάνει τούμπες, τα δ€βρώ των Ζαππείων όπως ήταν φυσικό δεν υπήρχαν και ακολουθεί το δικό του 2ο μνημόρνιο πάντα προσέχοντας τους δικούς του χωρικούς έναντι των υπόλοιπων.

Εκεί εμφανίζεται όμως ένας καινούριος βοσκός. Ο ΔενΕχωΤσίπα Αλέξης. Πάει στη Θελωνίκη 2 φορές και λέει στους χωρικούς της αγ-Ελλάδας ότι υπάρχουν γαλατόδεντρα και θα κάνει την αγ-Ελλάδα να κατεβάσει γάλα σα να μη έχει συμβεί τίποτα όλα αυτά τα χρόνια. Όπως ήταν λογικό, ο ΔενΕχωΤσίπα Αλέξης γίνεται βοσκός στη θέση του Σαματά. Η Θελωνίκη γίνεται Θεσαλλοήττα, υποθηκεύει όλη την περιουσία της αγ-Ελλάδας για 99 χρόνια και μεταμορφώνεται σε ένα 3ο μνημόρνιο, πιο επιθετικό από τα προηγούμενα, έτοιμο να κατασπαράξει ότι είχε απομείνει ζωντανό στα χωράφια του χωριού.

Με την αγ-Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού αφού ο ΔενΕχωΤσίπα έχει χαθεί στη νιρβάνα της εξουσίας, φαίνεται ότι ο επόμενος βοσκός, θα είναι μάλλον ο ΣαββατοΚύριακος. Που άλλα έλεγε για την κρίση το Σάββατο, πριν γίνει βοσκός στην πολύ Παλιά Δημοκρατία και άλλα Κυριακή όταν έγινε βοσκός στην πολύ Παλιά Δημοκρατία. Οπότε λογικό να πει άλλα όταν γίνει αρχιβοσκός στην αγΕλλάδα.
Όπως καταλαβαίνετε το παραμύθι δεν έχει τελειώσει ακόμα αλλά δεν θα έχει καλό τέλος, μέχρι οι βοσκοί να σταματήσουν να φωνάζουν για λύκο που έρχεται από τα άλλα χωριά, αντί να κοιτάξουν να σκοτώσουν τον κομματικό-πελατειακό λύκο που βρίσκεται μέσα στο χωριό μας και μέχρι οι χωρικοί σταματήσουν να πιστεύουν στους βοσκούς με τις μαγικές λύσεις και τα γαλατόδεντρα.



Aπο: protagon.gr